Sandra van Bommel schreef op zaterdag 22 mei 2010, 1:53:


Leuk! Ik hoop dat deze keer het helemaal 'raak' is en je je ideale paard gevonden hebt. Ben benieuwd naar foto's !

Karen

Wat een ellende, sterkte gewenst .
Ja, ik kan me voorstellen dat een ruin ernaast die ook op stalrust moet zou helpen. Misschien weet je DA iemand met zo'n ruin, aan wie je dat kunt vragen?

Karen

Hieperdepiep - Hoera! Gefeliciteerd Niels!

Karen

Trudy schreef op zaterdag 22 mei 2010, 10:51:


Ik sluit me aan bij de al gegeven commentaren. Het heeft tijd nodig, en door trainingssituaties zelf in scene te zetten (makkelijk beginnen, steeds een stapje moeilijker) kun je, met clicker en voerbeloningen erbij, goed vooruitgang boeken.

Je kunt al beginnen met bijv. een stuk zeil. Eerst ligt het stil, als dat niet meer eng is om te benaderen en aan te raken, dan laat je het wapperen in de wind (steen erop aan één kant of ophangen aan een 'waslijn'). Neem als instelling dat je desnoods drie dagen met de oefening bezig blijft zonder pauze (gebeurt nooit natuurlijk maar de instelling helpt), en click en beloon voor elke stap richting het zeil. Eerst aan de hand, later als je erop zit.

Als het zeil overwonnen is neem je een volgende dag iets dat opnieuw eng is, bijvoorbeeld een klein trekkertje (een zitmaaier), dat stilstaat maar met de lawaaiige motor aan. Etc... Veel succes,
Karen

Piet schreef op zaterdag 22 mei 2010, 18:17:


Mogelijk dat je bij zo'n ernstige blessure geen keuze hebt. Zeker weet ik dat niet, ik ben geen DA. Twijfel dus, en ik zou niet op m'n geweten willen hebben te adviseren "laten lopen" als blijkt dat de pees dan opnieuw scheurt en het paard naar de slager kan!

Als Lena het advies van de DA wil volgen, ga ik dat in dit geval niet in twijfel trekken. Dan maar meedenken hoe je van stalrust een zo min mogelijk frustrerende situatie kunt maken (ruin erbij die ook op stalrust staat).

Karen

mirrorhorses schreef op zaterdag 22 mei 2010, 13:01:


Naar mijn mening niet, maar de meningen over dit onderwerp lopen uiteen (ook op dit forum).

In hooi zitten niet zo veel vitamines meer, vergeleken bij gras. Bovendien kan de verhouding verkeerd zijn (teveel van 1 vitamine en te weinig van een ander). In het metabolisme van het paard hangt alles met alles samen. Als het aan één vitamine of mineraal landurig tekort komt (of teveel krijgt), dan heeft dat gevolgen voor meerdere processen. En die processen op hun beurt, beïnvloeden weer andere processen. Als je je de processen in een lichaam voorstelt als een ingewikkelde fabriek, denk dan aan een fout in de aanvoer van grondstoffen. Iets dat te veel of juist te weinig wordt aangevoerd voor die fabriek, leidt eerst tot een probleem in een klein deel van de productie. Maar op lange termijn zullen alle afdelingen van die fabriek te maken krijgen met dat probleem en zullen zich moeten aanpassen. Van de verkoopafdeling tot en met de voorraadbeheerders.

Naast vitamines en mineralen in bepaalde hoeveelheden en verhoudingen heeft een paard ook nog bepaalde Omega vetzuren nodig. En ook die weer in de juiste verhouding.
Al met al valt het niet mee vind ik, om een paard gezond te voeren. Bovendien zijn tekorten/tevelen lang niet altijd aantoonbaar door simpele bloedtests.

Als je naast hooi ook vers voer geeft en vooral verschillende soorten voer (grassen/kruiden/takken) dan is de kans op gezondheidsproblemen m.i. een stuk lager. Bij een breed aanbod aan voedingsstoffen is z'n lijf perfect in staat om zelf alles wat nodig is in de juiste verhoudingen op te nemen.

Teveel voer is natuurlijk ook niet goed, en zeker niet als dat voer heel suikerrijk is en/of veel te eiwitrijk of anderszins te veel van iets bevat, teveel kalium bijvoorbeeld. Eigenlijk geldt dus hetzelfde als bij mensen: gevarieerde voeding is belangrijk, en niet teveel en niet te weinig voeding met één bepaald iets (suikers, zout, vet, etc.).

Hoe gevoelig een paard of een mens reageert op vekeede voedig verschilt van persoon tot persoon. Onder andere genetische anleg speelt daarin een rol. Dus de één kan zonder klachten of ziekte oud worden met een slechte voeding, de ander krijgt van diezelfde voeding bijv. diabetes, of hart- en vaatziektes, infecties door een lage weerstand, etc.

Karen

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 22 mei 2010, 21:46:


Ja, mee eens. We doen allemaal wel iets dat voor het paard niet optimaal is, in ons eigenbelang. Zelfs al doen we allemaal serieus ons best voor onze paarden.

Postzegelweitjes, te weinig beweging/uitdaging of juist te veel, kuddesamenstelling niet ideaal, te eenzijdige voeding of te veel voeren, castreren of juist niet, etc. etc.

Dus om dan als het op hoeven aankomt te doen alsof het te erg egoïstisch is om het ijzers eraf halen met 2 - 3 maanden uit te stellen, dat vind ik irreëel en eigenlijk ook best kortzichtig.

Karen

Ans, herinner ik me goed dat Knottenbelt destijds ook vond dat de sarcoides van jouw paard maakten dat hij niet geschikt was voor deelname aan een test met die zalf? Of haal ik nou dingen door elkaar?

Hoe dan ook, als het mijn paard was zou ik afgaan op de mening van deskundigen op dit gebied, zoals jouw vriendin en Knottenbelt.

Sterkte met beslissen; lijkt me niet eenvoudig!

Karen

Isabel van der Made schreef op zaterdag 22 mei 2010, 22:11:


Hmm ja, da's ook weer waar. En ook wat jij schreef Isabel is waar, dat het voorjaar of de zomer de meest gunstige tijd is om de ijzers er af te halen. Tsja, al met al weet ik niet wat ik zou doen als ik in Sandra's schoenen stond. Sterkte dus met beslissen Sandra, het lijkt me echt een lastige afweging al met al!

Karen

Wil schreef op zaterdag 22 mei 2010, 13:06:


Ik sluit me graag bij Wil's advies aan, plus: als het paard niet te houden is helpt het vaak om de teugels juist LOS te gooien. Dat is heel tegenstrijdig met wat je als ruiter wilt doen. Maar toch, vaak als je zelf volledig ontspant en ruimte geeft in die teugels, wordt het paard ook rustiger en gaat juist stappen in plaats van rennen.

Bij Fálki werkt dit perfect, die wil ook nog wel eens héél irritant blijven dansen en dribbelen als hij liefst wil rennen. Desnoods dribbelt hij op de paats of zijwaarts, als je hem tegn probeert te houden. Als ik zelf ophou met vechten met hem, dus ontspannen en teugels los gooien, is het zo klaar. Maar Fálk vertrouwt wel op mij en gaat dus ook zonder probleem van de kudde weg; of dat veel verschil maakt durf ik niet te zeggen.

Een garantie geef ik er dus niet bij, dus uitproberen op een stuk waar het geen kwaad kan mocht het paard toch gaan rennen
En eerst van huis af dit proberen, in plaats van richting huis.

Karen

Heel erg mooi, in alle opzichten (Jeen, Anja, Eddy en Herman).
Ik kijk ook graag - naast de inhoud - naar de filmeffecten. Wow, mooi gedaan Herman!

Karen