Ilona Kooistra schreef :


Vandaag hier een (andere) DA gehad om bloed te prikken bij een van de trainingspaarden.
Vit E en Selenium kwam ter strake en ik vertelde dat Stef en Puck een Seleniumtekort hebben (vit E is oké --> bloed = onderzocht). Wij geven hiervoor Chevivit en de DA vertelde dat je dit niet meer dan 10 dagen á 2 weken moet geven en daarna kunt volstaan met 4 dagen één pompje per maand.

Van Ilona een vergelijkbaar advies gekregen: ca 2 weken geven en dan opnieuw bloed prikken.
En dat een Seleniumtekort geen onoverkomelijke ramp is en erg vaak voorkomt. DA zei trouwens hetzelfde Iloon. Wel een fijne bevestigiong dan he.

Ik denk, ik vertel het hier even voor de mensen die Chevivit geven.

Groet, Pien

Josephina schreef op vrijdag 7 mei 2010, 16:15:


Ja, ik heb het probleem al een paar keren gezien en het nu zelf ook exact als jij meegemaakt.

Vorig jaar bij een van mijn eigen merries, BD, die Aphra gewoon in de weide geboren had laten worden. 2 minuten later was er vreselijk tumult toen een paar andere merries moeder en kind wilden scheiden door ertussenin te gaan staan en ze uit elkaar te drijven, op BD gingen lopen intrappen die notabene een van de hoogste (dè hoogste) merries in rangorde was. Ik denk dat ze gebruik gemaakt hebben van haar kwetsbaarheid op het moment van geboorte. Het waren twee laag in rangorde staande merries die dit deden.
Ik vind het raar en het zinde me ook niet. Ik heb me bedacht dat Blue (die dit deed) wellicht zelf een veulen wilde hebben. We hebben BD en Aphra uit de groep gehaald, enkele dagen apart gehouden en toen BD weer haar sterke zelf was terug in de groep laten gaan.
Er was gelijk geen probleem meer toen.

Misschien wat langer wachten voor je ze weer bij elkaar zet en de kuddeleden één voor één introduceren?

Groet, Pien

Aafke schreef op vrijdag 7 mei 2010, 17:14:


Dat is dan per ongeluk geweest want een normale moeder trapt haar jaarling echt niet de dood in.
Gewoon op een verkeerde plaats geraakt met fatale gevolgen vrees ik.

Hier was het ook zo dat Alegría plaats moest maken voor haar nieuwe zusje Aphra.
Dat heeft welgeteld een halve minuut geduurd en toen was het duidelijk voor Gría.
Daar heeft ze geen seconde onder geleden hoor.
En nu is het een drietal, BD met haar twee dochters. Altijd samen, alhoewel beide dochters al lang en breed gespeend zijn.

Groet, Pien

zeeuwtje schreef op vrijdag 7 mei 2010, 18:04:


Als je de takken wilt kunnen geven valt vlier al af omdat ze dat niet eten.
Meidoorn idem, ze knabbelen er wel eens aan (en eten de niet verhoute groene twijgen) maar ze eten het niet echt. Wilg weer wel, populier ook, maar dat vind ik matige windvangers.
Haagbeuk zou ook kunnen, goed tegen de wind maar ritselt erg, sommige paarden blíjven daar schrikkerig van, vooral bij windvlagen) maar dat eten ze volgens mij ook niet en is niet erg gezond (looizuur?).
Informeer eens of je subsidie krijgt op het zetten van meidoornhagen (is hier in de regio).

Misschien dat Peter D nog een ander idee heeft?

Groet, Pien

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 6 mei 2010, 12:44:


De mannen hier ook. Lijkt me dat het vooral klooigedrag is, soort hengsten bijtspelletjes.
Ze houden mekaar net zo goed heel lang bij het halster vast (als ze dat aanhebben om wat voor reden dan ook). Die zijn zowiezo veel oraler ingesteld dan de merries.

Groet, pien

Liesje_Olli schreef op vrijdag 7 mei 2010, 21:17:


Google maar eens op "smegma paard"

hahahahaha, het lijkt op modder......

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op zondag 9 mei 2010, 19:56:


Ow ja hoor. Als je er dan toch naar vraagt....:

Vanaf 9 uur vanochtend: zo'n 200 kilo hooi gevoerd (Evy, Jack, Mayke, Claudia) 600 liter water versjouwd (Jack), mest van 23 paarden geruimd (Claudia, Mayke, Eline). 23 paarden van en naar de weides gebracht (we zijn de weidegang nog aan het opbouwen en zitten nu op 4 uren per dag). Wat schrikdraad apparaten vervangen door opgeladen accu's, her en der hekken gerepareerd dankzij onze schattige Aphra Houdini. Opgezadeld, afgezadeld, afgesponsd, bijgevoerd, Spirit's wond die goed geneest, Holly die het super doet nu ze met pensioen is (ze wordt zelfs nog ondeugend op d'r ouwe dag). De merriegroep als ze in de paddock staan weer in twee groepen opgesplitst omdat Amber onrust creëert, te zien aan het aantal bijtwondjes op een aantal paarden (en Jack maar omheiningen bouwen). De groep (14 stuks) is gewoon te groot, zeker nu we het hooi iets zijn gaan rantsoeneren na de winter en de paarden weer gras erbij hebben. Alegía (2 jaar) nu maar eens een tijdje naar de Ambergroep verhuisd om nu eindelijk eens wat losser van haar moeder BD te komen (Amber laat Gria met rust, die mag overal meeëten hoor).

Beetje les gegeven en Evy heeft gewerkt met de trainingspaarden , tevens een grondwerkles in de roundpen gedaan waarbij de deelnemers de paarden in stap, draf en galop op de cirkel moesten laten lopen, stoppen, vertragen, van gang en van richting veranderen dmv lichaamstaal.

En een polebending les gegeven.
BD die zich in galop op hoge snelheid zo soepel als een kat links en rechts om de bochten vouwde (zo vast als ik dacht zit ze dus blijkbaar niet Cindy), Puck die echt met geen stok vooruit te branden was en waarvan we inmiddels geleerd hebben dat er dan een hengstigheid zit aan te komen ('benen en errogene zones'). Ik moet nu in mijn systeem inpassen dat Puck twee dagen per maand niet werkbaar is (of je moet zin hebben om ruzie met haar te gaan maken).

Maar klapstuk van vandaag voor mij was toch wel dat onze ietswat stugge en soms ook logge Amie uit zichzelf uitgevonden heeft dat het handiger is om galopwissels te maken bij iedere pole. Dus elke 7 meter een galopwissel en dat 6 keer achtermekaar, dan een scherpe draai en weer 6 keer. Had ik nog niet eerder gezien van haar en ben wel trots hoe ze dit zelf uitgevogeld heeft want het betekent voor mij dat zo'n paard werkelijk meedenkt tijdens het rijden van een pattern.

Iets vroeger naar huis gegaan, daar eerst de afwas van de bekapcursus van gisteren verwerkt, gekookt voor al mijn kinderen plus aanhang die moederdag kwamen vieren. De meute net uitgezwaaid en nu met mijn glaasje wijn genieten van de laatste momenten van de zondagavond.

Wel weer genoeg paard voor vandaag....
Morgen is onze vrije dag. Weer eens lekker op PN rondhangen tenzij het weer goed is. Want dan ga ik mijn Bourgainville die ik van de kinderen kreeg in de volle grond planten en lekker rond het huis klooien in het zonnetje.

Groet, Pien

Koen Theys schreef op maandag 10 mei 2010, 0:33:


Oei, dat is niet best en toch ook weer wel, Koen.
Lijkt me wel dat het een fijne gedachte is te weten dat ze gelukkig is geweest, misschien doet het dan iets minder pijn.

Sterkte!
Pien

Koen Theys schreef op maandag 10 mei 2010, 1:08:


Is ze 'zomaar' vanzelf overleden, heb je haar zo gevonden of heb je de natuur een handje moeten helpen? Wil je er wat over vertellen?

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef op maandag 10 mei 2010, 0:01:


Leuk is het niet omdat het steeds zo lang duurt.
Maar Bombita is niet in levensgevaar en staat lekker d'r eigen ding te doen, dus wat dat betreft zijn we ook wel realistisch genoeg om te weten dat we gewoon moeten wachten.

Wel is het fijn om nou eindelijk eens wat zekerheid te krijgen ja.

Groet, Pien

Leonieke schreef op maandag 10 mei 2010, 12:00:


Zo heel moeilijk is het niet om te zien of je paard comfortabel is. Daarbij kun je beter naar het hele paard kijken, dat vertelt je nóg meer:

Stand van de oren, al dan niet zwiepen van de staart of de staart onder zich in getrokken, opgetrokken neus met rimpeltjes erin, al dan niet ontspannen en dus losse neusvleugels en onderlip, een grimas wanneer dit samengekepen en dus vertrokken is, de manier waarop hij/zij kijkt (grote ontspannen ogen, schrikogen, samengeknepen ogen, hoe is de lichaamshouding; hoofd opgericht (druk), laag (ontspannen), nóg lager (timide, pijn). Trilling van de huid bij aanraking, paard zit 'vast' in z'n vel etc.

Zomaar effe een greep uit de signalen die elk paard geeft. En dan nog kun je diverse van deze signalen met elkaar combineren. Op een gegeven moment ontwikkel je een gevoel en dan vóél je gewoon of dingen kloppen, of ze je zitten te bek*tten of dat er echt iets aan de hand is.

Groet, Pien

Sandra van Bommel schreef op maandag 10 mei 2010, 13:25:


Dan denk ik ook dattie een maatje teveel voor jullie is. Tenzij je er even flink mee aan de slag gaat. Maar de vraag is of je dat wilt (en eventueel zonder begeleiding kunt).
Een zo bomproof paard dat niet snel onder de indruk is is waarschijnlijk wel weer een veilig en 'aards' paard. Dat heeft dan weer andere voordelen.

Groet, Pien

Piet schreef >>


....en als de eigenaar/trainer niet te overmoedig wordt en teveel van dit paard gaat vragen blijft deze fragiele nét genezende witte lijn intact. Met name een flinke draf of nét die galop op het harde kunnen dit paard in deze fase zó weer terug bij af brengen.

Probleem is dat je dit van te voren niet direct kunt zien maar pas als het (weer) te laat is.

Blijf oppassen, jennet. Nu gaat ze wellicht goed maar je hebt nog minimaal aan half jaar nodig voordat het hoefbeen weer voldoende vastgegroeid is aan de hoefwand. En dan mag er niks raars met de voeding en leefomstandigheden gebeuren.

Groet, Pien

Sandra van Bommel schreef :>


Allemaal symptoombestrijdingstrucs die op termijn niks op lossen.
Inderdaad, zo ga je niet met een paard om.
Ik denk dat jullie onder deze omstandigheden de juiste beslissing genomen hebben, ook al is dit nu niet direct een voordeel voor dit paard, maar dat is nu ook niet jullie verantwoordelijkheid.

Triest eigenlijk he...

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op woensdag 12 mei 2010, 0:33:


Ik vind dat wanneer ene paard ondanks volop hooi nog staat te bibberen, je iets moet doen en dit zeker niet negeren. Deken erop, in inloopstal ofwatdanook zodat het paard zichzelf weer even 'bij mekaar kan pakken'. Onze Holly is ook op het randje nu, zij heeft zoals elk jaar zoveel wintervacht verloren dat je haar zwarte huid door haar dun kleur ziet komen. Zij heeft in d'r eentje een inloopstal met de bák hooi ervoor zodat ze in de beschutting kan staan eten. Zometeen kijken we of daar alsnog ene deken op moet hoor.
Over de rest van de paarden maak ik me zelden zorgen, hoewel Puck en BD ook nogal snel trillerig zijn. Die krijgen dat zelf wel opgelost. Holly op de een of andere manier niet.

En van langdurig staan shaken (afgezien van het feit dat je het al kunt áánzien - ik niet) kunnen de spieren dusdanig afkoelen dat ze echt wel spierpijn krijgen. Geen longontsteking oid.

Groet, Pien