Vanochtend weer met Angelique een buitenrit gemaakt, dit keer wat korter goddank!!!
Jeen was in het begin gespannen, nee geen hoofdschudden ... maar wel mega hoog het hoofd erop en de drafjes waren niet om uit te zitten
... open vlakte, mega veel wind ... wat het ook moge
... enfin, oma weer van het paard af, beugels gaatje korter en wat krijgen we nu ... Jeen ging met de voeten spelen, tenminste dat dacht hij
"hee, jong, gedaan hé!" Later op de rit express nog een keer afgestapt om een hek te openen, meestal is Angelique zo lief, en dit keer bij het opstijgen braaf paard gewoon blijven staan
Mooi stukje geweest, Jeen veel aan kop en dat gaat prima ... wederom een waterplas wild slaan moeten oversteken
Banjer en Jeen liggen elkaar bijzonder goed, ze houden elkaar in de gaten en als ik dan Jeen achter Banjer wil laten stappen, zodat Banjer weg loopt van ons, dan merkt Angelique dat direct ... Banjer houdt in, kijkt waar Jeen blijft. Andersom ook, dus mooi oefenmateriaal voor ons beiden. Ook qua enge monsters in de struiken zijn beide heren een tweeling ... alsof ze praten onderweg "die omgevallen berk hé, die is me toch eng" alle twee kijken, beetje wijken, maar wel gewoon doorlopen.
Galopjes zijn beheersd en voelen goed. Laatste galopje was er één op tempo ... lang recht pad, met daarnaast een fietspad met paaltjes, diversiteit aan paaltjes ... dat was teveel gevraagd voor mij, ik moet me nog teveel concentreren op mijn zit, zodat het wijkende gedrag van Jeen een beetje teveel van het goede is geweest ... dus snelle galop afgebroken en terug gegaan in een gecontroleerd drafje.
Ik vind het super ... ik mag Angelique graag, Jeen ziet Banjer graag, dus wat wil een mens nog meer, lekker samen een paar uurtjes buiten genieten van de zon, de omgeving en de paarden! Mooi toch?
Warboel
