Karen Koomans schreef op maandag 24 mei 2010, 0:34:
>
> Ik zou het gewoon van dag tot dag rustig blijven bekijken, hoe het gaat.
> Dus doorgaan met de dingen doen die je al doet.
Dat is al moeilijk...Waarneer moet ik met haar meegaan en haar met rust laten , en waarneer moet ik doorpakken....
>
> Uit wat je schrijft over Namkje blijkt naar mijn idee dat je heel goed
> kijkt naar haar signalen, dus het risico dat je haar "naar de knoppen"
> rijdt, lijkt me vrijwel niet aanwezig. Vertrouw op je intuitie, en luister
> daarnaast naar wat Florien, Trudy, de ostheopaat en de
DA adviseren (dat
> doe je al!).
>
> Misschien gaat het over een paar weken of over een paar maanden helemaal
> top! Dus je zorgen maken over "later", dat kan altijd nog. Als je zeker
> weet dat je je zorgen
moet maken, dan is het daar nog vroeg genoeg voor
>
.
Namkje moet het leuk blijven vinden , en gisteren , die buitenrit vond ze leuk.
Maar ik kan niet elke dag regelen dat ik met andere mensen en andere paarden samen een buitenrit kan maken.
> Zolang alles nog onduidelijk is en er nog kansen genoeg zijn voor jullie
> twee; gewoon lekker doorgaan in jullie eigen tempo, zou ik zeggen!
>
> Karen
Ik denk dat het goed is om zoveel mogelijk samen met andere paarden leuke buitenritten te maken. Maar omdat ik niet hele stukken kan draven , moet de rest er maar net zin in hebben , zoon tam ritje.
En dat is best wel een probleem vind ik.Tuurlijk kunnen ze gerust van mij wegdraven enzo , maar ze zullen altijd op mij moeten gaan zitten wachten , en daar heeft niet iedereen zin in.
Gr Esther
Warboel
