Wil schreef op zaterdag 24 april 2010, 17:01:


In dit geval heeft de eigenaresse besloten het opnieuw te proberen. Hebben een goede mailwisseling gehad over het 'waarom'. Vind het helemaal Top dat dit diertje van 19 jaar gewoon op z'n eigen plekje mag blijven!!!

Aafke schreef op dinsdag 27 april 2010, 10:19:


En niet onbelangrijk... bij zijn eigen maatjes mag blijven!

Ans Jondral schreef op dinsdag 27 april 2010, 14:34:


Ik zou maar bij de weide gaan zitten ipv achter je pc....

joop schreef op dinsdag 27 april 2010, 15:18:


Hmm, eiwitrijk.... onze Nancy (zomer-eczemer) was een fokmerrie. Heeft waarschijnlijk ook het één en ander van 'dit spul' gehad. Plus dat ze vaak roggebrood kreeg. Was zogezegd haar lievelingskostje. Zomereczeem -> allergische reactie op (een bepaald soort) eiwit.....
Andere eczemer hier in de buurt is door een DA getest. Geen zomereczeem wat de diagnose... maar een eiwit-allergie

Sterkte!!

Karen Koomans schreef op donderdag 29 april 2010, 8:15:


Ziet er nu gelukkig alweer stukken beter uit. Baal zelf als een stekker, domdomdom... omdat ze wat stijfjes was had ik haar Vit. E + selenium gegeven.
De foute dus... met zeer veel suiker. Nancy is een eczemer dus... reactie, opgezette klieren (denk ik) en harde manenkam. Hele hals/schouderpartij opgezet, plus jeuk.... ... kan mezelf wel voor de kop slaan.

De manenkam/schouderpartij is nu al ietsjes minder hard. Ze staat in de paddock... uurtje per dag in onkruidweide... gek op paardenbloemen. Ook de pas gedroogde brandnetels at ze met smaak op. Op het hooi gelegd, wordt als eerste opgepeuzeld... maf paard. Vorig jaar wilde ze niet (dus de moed opgegeven om het te voeren, nu weer geprobeerd met positief resultaat) Ook krijg ze magnesium......

Nils Vellinga schreef op donderdag 29 april 2010, 20:50:


Ja, Nils... ik geloof dit ook... steeds meer en meer. Net zoals ze soms mest eten. Alleen, hoe en wanneer bepaalde dingen aanbieden. Moeilijk, voel me hierin tekort schieten.

Ik vond de filmpjes geweldig om te zien. Herken de basis van hoe wij bijna 3 jaar geleden Winsor (hij was toen 2 jaar) hier benaderd hebben. Angstig, vreselijk bang zelfs, onzeker... etc. etc.

Ik wist toen nog niets van clickeren, wel al gevoelsmatig (met alle "fouten" vandien) dit toegepast. Kijkende naar zijn reacties en daarop reagerende.

Pas later leerde ik vooral van Piet meer van clickeren. Dat wat ik al 'deed' voor een deel kunnen aanscherpen. En nog, nog gaat lang niet alles goed.

Winsor is veranderd van een angstig, bang paardje (draadwond gehad als veulen + later nog een vreselijk ziek van castratie) en een jolige, vrolijke haflinger. Paar weken geleden voor het eerst een 'mini-buitenritje' met het gemaakt tesamen met zijn grote vriendin Nancy.
Hier naar achteren, het bouwland op.. daarna stukje stille weg. Rijksweg voor ons huis durf ik nog niet aan. Meneer kan uit joligheid soms nog een bokje maken, goed te corrigeren... alleen wil ik dat niet meemaken op deze drukke weg.
De DA (zijn grote angst) kan hem nu normaal benaderen, ondanks dat hij al snuift als hij hem ruikt.

Maar goed, de P+ .... ik heb het inderdaad gebruikt. Met positief resultaat... en idd door hem van me weg te jagen. Het heeft geholpen. Alleen heb ik me daarna 'rot' gevoeld. Me ook afgevraagd of het anders kon. En ja, ik geloof dat het anders kan. Ik geloof dat de P+ die ik toen heb gebruikt niet nodig was geweest. Het is meer de onmacht die maakt dat ik het gebruikte.. en nog steeds bewust of onbewust doe
Zonder P+ heb je meer tijd nodig om iets te bereiken, tijd die we (soms, vaak?) niet (willen) hebben.

Wat je had kunnen doen is... stilletjes blijven staan of lopen zonder hem op te drijven. Proberen zijn nieuwsgierigheid te wekken op een andere manier.

Persoonlijk had ik de andere 2 paarden even apart gezet (draadje ertussen)
Alleen tijd en aandacht voor de kleine. Was bijv. gaan zitten op een kistje of stoel in een veel kleinere ruimte waar hij niet ver bij je vandaan kan.
En ja... ik weet het, je was dan niet in een half uur "klaar" geweest.

'...goed te corrigeren...' = uitzitten, negeren... en gewoon doorgaan. Door hem te vragen door te stappen of te draven.

Zag ineens dat deze woorden op verschillende manieren opgevat kunnen worden.