Anja Seijn schreef op zondag 23 mei 2010, 1:10:


zaaaaalig filmpje anja, echt geweldig !
judith vond t ook de max !
hopelijk komen we jeen ( en jou naturrlijk ook ) nog een keertje "alive and kicking tegen
hier in de bossen

geniet er verder van, grtz lie.

ik ga zo dadelijk een paardje proberen, als t klikt kan k dan een keertje meer mee met judith en de rest.

wel grappig eigenlijk, al direct die hele hoop gezever ... die "koekenbakker" was ik, bij ons zouden ze trouwens "koekoek" zeggen, en jawel hoor, t was helemaal per ongeluk
sorry, k zal nooit meer proberen om de "computermuis" te redden van een omvallend glas thee

k heb t sterretje netjes terug verwijderd
dank je wel voor de verontschuldigingen trouwens.
maar : k blijf toch lessen bij eddy, en heel bewust gekozen hoor, andere mogelijkheden genoeg maar nooit zo goed en zo gezellig

ik ga t maar gelijk proberen, om t verhaal een beetje neer te pennen ... vanmiddag neem ik een eerste les met lana, een paardje dat k mag gaan rijden,
ze is van een dame (zal ze vast wel leuk vinden dat k dat zo zeg ) die er heel lelijk mee gevallen is en ze toen maar gewoon heeft "laten staan", ondertussen zijn er nog een paar mensen afgedonderd maar ... t eerste dat ze altijd zeggen: "t was mijn eigen schuld".
Ik heb er zondag in de piste een half uurtje mee gestapt, de draf kon k niet "gezeten" krijgen ? de galop was dan weer zalig. tijdens de buiten-bos-rit daarna ben ik op haar collega-paard gestapt, zodat ik goed kon observeren hoe en of wat ze buiten doet, niets dus, zo ontspannen en rustig.
terug naar de weide ben k er wel weer zelf opgestapt, de eerstepaar honderd meter heeft ze me serieus getest, best nog doenbaar, maar toch pittig ... daarna volgde de overgave, een gecontroleerde wandeling, met behoorlijk wat "moeilijke" momenten, oa een toeterende jeep alles ok dus !
K heb in mijn leven al veel gereden, maar ben in deze "paardvriendelijke" wereld behoorlijk groen
lana wordt dus nog met bit gereden, maar voor zover ik dat kan beoordelen en vlgns eddy, is dat nu net t probleem, dus dat gaat er straks als eerste uit de eigenaresse heeft er geen probleem mee ...
bij t paardje van mij dochter heeft eddy dat bit er eigenlijk uitgegooid zonder dat ik er heb bij stil gestaan, wat trouwens geheel probleemloos is verlopen.
Nu wil ik t allemaal heel bewust zien, meemaken, vandaar ook dat k t hier wil posten. als t jullie dus boeit, schrijf ik hier graag een aantal ervaringen neer...
grtz, lie.

dank je wel ! en ... zonder bit vindt zij vast niet erg enne ... ik ook hélemaaaaaaal niet !

@wil : t is lie hé maar voor de rest : superfijne, leerzame namiddag mét lana en zonder bit !
k had lana zelf op de wei bij haar maatje gaan weghalen en ze tot op outback gewandeld, lekker "cool", net voldoende afstand houdend en toch flink doorstappend ...
een nieuw touwhalsterke en een bitloos kopstukske aangepast, gezadeld, na 2 minuten waren de schrikreacties al zo goed als helemaal weggesmolten, dank je wel eddy, je maakt t toch allemaal zo simpel
toch maar eerst even de piste in, eens zien waar de rem en de achteruit zitten voor we de versnellingen gaan zoeken. eerst grondwerk, in t begin een paar keer proberen, doorlopen, draven ipv stappen, niet (direct) stoppen, de hele mikmak ... met heel veel beloningen en hééééél zachtjes, zonder enige druk of harde(re) woorden. heel klare duidelijke uitleg ook ondertussen, zie je het ? kijk zo. snap je t ? k zal t je eens laten zien.
dan eddy er op, en ik in de buurt, alles goed zien en horen, heel stram, heel moeilijke kant, misschien zelfs echt een beetje hard scheef ? veel gymnastiek, veel grondwerk, inbuigen, schouder binnen, wendingen, ... en dan eventueel toch cindy er maar eens bijhalen ? we gaan een maandje werken en bekijken of t nodig gaat blijken er eventueel de osteopaat bij te halen .
ineens de hoeven maar gedaan ook, was nodig, die zijn niet zo beresterk als zijzelf.
mijn besluit: k ga t zeker de tijd geven, het heel rustig opbouwen, veel observeren, leren, zelf doen ook natuurlijk, ... k heb er vertrouwen in dat t goed komt met ons 2, met de hulp van eddy natuurlijk, thx!
en: eddy denkt ook dat t er in zit, wij 2 als team dus ...
toch best inspannend zo een namiddag (al heb k niet gereden), k ben moe maar voldaan moe, met een goed gevoel!
grtz, lie.

sterkte ! moet vreselijk zijn om mee te maken ...
lie

jan seykens schreef op zondag 14 november 2010, 20:04:


ik denk dat dat toch exact is wat ik nu ervaar, na ondertussen een halfjaartje op lana (verzorg/rijpaardje). zo goed als alleen met de kanteling van je bekken, je zit/ beenhouding, je paard rijden.... eddy zei dat elke les weer, maar ik vond dat heel 'hard to believe' ... k heb t gewoon gaandeweg ontdekt/ondervonden ... en vele ruiters die voor me op lana reden en er stuk voor stuk afvielen, kijken met open mond en vol ongeloof toe! omdat lana (vooral in groep) zo moeilijk te 'houden' was, echt een hittepit, gewoon om te mogen 'gaan als een speer', heel 'opgefokt' als anderen voor of achter haar 'meer' mogen dan zij ... nu rijd ik ze alleen, met een klein groepje in een 'eddyles' en zelfs in een hele grote ongecontroleerde groep op dagtocht, net zoals ik dat wil ... vanaf de moment dat ik mijn teugels durfde loslaten en dus echt begon te ervaren dat als ik mijn bekken kantel en mijn rug recht en mijn benen lang maak (zal wel niet helemaal correct verwoord zijn, maar zo ervaar ik het) lukt t me echt, in een snelle galop achter de rest aan
net zo goed als in een kilometerslange draf of stap ... ik speel er zelfs op de moment echt bewust mee en ik ervaar het echt als in de auto, gas terugnemen, bijgeven, weer terugnemen en reactie op de seconde! vaak laat k de teugels ook letterlijk los om t nog beter te voelen ...
wel belangrijk : ik ben verre van een perfecte ruiter (ik heb zelfs een krukje/boomstam/bankje/whatever nodig om er op te geraken), lana zowel als ik hebben mindere dagen/hele slechte dagen (vraag maar aan eddy ). ik neem nog wekelijks les om te toetsen, bij te schaven, te ondervinden, van eddy en mederuiters te leren ... maar, ik zie/voel ook de vooruitgang, heb er enorm veel plezier in, lana ook denk ik, dus ... k denk dat t echt wel kan!
bij mijn dochter zie ik t trouwens ook, die doet t soms echt zonder teugels of wat dan ook, en die haar 'canaille' is nog net een iets ander 'hittepitje' dan lana!

grtz, lie.

geweldig verslag van een fantastische les
ik was erbij, dus k weet waarover ik praat
uitgerust of gerecupereerd ben k nog niet,
daar gaat vrees ik nog wat tijd overheen gaan

en inderdaad anja, heeeeeel veel geleerd en, zo mogelijk, nog meer gelachen

onder de kundige begeleiding van eddy, mekaar net dat tikkeltje verder doen gaan, je grenzen net dat beetje verleggen ... dat is volgens mij leren paardrijden, met je paard leren omgaan, voor jezelf telkens een klein stukje meer, maar steeds met grenzeloos respect, het meest mogelijke comfort voor je paard ...

het werd me gisteren maar weer eens duidelijk, ik heb nog en hele weg af te leggen, maar hé, k ga hem gaan, laat maar komen zulke lessen en uitdagingen en ja hoor anja wij zijn goe bezig

ik ben in "blijde verwachting" om die mooie spaanse heer te ontmoeten
zulke mooie foto's da k nu al gezien heb en alle verhalen erover ...
mijn nieuwsgierigheid is gewekt !
en natuurlijk haalt eddy ook in dat paard weer het beste naar boven !
k vrees alleen dat we dan nog een tandje gaan moeten bijsteken tijdens de lessen

wees maar zeker steph dat liz t hier naar der zin heeft !
t is er inderdaad eentje met temperament, en een mooi paardje ook
voor mij alvast genieten om eddy met liz door de bossen te zien rijden, hopelijk voor jullie van t weekend ook !