Karen Koomans schreef op vrijdag 23 april 2010, 18:14:
> Hier word ik gus giftig van
> Ik schrijf hoe ik het zou aanpakken, en ik zet daar al bij dat het deels
> overeenkomt met hoe jij het doet; voor zover ik dat kon opmaken uit de
> verslagen tot nu toe.
> Overigens maak ik je ook nog een welgemeend compliment.
Niet giftig worden, is slecht voor je hart
> Vervolgens blijkt uit jouw schrijven dat jouw aanpak nóg minder afwijkt
> dan van wat ik schreef, over hoe ik zoiets zou aanpakken. Dus we zjn het
> (voor het overgrote deel) gewoon EENS.
>
> Het enige verschil is dat ik begonnen zou zijn met grondwerk voor Anja en
> Jeen, jij houdt een andere volgorde aan.
Karen, iedereen begint met grondwerk ... ik heb 2 jaar niets anders gedaan als grondwerk. Ik ben zelfs met Jeen een week weggeweest voor houding en zit en ik kreeg alleen maar grondwerk voorgeschoteld tot schrik- en obstakeltraining toe! Nogmaals, Jeen is een zeer braaf en gewillig dier. Hij is alleen nooit buiten het terrein geweest, nooit de straat op, nooit de bossen in!
> En ik zou het in aantal uren per
> dag waarschijnlijk iets langzamer opbouwen voor zowel Anja als Jeen als
> jij doet.
Geloof me, ik kan heel goed aangeven waar mijn grenzen liggen. Als Eddy mij fysiek het uiterste vraagt dan krijgt hij dat. Maar niet er overheen. Ik weet zelf wat ik kan. Idem dito voor Jeen. Ik ben nog maar weinig instructeurs/trainers tegen gekomen die zo het belang van het paard in het oog houden. Paard is leidend, in alles wat de man doet!
Hij zit zichtbaar te genieten, met een glimlach om de lippen, als hij Jeen onder mij ziet draven. Vergis je niet, de man ziet alles!
> Karen
> (best wel boos)
Niet doen, veel te mooi weer buiten
Warboel
