Aafke, in de forumdraad Mineralenverstrekking heb ik net een heel lang bericht gepost, met betrekking tot voeding voor mijn IR en HB ezel Juul.

Ieder paard is anders, dus vanzelfsprekend hoeft niet alles wat op Juul van toepassing is ook voor Nancy te gelden. Toch denk ik (hoop ik) dat je wel wat hebt aan die berichten over Juul?

Juul heeft zeer waarschijnlijk ook slecht werkende nieren. Jaren geleden had ze dat in elk geval. Toen ze in die tijd héél erg ziek was heeft de DA haar urine geanalyseerd. Details weet ik niet meer, maar in elk geval wees die analyse toen op nierfalen. Het advies van de DA was toendertijd: laten inslapen . Ik ben blij dat ik - ook toen al - eigenwijs was en haar er toen weer min of meer bovenop heb gekregen. Want sindsdien heeft ze meestal, ondanks haar chronisch gezondheidsproblemen, toch een hoop lol in het leven.

Misschien is het zinvol om bij Nancy ook een urinetest te laten uitvoeren? Hopelijk komt daar niets byzonders uit. Maar indien wél, dan heb je meer kennis op basis waarvan je kunt besluiten wat voor haar wel en wat niet helpt, om haar hier bovenop te krijgen.

Een bloedtest is ook wel nuttig, maar uit een bloedtest worden alleen bepaalde ernstige afwijkingen zichtbaar. "Minder ernstige" afwijkingen, met soms toch grote gevolgen, die zie je niet altijd terug in de gehaltes in het bloed. Die vind je alleen door bijv. de hormonen te meten, die al die verschillende mineralen en andere voedingsstoffen aansturen.

Precies zo als bij een bloedtest op IR. De glucosewaarde kan prima binnen de geaccepteerde marges zitten bij een paard met IR. Pas als je de insuline meet, dán blijkt bij een IR paard met zekerheid de afwijking. Die afwijking kan ernstig zijn, zelfs bij normale glucosewaardes in het bloed.

En, als slechts één voorbeeld van vele: realtief veel foliumzuur maskeert een tekort aan vitamine B12 in het bloedbeeld. Dus bloedtesten... ze zijn niet nutteloos, maar ze laten soms niets byzonders zien terwijl er wel degelijk van alles mis is .

Sterkte, beterschap voor Nancy,
Karen

Anja Seijn schreef op zondag 16 mei 2010, 0:51:


Leuk om te lezen, super gedaan!

Karen

Wil schreef op zaterdag 15 mei 2010, 23:17:


LOL, ik meen me te herinneren dat Frans' allereerste succesvolle rit op Jack ook mede te danken was aan een (of meer) glaasje(s) op
Klopt toch, Frans?

Karen

Moniek schreef op zondag 16 mei 2010, 2:10:


Ik snap wat je bedoelt Moniek (denk ik). Geduld is een schone zaak en dingen één voor één proberen geeft meer zekerheid over of iets werkt of niet.
Maar soms is het al heel snel duidelijk, of iets helpt of juist niet. En bij een érg ziek paard (zoals toen Juul door de DA werd opgegeven een aantal jaren geleden), kun je geen tijd nemen om dingen één voor één te proberen. Toen heb ik in een laatste wanhoopspoging álles gegeven waarvan ik dacht dat het zóu kunnen helpen. Door geluk of wijsheid of beide, heeft dat toen goed uitgepakt en knapte ze opeens wonderbaarlijk snel op. Maar gelukkig is Juul nu lang zo ziek niet als tóen.

Na het stoppen met magnesium was direct een positief effect daarvan merkbaar, en dat effect (minder kramp/verzuring) is er nog steeds.

Daarna ben ik begonnen met zeewier en foenegriek, vanwege een vermoeden van een Calciumtekort, met een andere oorzaak dan dat er te weinig Calcium in de voeding zou zitten. Dan kan teveel Fosfor de oorzaak daarvan zijn, maar ook een gebrek aan Natrium, een teveel aan Kalium, een tekort aan één of meer Vitamines; een verband met Zink, Zwavel, Selenium, etc. is ook allemaal mogelijk. En een bloedtest is in dit geval te weinigzeggend.

Ik heb gecheckd bij m'n DA en bij een orthomeluculair arts (voor mensen), of deze kruiden nu een goede keuze zouden zijn. Beide zeiden volmondig ja. Die combinatie van kruiden biedt volop mineralen (ook Magnesium trouwens), sporenelementen en vitamines, en ze bevatten stoffen die (aangetoond) onstekingsremmend en vochtafdrijvend werken. Dus deze kruiden kunnen allerlei disbalansen in mineralen en vitamines helpen herstellen, en zijn een ontlasting voor de nieren en hopelijk een hulp tegen de chronische ontsteking in de hoeven.

Voor wat betreft de (waarschijnlijke) nierproblemen / disbalansen in mineralen en vitminen, lijken deze kruiden een groot succes te zijn; gezien de enorme hoeveelheid kilo's (vocht) die ze al binnen twee/drie dagen kwijt is. Ook de spieren die tot voor kort continue keihard waren door verkramping zijn nog steeds mooi soepel.

Ander hooi, dat is gewoon balen en pech . 99% zeker weten dat het weidehooi waarvan ze de laatste twee dagen gehad heeft, de HB weer het doen opvlammen. Ik was daar al bang voor, maar kon hier in de regio nergens anders (voor Juul beter) hooi vinden. Door de lange winter met veel sneeuw hebben heel veel dierenhouders een hooiprobleem dit jaar en was en is goed hooi niet of nauwelijks meer te verkrijgen. Morgen ga ik weer verder bellen, rondvragen etc. - op zoek naar voor Juul goed hooi.

Op dagen dat ik daarvoor de tijd en energie pluk ik, zéker nu ze weer zo erg bevangen is en zolang ik geen geschikt hooi heb, fructaanarme bermgrassen voor haar, plus de juiste boomtakken etc. Dat meng ik dan door het soort stro dat ze al jaren eet (naast hooi) en dat ze goed verdraagt. Dat had ik de afgelopen twee dagen ook beter kunnen doen, maar ondermeer vanwege de zorg voor een doodziek varken kon ik daarvoor domweg niet de tijd/energie vinden . Morgen hopelijk beter, dan krijgt Juul's eten weer prioriteit nummer 1!

Karen

Aafke schreef op zondag 16 mei 2010, 8:25:


En bij mij .

Karen

Aafke schreef op zondag 16 mei 2010, 8:45:


Ja, dat kan ik (nog) niet uitsluiten. Eerst wil ik nagaan of ze vandaag en de komende dagen goed verbetert op een goed dieet (geen hap meer van dat weidehooi). Als dat niet zo is, ga ik kijken of weer magnesium geven helpt.
Overigens zit in de kruiden die ze nu krijgt ook Magnesium, maar dan meer in verhouding met allerlei andere mineralen.

Als een paard of ezel geen slechte nierfunctie heeft, dan is het heel onwaarschijnlijk dat Magnesium suppletie kwaad kan. Bij goedwerkende nieren is het sowieso onwaarschijnlijk dat allerlei mineralen en vitaminen zo extraam uit balans raken.
Nierfalen kan ontstaan als gevolg van IR. Maar het hóeft niet te ontstaan, vanelfsprekend.

Ik ben net al even wezen kijken bij haar en het viel me niet tegen. Gisteren aan het eind van de middag wou ze liefst geen enkele stap meer verzetten. Nu loopt ze nog steeds heel moeilijk, maar met wat geduld kwam ze uiteindelijk toch naar me toe voor een aai en een kriebel (over een afstand van een meter of 10). Heb d'r wat stro gevoerd en een flinke hand vol berkenblad. Vanmiddag zal ik kijken of ik iets aan haar hoefjes kan/moet doen. Hopelijk valt het mee deze keer en krijg ik haar er snel weer bovenop.

Karen

Coralie schreef op zaterdag 15 mei 2010, 1:08:


Ons varken met Atypische Myopathie heeft zeer waarschijnlijk van besmette Esdoorn gegeten. Antibiotica helpt bij haar niet, een andere ontstekingsremmer die ook tegen schimmels werkt, helpt wel (maar nog niet met zekerheid genoeg).

Ze heeft haar buik vol gegeten met Esdoorn-zaailingen en blad (voordat ik wist dat dat mogelijk ziekmakend is, vanzelfsprekend). Ik heb het haar uitgebreid zien doen .
Haar zus vindt Esdoorn minder lekker en heeft om die reden er veel minder van gegeten, of misschien wel helemaal niet.

Op ons erf waar de varkens vaak lopen zijn jonge esdoorns die op het oog geen schimmels hebben, esdoorns met zwarte plekken en tot nu toe heb ik één esdoorn gevonden met grote paarsrode schimmels onderop het blad. Juist ook van die esdoorn heeft het nu zieke varken met zekerheid gegeten. Ik kan precies zien tot hoe hoog ze erbij kon om de bladeren eraf te trekken (is een boompje van 1 of 2 jaar oud denk ik). Ik zal even een foto maken van die rode schimmel, hoewel ik NIET met zekerheid kan zeggen dat die rode schimmel DE boosdoener is.

Onze paarden, vooral Fálki en Donna, hebben ook veel op het erf gelopen om te grazen/eten, vorige week en de week daarvoor. En Joris twee keer een uurtje. Tot het nieuws kwam over de mogelijkheid dat AM wordt veroorzaakt door een schimmel op Esdoorn... Onze paarden liepen juist meer dan anders op het erf, omdat ik onze wei niet veilig vond (en vind) in verband met mogelijke Clostridium-besmetting .

Joris en Donna zijn tot nu toe oké, maar Fálki is niet helemaal "fris". Vage klachten; als je hem niet goed zou kennen zou het nauwelijks opvallen denk ik. In overleg met de DA heb ik Fálki een kort-werkende ontstekingsremmer ingespoten; na mijn verhaal vertrouwde de DA het ook niet.

Nu is het afwachten, en zo goed mogelijk zorgen dat zijn weerstand optimaal is/wordt. Ik heb wel goede hoop dat Fálki niet heel ziek wordt, want áls hij inderdaad ook besmet is, dan waarschijnlijk met een kleine hoeveelheid. Bij een grote hoeveelheid zou hij veel sneller veel erger ziek zijn geworden. Mij is verteld dat afhankelijk van de hoeveelheid ziekmakers die het paard heeft binnengekregen, de incubatietijd ligt tussen enkele uren en 14 dagen.
Met de hulp van die ontstekingsremmer, de juiste kruiden en een zó snelle start van de behandeling, denk ik dat dat wel goed komt met Fálki (voor alle duidelijkheid: het is niet zéker dat ook hij besmet is, maar de verdenking is er wel).

Karen

http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1227
(foto van de esdoorn met een opvallende schimmelinfectie)

Mariss schreef op zondag 16 mei 2010, 16:37:


Ja, die hoop heb ik ook. De DA vond het ook de moeite van het proberen waard. Maar teveel actieve kool kan tot problemen leiden (verstopping?, koliek?) dus ik geef het Fálki en aan de beide varkens, maar hou de dosering toch voorzichtig.

Daarnaast krijgen ze kruiden, vers en gedroogd. Welke, dat is afgestemd met een kennis die orthomoleculair arts is, en met de DA.

Ik vertrouw het nog steeds niet helemaal met Fálk. Hij is nu beslist niet heel ziek hoor, maar hij voelt zich duidelijk niet helemaal lekker. Sinds eergisteren is z'n SME opeens veel erger dan ik ooit bij hem gezien heb. Plus het hoestje dat hij af en toe heeft is nu ook flink aanwezig. Kan allemaal een gevolg zijn van lage weerstand, maar het is niet te zeggen wat precies die aanslag op z'n weerstand veroorzaakt heeft. Hij loopt niet raar of stijf, gelukkig. Wel heeft hij een wat verdwaasde blik in zijn ogen (maar als je hem niet goed kent, zie je dat waarchijnlijk niet).

Ik weet dat hij veel esdoorn heeft kunnen eten op ons erf, maar ik weet niet of hij dat daadwerkelijk gedaan heeft. Als dat niet het geval was, dan zou ik nu niet echt bezorgd zijn om Fálki en niet de DA hebben gebeld voor overleg. Dat één van onze varkens AM heeft speelt natuurlijk ook mee, bij de extra bezorgdheid.

Maar dat varken heeft gegeten van die esdoorn met die vreemde paars-rode schimmels. En gelukkig heb ik die nergens anders op al onze Esdoorns aangetroffen; uitsluitend op dat ene boompje. Dus hopelijk zijn de (grote) esdoorns die er nu nog op ons erf staan niet besmet. Vanuit de wei kunnen de paarden daar overigens niet bij en in de wei zijn ook geen esdoorn zaailingen of esdoornblad. De esdoorns en de weides zijn precies aan de andere kant van onze boerderij, gelukkig.

Zijn er meer forummers met Esdoorns dichtbij de paarden?

En o ja, de mensen met wie ik overlegd heb vermoeden dat die schimmel relatief nieuw is in Nederland. Dat hij door de klimaatverandering langzaam aan steeds noordelijker in Europa voorkomt, net als de Eikenprocessierups en sommige andere enge beestjes/schimmels/bacteriën. Dat klinkt wel aannemelijk, vind ik. In Scandinavie zijn nog geen gevallen bekend toch?

Karen

Mariss schreef op zondag 16 mei 2010, 16:41:


Dank je Mariss, goeie info op die pagina!