Sandra van Bommel schreef op woensdag 12 mei 2010, 22:01:


Lastig Sandra, heel lastig!

Denk(?) dat je beter afstand kan nemen, laat ze het zelf doen. Het is hun paard, hoe vervelend het ook is voor het paard. Niet gaan kijken.. frustreert nog meer. Zij willen hun paard nu terug, het is hun probleem.. niet de jouwe.

Sterkte en succes!!

Gefeliciteerd!

Evy1990 schreef op woensdag 12 mei 2010, 23:33:


[knip]


Succes Evy, respect hoe jij met Bommetje omgaat!

Sandra van Bommel schreef op donderdag 13 mei 2010, 8:50:


[knip]


Voel je niet schuldig meid, jij hebt op hun verzoek een touw er achter gedaan.
Als het bij hun dan wel ging, laat hen het dan doen , neem afstand (voordat er meer ongelukken gebeuren waar jij of je man (weer) de dupe van worden)

Anja Seijn schreef op donderdag 13 mei 2010, 20:22:


Daar sluit ik me helemaal bij aan! Alhoewel ik me best kan voorstellen dat het nare gevoel hierover nog wel even zal na ebben...

Koen Theys schreef op donderdag 13 mei 2010, 21:14:


Was ook mijn eerste gedachte. Ik ben diabeet en ken het gevoel van een verkrampte voet. Niet altijd, maar af en toe gebeurd het. Met name wanneer mijn suikergehalte 'rommelt'.

MoAshley schreef op vrijdag 14 mei 2010, 16:42:



Zorg er dan ook voor dat je een plek vind waar dit mogelijk is binnen het bestemmingsplan. Je kan namelijk niet overal zomaar een bedrijfje zoals dit opstarten.

Wil schreef op vrijdag 14 mei 2010, 21:56:


Mail me maar eens of kijk eerst eens rond op onze website. Over de prijs en speciale wensen kan altijd gepraat worden.

O ja, heb helaas! ervaring met hoefbevangenheid. De shetlander kan gelijk meelopen in ons 'speciale' voerprogramma.

Het is nu 6 dagen geleden dat Nancy bekapt is. Vind haar nog steeds belabberd lopen, zo belabberd dat ik haar nog niet veel heb laten lopen. Hele kleine stukjes. Zelf deponeert ze haar mest nu weer op de daarvoor door hun bestemde plaats en niet meer bij de hooibak. Ervaar dat als positief.

Vandaag even, heel even op het harde om naar de waterslang te lopen, met verlenging kan ik ook in de paddock water gebruiken dus dat is het punt niet. Wilde even kijken hoe ze op het harde liep, belabberd dus....

Bij het afspuiten aan 2 benen wondjes ontdekt, in de kootholte dichtbij de hoef. Is dit 'normaal'. Hoort dat erbij?

Op zich zakt de moed me in de schoenen als ik haar zie lopen. Alleen haar houding straalt één en al levenslust uit. Hinnikt zoals ze altijd doet....

Ze krijgt de magnesium nu opgelost in een beetje water met een spuit rechtstreeks in de mond. Ook heb ik haar net weer wat asprines gegeven.

Vind het moeilijk en haar manier van lopen doet mij pijn in m'n hart.

Vraag me af of in naast de hoefverzorger nog de da moet inschakelen voor ontstekingsremmers of pijnstillers. Hoe gaan 'jullie' daarmee om? (Eddy bijv.) Heb jullie ontstekingsremmers/pijnstillers/magnesium gegeven? Wanneer zijn 'jullie' begonnen met kleine stukjes lopen?

Groetjes, een vertwijfelde Aafke....

Ok... net gevonden op hoefnatuurlijk:

"Wanneer een paard hoefbevangen is is er vaak sprake van afgestorven weefsel wat moet worden opgeruimd. Een gedeelte wordt met het bloed afgevoerd en door de lever afgebroken, een ander gedeelte vindt zijn weg naar buiten middels een abces. Je ziet bij hoefbevangen paarden dan ook vaak een abces ontstaan, meestal bij de kroonrand. Wees hier niet ongerust over, dit is normaal en geneest vanzelf weer."

Stelt me weer enigsinds gerust..

van lennep schreef op dinsdag 4 mei 2010, 9:28:


Hoe gaat het nu met deze shetlander Esther?

van lennep schreef op zaterdag 15 mei 2010, 19:38:


Wat heerlijk dat het zo goed gaat. Moet een wel een voldaan gevoel geven denk ik.


Ik hoop het Esther, heb het met haar te doen. Doe wat ik kan en 'vaar vooral blind' op mijn hoefverzorger die ik voor 200% vertrouw in zijn kundigheid.