eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 mei 2010, 12:20:


Moet eerlijk bekennen dat ik tijdens de wandelingen met proefpaard en sil ook na zo'n 6/7 km dood was
Dat tempo en dan ik met mijn verhoudingsgewijs korte pootjes...

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 18 mei 2010, 12:45:


Wat let je...
Mogelijkheden zat hier. Paarden ook.
Ken twee oude mannekes met zo'n veertien paarden waar je er eentje uit mag kiezen. Paar zijn ooit gereden (100 jaar geleden), enkele onlangs door tieners, geloof ik, en de rest nauwelijks gehanteerd
Vrienden hebben ook paarden. Eentje is, geloof ik, twee keer onder het zadel geweest. lekker drammerig typje Andere is een pony.
Kan er vast meer bedenken....
Fijne goed gereden paarden is wellicht iets moeilijker. Ik ben de enige in de wijde omgeving die er geen bit in stopt en ze vinden mij redelijk raar, al zeggen ze dat niet hardop.
Maar de meeste willen geen kwibus op hun paard die zo gevaarlijk gaat doen
Behalve dan die vrienden of de oude mannekes. Die zal het worst wezen...
Nja... zulke paarden moeten toch geen probleem zijn, toch?

Misschien clinicje geven hier? over bitloos??

ja, das waar....
maar goe... als het goed is komt er hier een paardje bij. Ene fijne, hoop ik.
Dan hebben we er twee...

Maar ff serieus he eddy....
Als je hier weekje op vakantie wil komen en met sil wilt werken, geef dan je voorwaarden... kan ik zien (en overleggen met echtgenoot) of het te regelen is.
Zou verdikkeme gaaf zijn als iemand met genoeg lef en kennis silja's mogelijkheden onderzocht en tips kon geven, zodat mijne man er een fijn bosrijpaard aan heeft.
Hij baalt dat ie er nog niet echt mee kan rijden.
En ik doe mijn best, maar ja... ben gene prof he.
En geen held.

Ben in Frankrijk keertje (25 jr geleden) overhoop gegaan met paard tijdens rit door dourdogne. Hele lelijke val gemaakt. Met pijnstillers en zooi weer erop geholpen om thuis een fjord in te rijden die niemand wilde omdat ie geflipt was. Zou ik wel ff regelen...
jammer dan dat ik meteen na die val in frankrijk rodeodemo gaf en tegen een wand knalde.
Achteraf bleek ruggenwervel gebroken.Of dat in Frankrijk gebeurde op thuis of in twee delen
Daar wordt ik dagelijks aan herinnerd en vandaar...
Daarnaast jaren niet meer 'echt' gereden dussss
soesje tot en met.




Kan ik zelf niet uitstaan...

Lijkt me ook niet echt iets voor op het forum
hoef het ook allemaal niet te weten

Corali... bedankt voor het meedenken.
Maar lopen doet ze al hoor. (in het begin met mijn echtgenoot dus niet nee. Toen schoot ze wortel) Althans... bij mij en meestal. Buiten loopt ze zelfs hard.
(ik hou d'r niet bij zonder bekaf te raken)
In de oefencirkel minder. Saai he... maar goed... omdat we gisteren het oefenen met teugel moe waren, heb ik in de circel wegstappen geoefend. Zat erop zonder zadel (te lam om te zadelen voor 10 min. ) en merkte dat licht aanspannen al voldoende was om haar aan te laten stappen. Dus in dat opzicht maken we vooruitgang. Ze stopt welliswaar nog na bv een rondje, maar dat is geen probleem. Dat komt dan wel. Ik wil nu vooral een reactie zien op mij als ruiter en dat gaat dus eigenlijk heel goed.

Maar ik zou graag een reactie op de teugel erbij hebben in geval je bv een one rein stop zou moeten maken,
Dat is misschien nog wel het belangrijkste wat ik haar wil leren alvorens op pad te gaan.
(ze wil op weg naar huis nog wel eens heftig worden)
Bovendien is een beetje gevoeligheid voor teugeldruk toch wl handig.
Ook als ze bv vindt dat een andere kant uit aantrekkelijker is.
Maar dat krijg ik er dus nog niet in.

Ik kan druk op een teugel leggen voor haar in te laten buigen en dan kan het heeeeeeeeeel lang duren voordat er enige reactie komt. Als die komt.
Ze blijft gewoon star voor zich uitkijken. Niet gespannen, maar meer van 'hmmmm we staan hier wel lekker'
Betwijfel ook of het niet willen is. Lijkt alsof ze geen idee heeft van mijn bedoeling.
Ondanks loslaten bij eerste reactie en beloning.
Ik krijg het er nog maar niet in.

Tips in dit opzicht zijn welkom.
En juist dat krijg ik er niet in.
Sta ik ernaast; geen probleem

Piet schreef op woensdag 19 mei 2010, 7:12:


Jaaaaa, daar ben ik dus mee bezig.
Maar op de een of andere manier valt het frankske hier niet.
Al het andere pikt ze zo op.
Maar dit he.... ik snap het ook niet.
Als ik ernaast sta hoef ik slechts lichtjes het touw aan te nemen en ze buigt. Geen probleem.
Maar als ik erop zit, blijft ze stug voor zich uit kijken.
En ja... soms maakt ze toch net ff de beweging naar de goede kant en die beloon ik.
Maar de volgende poging ben ik weer bij' af'...
ik snap het ook niet.
Het is nl volgens mij geen eigenzinnigheid (ze is behoorlijk eigenzinnig, maar wil graag iets doen als er iets tegenover staat ) , maar gewoon het frankske wat niet wil vallen.
En geloof me.... ik ben er allang mee bezig. Ben gisteren iets anders gaan doen omdat het ons allebei begon te vervelen. Ze raakte er beetje gefrustreerd van.
Gek genoeg reageert ze bv wel nu goed op voorwaarts (ook erin geclickerd) Hoef maar ff de spierkes van mijn achterkant aan te spannen en ze loopt weg. En dat terwijl ze eerder nog liever neerplofte dan weg te stappen
Maar die one-rein he...

Piet schreef op woensdag 19 mei 2010, 7:12:


Jaaaaa, daar ben ik dus mee bezig.
Maar op de een of andere manier valt het frankske hier niet.
Al het andere pikt ze zo op.
Maar dit he.... ik snap het ook niet.
Als ik ernaast sta hoef ik slechts lichtjes het touw aan te nemen en ze buigt. Geen probleem.
Maar als ik erop zit, blijft ze stug voor zich uit kijken.
En ja... soms maakt ze toch net ff de beweging naar de goede kant en die beloon ik.
Maar de volgende poging ben ik weer bij' af'...
ik snap het ook niet.
Het is nl volgens mij geen eigenzinnigheid (ze is behoorlijk eigenzinnig, maar wil graag iets doen als er iets tegenover staat ) , maar gewoon het frankske wat niet wil vallen.
En geloof me.... ik ben er allang mee bezig. Ben gisteren iets anders gaan doen omdat het ons allebei begon te vervelen. Ze raakte er beetje gefrustreerd van.
Gek genoeg reageert ze bv wel nu goed op voorwaarts (ook erin geclickerd) Hoef maar ff de spierkes van mijn achterkant aan te spannen en ze loopt weg. En dat terwijl ze eerder nog liever neerplofte dan weg te stappen
Maar die one-rein he...

Bedankt Pien...
Je hebt een goed punt.
Hoewel het voorwaarts, zoals je bij de reactie op Piet kunt lezen, tegenwoordig enorm is verbetert (was een begin situatie die ik schetste waarbij ze wortel schoot... vooral met mijn man erop overigens )
Gisteren zonder zadel was het voldoende om in de oefenring notabene slechts heel beetje aan te spannen om haar voorwaarts te laten gaan.
Maar idd... wellicht geen strak plan op die one-rein stop vanuit stilstand te oefenen.
Misschien dat ze het daarom niet vat....

Ik werk overigens wel met beloning.
Gewoon omdat het hier heel goed werkt. Ik heb verder geen vooroordeel over wel of niet met beloning werken. Maar ik kan mij voorstellen dat lang niet iedereen daarvoor kiest.
Is verder ook niet van belang, denk ik, omdat veel trainingsprincipes hetzelfde zijn (mits het paardvriendelijke trainingsprincipes zijn)

Nu kan ik momenteel niet het bos in of zo, bij gebrek aan helper
Dat risico is me te groot bij een paard wat wellicht nog onvoldoende reageert.
Maar we hebben een loeierd van een wei met bergjes, rotsen, bomen, bosachtig gedeelte enzo. Dus ik denk dat ik straks eens opzadel en de wei ga gebruiken. Dan is ze meer voorwaarts en dan kan ik eens kijken hoe ze reageert op die teugel.

Later. als ik mijn man kan meeslepen, zullen we daar jouw tips uitproberen.

Wellicht valt het frankske dan bij haar,
Kan best zijn dat ze het nut ervan niet inziet als ze stil staat
Zo is ze wel

oh trouwens... ongevoelig is ze niet hoor. Het is wel een koudbloed, maar een koudbloeddraver is toch al wat gevoeliger en ik heb natuurlijk ook niet op mijn achterwerk gezeten bij haar.
Bij alle andere oefeningen reageert ze op minimale druk/aanwijzing.
Doe je teveel, dan is ze op haar tenen getrapt en wordt ze sjaggie
En ze haat zinloze dingen, baasje wat maar aanrommelt en onduidelijkheid

Een leuke manier van aanleren...

Maar bij achterwaarts krijg ik het idee dat ze aardig wat druk legt op de teugels? Kan me vergissen, maar het lijkt zo en dan is het hoofd hoog en wegdrukken van rug een logisch gevolg daarvan.

Piaff is leuk, maar voor dit paard volgens mij te hoog gegrepen. Let wel... zeg absoluut niet dat ik het beter kan/doe.
Maar ik heb het gevoel dat de verzameling in draf er nog niet in zit en dat is toch een voorwaarde voor een piaff?

Misschien is dat zo, maar ik vind het toch wel belangrijk dat je ze 'om' kunt zetten als er iets gebeurd. Twee teugels trekken werkt in geen geval. Dus vind ik het wel belangrijk dat ze luistert naar teugeldruk naar 1 kant en daar goed op reageert.
Ik wil gewoon dat ze goed aan de hulpen is.

Ff ivm Piens tip over eerst voorwaarts rijden..
Heb meteen geexperimenteerd in de wei. Teugels zoveel mogelijk met rust gelaten, zodat het ook niet tot een conflict komt welke kant we uit gaan (is tenslotte in de wei van geen groot belang) en mij puur op voorwaarts geconcentreerd. Daar bleek idd toch wel beetje werk aan de winkel. Ze probeerde af en toe de gelegenheid aan te grijpen om te twisten over de riching, vandaar de losse teugel (ga maar ergens naar toe... maakt niet uit waarheen, als je maar loopt) Dat gaf haar wat minder in handen (uh hoeven) om te gaan bakkelijen over andere dingen. Je hebt gelijk... zal idd een mooie gelegenheid bieden om niets te doen
Na een beetje moeilijke start ging het helemaal niet slecht.
Ik werk nog kort, zodat ze kan opbouwen (ik kijk op de klok, zodat ik weet dat ik aan het opbouwen ben... rij nu kwartiertje) Ze heeft tenslotte papspieren en is niets gewend dan vreten en rondhangen.
Maar goed... ze gaat iig voorwaarts op lichte hulpen.
Omdat ik clicker met haar, heb ik de momenten beloond waarop ze met wat meer energie voorwaarts ging.
Omdat ik vanuit het zadel dan een beloning geef, was dat meteen een mooie gelegenheid om met een seintje aan de teugel aan te geven aan welke kant de beloning komt. Toch nog een beetje een beginnetje voor ORS en dat werkte dan weer wel een beetje.
Merk dat, zodra ik druk zet op die teugel, ze star voor zich uit gaat kijken. Speel ik minimaal, dan reageert ze.
Ze is toch al zo pietleuterig. Te veel en ze is nijdig en gooit meteen de kont voor de krib.
Subtiel moet het gebeuren. En zo kon ik toch hier en daar een lichte wending maken. Zolang ik het maar supersubtiel doe en meteen, als door een wesp gestoken, los laat bij de minste reactie.
Niet makkelijk, zo'n dame met pretenties, maar wel een goed leerpaard.

bedankt voor het meedenken karin.
Op de grond doe ik dat al. Dan sta ik bij haar middel, een hand op schoft en dan vraag ik haar naar mij toe met het hoofd. En dat is geen enkel probleem. Hoef maar vederlicht te vragen. Maar blijkbaar vindt ze dat wat anders..

Maar goed... het truukje met het clicken bij goede voorwaartse drang en dan met seintje van de teugel aan te geven aan welke kant het snoepje komt, lijkt wel wat te werken.
Dus misschien valt het muntje uiteindelijk op deze manier...

we blijven experimenteren... we hebben nog veel te leren. Ik waarschijnlijk het meeste.

filmpje, filmpje, filmpje

Pien! Als je nog eens wat weet!!!!
Jaja, piet had gelijk... mooie tip, om aan het voorwaarts te werken (dat bedoelde je, Piet? of zit ik ernaast?... voorwaarts en dan mijn eigen idee om seintje teugel te gebruiken om aan te geven welke kant snoepje komt?)

Nu ben ik dus half dood!
Gisteren onder het zadel aan gewerkt en vandaag met grondwerk. Onder het motto... maakt niet uit hoe ze het uitvoert, als ze maar dooooooooorloopt. (dat is dus ook wat ik vandaag wilde clickeren)
Maar met grondwerk sta ik ernaast he... beter gezegd... ik loop ernaast. Wel ff op de cirkel gezet, maar dan is ze toch al traag, dus tja... zelf ernaast lopen en juiste commando's geven, zodat die erin komen. Goede reactie op commando's lijkt me voorwaarde en die moet ze leren...

Want je had gelijk Pien... ze gebruikt discussies om onder het werk uit te komen. En ik deed alles laaaaaaangzaaaaam. (komt nog voort uit werken met amber)

Maar net als bij kinderen (en honden) geef je zelf het voorbeeld in de aanleerfase. Kan moeilijk van haar pittig tempo verwachten, als ik loop te sloffen.
Gas erop dus (en dat na een pittige dagelijkse wandeling met de honden) In het begin paar keer ' boe' gezegd alla eddy, omdat ze vond dat ik mij maar alleen moest uitsloven.
(wat doe je als je paard niet doorloopt? Wel, je geeft jezelf een ferme klap met het touw . Gelukkig zien ze mij hier in de buurt toch al niet voor vol aan )
Maar goed... kreeg er uiteindelijk na wat uitsloverij toch een lekker tempo in. Nog ff gezigzagd tussen de bomen door, bergje op, bergje af en gaaaaaas...
En natuurlijk beloond als ze zelf energie erin stak. Ze ging van sloffen en struikelen na toch een aardig staptempo.
En ikke? ikke was dus dood...
Ze keek naar me, aan het eind, toen mijn tong op mijn schoenen rustte en grinnikte.
Ik moe, jij ook moe. Is wat anders dan op mijne rug zitten en commando's uitdelen

Maar je had gelijk Pien... ik zie het nu duidelijk. Daar moest eerst aan gewerkt worden.
Bij ons allebei