Anja Seijn schreef op vrijdag 23 april 2010, 19:21:


Natuurlijk ben je niet van suiker, gelukkig maar! Mijn zorgen op dat punt betreft in het algemeen, en ook in jullie geval, vooral het paard. Geen grote zorgen in jullie geval, maar wel enige bezorgdheid.

Bezorgheid voor de mensen heb ik ook wel, maar die kunnen meestal beter en duidelijker voor zichzelf spreken. Bij een dier ben ik liever aan de voorzichtige kant als het gaat om het opbouwen van inspanningen vragen, dan aan de meer risicovolle kant. Een dier weet niet hover het kan gaan zonder de volgende dag al te veel spierpijn te hebben. Een mens meestal beter. Wat niet wil zeggen dat ik flink werken verkeerd vind; ik heb het hier over opbouw van dat werken!
Overvragen kan meer kwaad qua gezondheid, dan minder vragen dan misschien al mogelijk is. Maar AL te langzaam gaan is ook niet goed (!); het moet voor paard en eigenaar wel een uitdaging blijven.

Ik heb toen je laatst hier een link postte naar het filmpje met Goke ook je filmpje gezien van jou en Jeen in de bak. Natuurlijk is dat maar een moment-opname, maar op dat filmpje zie je dat Jeen zich niet wil of niet durft te laten leiden door jou, rijdend in de bak. Hij ziet spoken (bakmonsters) en blijft die zien, wat je ook probeert om ertegen te doen.

Ik zou daarom zeggen: begin om de basis tussen Jeen en jou goed te krijgen. Met basis bedoel ik wederzijds vertrouwen. Volgens mij zegt Eddy datzelfde! Is ook niks byzonders natuurlijk; het is logisch dat je daar begint.

Ik zou dan zeer waarschijnlijk (want hangt ook wel af van een daadwérkelijke kennismaking), eerst grondwerk adviseren en dan pas rijden. Kan best snel gaan. Als alles lekker loopt en jullie pikken dingen snel op, kun je misschien op dag 2 na het grondwerken al even in de bak of rond het terrein rijden. Wie weet al op de eerste dag. Of pas op dag 5. Want om dat te weten (hoeveel tijd het kost), moet je de combinatie samen aan het werk zien.

Ook op dat laatste punt schrijven Eddy en ik dus precies hetzelfde: wanneer een combinatie klaar is voor een volgende stap, dat moet je ZIEN.

Juist omdat IK jullie NIET zie, schreef ik:
"Na een tijdje, Anja rijden op Jeen. Hoe snel? Geen idee, ligt eraan hoe snel het lukt dat Jeen zich goed laat leiden door Anja, zonder dat daarbij nog veel hulp van de trainer nodig is."

En op het eerste punt (eerst rijden of eerst grondwerk?) zien Eddy en ik 't ietsje anders, maar toch niets wézenlijks anders?
Wat maakt dat op het grote geheel nou uit, eerst nu een paar keer gereden hebben en volgende week ga je aan de slag met grondwerk, of andersom? Het grote geheel is dat wat je na twee weken kunt met Jeen (en hij met jou). En ook over een maand of een half jaar. Want daar gaat 't uiteindelijk toch om: wat je als je straks weer thuis bent met Jeen, wat jullie dán samen kunnen en hoe goed dat nog verder kan groeien zonder dagelijkse begeleiding. Volgens mij is ook op dat punt iedereen het eens.

Overigens, DAT Eddy nog aan de slag gaat met grondwerk met Jeen en met jou, die informatie heb ik vanmiddag pas gelezen. Kun je mij niet kwalijk nemen vind ik, dat ik niet kon weten dat dat nog in de planning zit.


Ik heb het nooit NIET gesnapt (oftewel: heb 't altijd wel gesnapt).

Waarom jij kennelijk denkt dat ik niet snap(te) dat je naar Eddy gaat, voor eigen lessen en voor training van Jeen, dat weet ik niet.
Ik heb het ook nooit afgekeurd. Niet alleen niet op het forum, maar óók niet in mijn eigen gedachten!
Integendeel, ik vind het juist goed hoe je aan de slag bent met zowel Goke als nu met Jeen. Op wat kleine details na, maar ik vind het grote geheel véél belangrijker dan een paar kleine details. Vandaar dat mijn complimenten gemeend waren, en dat nog steeds zijn.

Karen

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 23 april 2010, 23:44:


"Als ik je dan aantoon dat ik eigenlijk véél sneller op de juiste manier werk dan jij nog maar mogelijk acht ."

Wat een flauw en dom gedoe, Eddy (ja, nu schrijf ik wel een keer dat iemand onzin schrijft. Voor mij een primeur). Jij wéét helemaal niet wat ik mogelijk acht. Plus: het gaat toch vooral om het EINDresultaat?
En ja, natuurlijk wist en weet jij meer van de achtergrondsituatie van Jeen en Anja. Maar dan kun je toch gewoon aan de hand dáárvan uitleggen waarom jij gekozen hebt voor een bepaalde volgorde, ipv te reageren alsof ik belachelijke dingen schrijf.
Wel eens gehoord van meerdere wegen die naar Rome leiden? Nee, jij kent alleen je eigen route geloof ik. My way (= druppel-way) or the highway.

Karen

Suzanne Graauw schreef op zaterdag 24 april 2010, 8:13:



Zo'n twee jaar geleden had onze hond Fred een ernstige peesblessure. DA schreef voor dat hij om te beginnen 3 weken in de bench moest met continue een pootverband. Alleen er uit om te plassen en te poepen, en dat dan kort aangelijnd

Wij hebben ervoor gekozen om 3 weken lang niet met de bal te spelen en hem niet met andere honden te laten spelen, zodat rare sprongen en draaiingen zo veel mogelijk werden voorkomen. Daarnaast iedere dag gewandeld, hond gewoon los (dus lopend in alle gangen van rustig stappen t/m sprintje trekken). Wel tijdens de wandelingen een steunverband om de geblesseerde poot. Eerst 2 km per dag, in de derde week terug opgebouwd naar één tot anderhalf uur lopen.

Bij de controle na 3 weken was de DA aangenaam verrast door de vooruitgang. Om vervolgens wit weg te trekken toen ik vertelde hoe we 't hadden aangepakt

Ik zou absoluut niet durven te beweren dat beweging bij álle peesblessures een goed idee is!! Daarvoor ben ik beslist niet kundig genoeg. Maar als je er info over opzoekt dan blijkt wel dat verschillende artsen (ook in de sporterswereld) verschillend aankijken tegen hoe 't best om te gaan met peesblessures. Daarnaast ken je je eigen dier en kun je heel direct zien wat het resultaat is van rust versus beweging. Op die manier denk ik dat je prima een conclusie kunt trekken over wat voor jouw dier met die specifieke peesblessure het beste is. 't Kan ook fout uitpakken. Maar, met alle respect, dat geldt ook voor een advies gegeven door een willekeurige DA.

Misschien Suzanne, kun je iets doen met een steunverband? Ik gebruikte gewoon coflex. Dat mag zeker niet te strak zitten! Ik weet niet wat jij weet (en wat eventuele 'meelezers' weten) dus voor de zekerheid: coflex is elastisch. Je moet het per slag die je om het been wikkelt éérst zelf al goed uitrekken, van de verbandrol af, en dan niet te strak 1 slag om het been wikkelen. Vogende stukje uitrekken, weer wikkelen. Etc.
Als je het direct vanaf de rol om het been zou wikkelen is er een groot risico dat het te strak zit. Te strak belemmert de bloeddoorvoer en dat is het laatste dat je wilt. Veel te strak kan zelfs leiden tot serieuze problemen.

Ipv coflex zijn er vast ook prima alternatieven op de markt; misschien ook speciaal voor paarden?

Verder: ik heb bij m'n hond ook 1 tot 3x daags, zéker direct na het wandelen, de geblesseerde poot goed gekoeld. Minutenlang per keer, mbv tuinslang.
En ik gaf hem peescompositum; van de Groene Os denk ik. Of dat heeft bijgedragen aan het goede herstel is niet te zeggen. Ik denk van wel, maar denken is iets anders dan weten .

Hopelijk lukt het om die vervelende peesblessure van je paard er mettertijd helemaal onder te krijgen!
Karen