Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 20:56:


Dat filmpje is speciaal voor Eddy gemaakt ... Jeen had weer zo'n dag. Ik heb dat geprobeerd uit te leggen, maar ik vond het makkelijker om te laten zien. De gelegenheid deed zich voor ... helaas!
Er zijn dagen, weken dat ik "normaal" met Jeen in de bak kan rijden. Sterker nog, ik ben zelfs met hem rond de paddenpoel gereden, samen met mijn dochter en onze pony. (Ook daar heb ik materiaal van en dan zie je een héél ander paard). Maar het zijn juist de momenten waarop er niets met hem te beginnen is, zoals op dat filmpje, maar ook buiten, waardoor ik niet met hem naar buiten durfde. Zelfde rondje om de paddenpoel een dag later werd een ramp, waardoor wij bijna in een vrij diepe sloot gevallen zijn Ondanks mijn gebrek aan ervaring en deskundigheid, merkte ik al heel snel dat Jeen niet tot nauwelijks beleerd is. Ik voelde het verschil met Goke.
Karen, mij is een paard verkocht met de kwalificaties "beginnerspaard" die achteraf uitsluitend zadelmak is! Grondwerk, dus het zich laten leiden door de bak ... dat gaat prima, maar leg er een zadel op en dan voel je Jeen op spannen. Ik heb altijd het gevoel gehad dat dat aan mij lag, ik moest het leren, zat waarschijnlijk vreselijk in de weg ... maar nee, dat zal wel een rol spelen, maar Jeen vindt die ruiter op zijn rug eng. Dan is het zaak dat hij beleerd wordt door iemand die weet wat hij doet op een vriendelijke, maar duidelijke manier ... die iemand heeft Jeen nu gevonden. Tegen grondwerk zeg ik "ja!" en zal ook nog veel op dat terrein moeten leren, maar de insteek was én blijft: BELEREN! en dan maar gelijk buiten- en verkeersmak maken, anders zit ik tot mijn pensioen in mijn, overigens nieuwe en prachtige, bak van 40 x 20 rondjes te hobbelen tot zowel Jeen als ik er helemaal dol van worden! Ik wil Jeen in mijn vrachtwagen kunnen stoppen en hem de Veluwe laten zien, over het strand rijden, een weekend met hem op vakantie gaan en dat soort dingen.

Ik zeg: GOED BEZIG!!!!!

Even een tussendoortje speciaal voor Eddy en Herman ... de Jostiband!

Dit is de Jostiband in het echt http://www.youtube.com/watch?v=vslgdAf-KcU

en dit is wat Hans Teeuwen er van maakt: http://www.youtube.com/watch?v=ONm6BlS2lFI&feature=related

Zo voel ik me dus als ik met mijn tok op een paard zit

van lennep schreef op zaterdag 24 april 2010, 9:57:

Helemaal met Esther eens! Maar ... je hebt soms iemand nodig die jou net dat zetje de goede kant op duwt, die jou het vertrouwen kan geven door jou het vertrouwen te geven. Eenmaal die drempel over (hoor mij nu ) dan valt alles van je af en krijgt alles een plaats. Dan denk je niet meer in onzekerheden, maar dan zie je alleen nog maar de mogelijkheden. Echt, Jennet, dat geeft je zo'n vreselijk lekker, rustig en zeker gevoel, maar die eerste momenten, dat kwartje (oud nederlands muntje ) dat moet eerst vallen en dat zit in jou en alleen in jou. Ik zie het als een soort van tandartsbezoek ... ben je angstig voor de tandarts, anders heb je er ook weer niks aan ... je ziet er tegen op als een berg, maar eenmaal weer buiten dan denk je "was dit alles????" Dat gevoel "was dit alles" moet je zien vast te houden en dat lukt je alleen maar als je het doet, keer op keer, maar wel met de juiste personen om je heen. Niet denken "ik kan het niet, ik leer het nooit", maar denken "dikken brol, iedereen heeft het moeten leren" Wij zijn alleen wat later gestart hé? Komt goed, schatje!

Herman schreef op zaterdag 24 april 2010, 20:54:


Nee, ik slaap er mee

Merel Stoffers schreef op zondag 25 april 2010, 1:05:


Pech voor de grote mensen; 1-0 voor de kabouters Kabouuuuuutertje, waar zit je nouuuuuuuu?????

van lennep schreef op zondag 25 april 2010, 21:57:


Ik heb Tekla gezien en ik vind het niet echt een veulentypje hoor.

Vandaag de start gemaakt van een serieuze week training, wat niet zeggen wil dat ik de andere dagen niet serieus genomen heb
Vanaf minuut 1 ben ik op Jeen gekropen ... en heb de les van mijn leven gehad ... wat stelt dat paard mij vragen wat ik in eerste instantie niet zie "ik denk dat u het niet weet" "nee, je zegt wel dat je het weet, maar zo voelt het niet" ... Fijn, heb ik weer! Met dank aan de realistische, nuchtere analyse van Eddy!
Toch wat overwinningen geboekt ... Nee, ik ga niet over een bandenspoor waar wat water ligt. Ja, je gaat wel. Nee, ik ga niet. Ja, je gaat wel. Nee, ik ga niet. Potverdomme Jeen, je gaat wel ... Oké dan! Goodboy, knappe vent, dapper paard .... Jeen dacht dat hij wist dat het einde van de rit nabij was en ging serieus versnellen en had ronduit schijt aan mijn aanwijzingen dat dit nu net niet de bedoeling was. Met aanwijzingen van Eddy Jeen weer in het gareel gekregen en hem serieus een poets gewassen. In plaats van linksaf het pad naar Outback te kiezen zijn wij voor 1,5 uur rechtdoor gegaan Jeen had een antwoord "chefke ... ik ben serieus moe!" Dat was een rit met continue aandraven, afzakken, stil vallen en weer aandraven, afzakken, etc. Dus ik was letterlijk drijfnat van het zweet, mijn haar zag er uit als een kerstklok (met dank aan mijn tok, die ik vanaf morgen niet meer ga dragen ... goodbye Jostiband!) en ik had een kop als een paprika ... zo'n prachtige overrijpe rode Niet goed voor mijn zelfbeeld, maar dat is 's avonds door wat Belgische heren/dames ruimschoots gecompenseerd .... ze noemen mij "juffrouw" ... ik had ze wel kunnen zoenen, maar heee ... dat doe je als nuchtere Ollandse nie hé
Effe een mega-cola van Eddy onderweg gehad en Jeen stond erbij alsof hij zijn laatste dubbeltje (weer zo'n oud nederlands muntje) had versnoept. Maar ... op de terugweg had meneer de Winterpeen ineens wel alle energie Kortom, wie houdt wie nu voor de gek? Schooier is het!
Gaat een super week worden ... that's for sure!

Wil schreef op maandag 26 april 2010, 0:29:


Je had die kop van Jeen moeten zien toen we rechtdoor gingen in plaats van linksaf ... "heeee, neeeeeee, we zijn er hoor!" Daarna was de rit één grote lijdensweg. Hij gedroeg zich alsof hij ieder moment in elkaar kon storten ... dat was niet grappig meer! Zo'n hele langzame draf waarbij je iedere keer 80 meter de lucht wordt in geslingerd en net als je denkt dat je het ritme weer te pakken hebt, gaat hij of nog langzamer of hij valt stil. Ik maar drijven en proberen mijn ritme te handhaven. Echt een kop als een kreeft die te lang in de zon had gelegen . Vervolgens gaat mijnheer op een parking staan alsof hij aan een bar hangt, ladder zat ... op de terugweg ging hij inderdaad vlotter en het laatste stukje, het pad bij Outback langs de weide waar héél véél merries staan en Ilias zijn aankomst effe luidkeels aankondigde, had Jeen de grootste babbels
"Ja, dames, de echte mannen zijn weer thuis. Effe wachten we komen zo!"
Was trouwens wel heel grappig om samen met Ilias te rijden. Jeen heeft diep en diep respect voor Ilias. Eén oortje van de grote witte en Jeen blijft er op de centimeter nauwkeurig 5 meter achter. Maarrrrrrr ... komen wij onderweg andere paarden, met name merries, tegen en Ilias laat zijn imposante gebrul horen, dan presenteert Jeen zich als een hengst. "jaaaaaa, doe maar Ilias, ik hoor er ook bij ... ik ben met hem ... wij zijn de echte mannen!" Als we de andere paarden voorbij zijn, dan is het oeps .... effe weer de 5 meter in acht nemen, hahahaha ....

Cindy Helms schreef op maandag 26 april 2010, 8:15:


Oei, oei, oei ... zal dan extra mijn best moeten doen hé?

van lennep schreef op maandag 26 april 2010, 8:23:


Slungelig???? Wel nee! Super gezond peerd!