Onze meninstructeur liet beginners en/of beginnende paarden altijd liever door het centrum rijden dan in de polder. In het centrum is zoveel te zien dat het paard niet op het één kan reageren, of het andere is alweer in zicht. (En dit geldt ook voor een zenuwachtige beginnende menner, die kan zich moeilijker op iets ¨engs¨ focussen in het centrum.)
In de polder zijn zowel menner als paard sneller geneigd iets engs te zien en zich daar dan in vast te bijten, met alle (mogelijke) gevolgen van dien.

Els.

Wat triest, Sandra. De tranen springen in mijn ogen. Het is zo vreselijk als je een zo verwaarloosd dier in handen krijgt en dan eigenlijk niets meer voor haar kan doen...

Ik heb anderhalf jaar een hond mogen verzorgen die ook enorm verwaarloosd was toen ze bij ons kwam. Ze is nooit meer 100% gezond geworden en we hebben haar op 4 jarige leeftijd in moeten laten slapen.
Het is en blijft de hond die mij het meest na is geweest. Ze is altijd bij me, voor altijd in mijn hart. Niet dat mijn andere dieren dat niet zijn, maar zij is zo speciaal.

Sterkte ermee! Verwijt het de voorgaande eigenaren niet, dat helpt niets. Je hebt je best gedaan en ik ben ervan overtuigd dat Amber dat weet!

Els.

e m kraak schreef op woensdag 28 april 2010, 19:49:

Of dat nu uit de Middeleeuwen stamt?

Ik heb een boekje ¨Hoefkunde¨ waar mijn vader les uit heeft gehad op de landbouwschool in Schagen. Het is geschreven door een da uit Schagen, speciaal voor de school en zal van kort na de oorlog zijn, denk ik. (Mijn vader is van ´32 en zal tussen de 14 en 16 geweest zijn, toen hij daar naar school ging).

De kennis die erin staat, komt vrij goed overeen met wat er hier op de site staat. Er wordt helaas niet aangegeven hoe je een hoef moet bekappen en voor hoefbevangenheid wordt geen oplossing aangereikt, maar toch geeft het een goede indruk hoe een hoef er anatomisch uit ziet en hoe hij werkt.

Paar kleine stukjes eruit:
¨doel der hoornige delen¨:
Het geheel dient tot beschutting.
Hoornzoom vormt een geleidelijke overgang van huid in hoorn. De door de vleeszoom gevormde glazuurlaag dient om de hoornwand te beschutten tegen inwerking van scheikundige stoffen.
De hoornwand draagt in de hoornplaatjes het lichaam. lichaamsgewicht drukt op het hoefbeen. Dit is innig verbonden met de vlezige wand. De plaatjes van de vlezige wand passen in de plaatjes van de hoornwand.
De hoornzool beschermt de inwendige delen. Haar gewelfde vorm is bevorderlijk om bij belasting en ontlasting de verandering van vorm van de aangrenzende delen te volgen.
De lichaamslast wordt slechts gedeeltelijk door de hoornzool gedragen.

¨Hoefbeslag¨:
De bedoeling van het beslaan der paarden is: te sterke afslijting van de hoeven te voorkomen.
De nadelen van beslag zijn:
1. De groei van de hoeven wordt belemmerd, doordat het hoefmechanisme nadelig wordt beïnvloed.
2. Kans van vernageling, zooldrukking, enz.

¨Oorzaken hoefbevangenheid¨:
Kouvatten, zware arbeid, snelle gangen, sterke voeding met granen (vooral rogge), blijven staan aan de nageboorte.

Als je zo´n boekje leest, komt het veel meer in de buurt van HN dan wat je van de meeste hoefsmeden en da´s hoort. Het lijkt me dus dat die ¨kennis¨ pas na de jaren 50 is ontstaan en niet in de Middeleeuwen.

Els.

Hoi Yvette,

Je hebt al een hoop bruikbare tips gekregen.

Wat ik nog wil toevoegen, ik heb een fjord gehad die uitgleed op het land en daarbij een soort van spagaat maakte met zijn achterbenen. Daarbij heeft hij waarschijnlijk zijn kniebanden verrekt. Het heeft zeker een half jaar geduurd voor hij weer regelmatig liep en in die tijd had hij wel beweging door buiten te lopen, maar hebben we hem niet bereden of voor de wagen gezet. Daarna hebben we hem weer gewoon kunnen gebruiken. Het enige wat hij eraan over gehouden heeft; als we in heel mul zal reden (duin) zag je, dat hij met het ene achterbeen een kortere stap maakte dan met het andere.

Een blessure door verdraaien kan dus behoorlijk wat tijd vragen om te herstellen. En omdat jouw paard voor die tijd geen last leek te hebben van de ¨artrose¨, vraag ik me af of dat nu wel de oorzaak is van de kreupelheid.

Succes ermee!

Els.

O, Piet, wat triest. Vooral om de boel zo te vinden!

Tja, vossen, sperwers en katten, het zijn rovers.

Bij mijn ouders zijn vorig jaar een aantal duiven (pauwstaartjes) ontkopt door een sperwer. Je kan het zo´n dier eigenlijk niet kwalijk nemen, maar het is wel sneu.

Veel langer terug, ik was een jaar of 10, heeft een kat alle duiven in ons duivenhok dood gebeten. Hij zat er nog in toen mijn vader kwam voeren. Die heeft het hok afgesloten en de tuinslang op die kat gezet. We hebben hem nooit meer teruggezien, maar de duiven waren al dood...

Het blijft allemaal heel verdrietig.

Sterkte!

Els.

Tja, het is niet jouw paardje, hé. Dus denk dat je er weinig aan kunt doen.

De nagels die zijn achtergebleven kunnen niet meer kwaad dan als ze in het ijzer zitten, is mijn (ijzerverleden) ervaring. Ook het met één ijzer minder lopen hoeft geen kwalijke gevolgen te hebben, vooral niet op een zachte ondergrond.

Zelf het andere ijzer er onderuit halen zou ik niet doen. Hoefsmid heeft speciaal gereedschap om de nieten om te slaan en een grote tang die helemaal om het ijzer grijpt. Wij hebben zelf wel eens staan martelen om een ijzer onder een paard vandaan te krijgen, maar je hebt toch heel snel dat je brokken hoefwand meetrekt. Zeker bij het paard van een ander, zou ik dat niet snel doen. (En wij hebben hier nu wel zo´n nooit meer gebruikte ijzerafneemtang liggen).

Ik zou zeker niet zonder toestemming van de eigenaar handelen in dit geval. Mooiste is natuurlijk als je je eigen bekapper mag laten komen.

Els.

Nu het toch over kippen gaat; heeft iemand een idee waarom die beesten zo vreselijk te keer gaan als ze een ei hebben gelegd? Ik verbaas me daar telkens weer over en kan me er geen enkele reden bij voorstellen. In het wild zou ik toch denken dat ze met dat kakelen juist rovers naar het nest toe lokken??

Els.

Leuk, hé, paarden en kinderen!

Froukje kon ik ook altijd de kindjes toevertrouwen, maar we moesten er niet naast gaan lopen om het kind vast te houden, dat vond ze maar niks. Gewoon hup, zo op haar rug en wij bij haar hoofd, ze regelde het zelf wel.

Jolah, mijn allereerste paard, kon ik peuters opzetten en haar dan los door de bak laten wandelen. Ze ging keurig rondjes in stap over de hoefslag. Tot ze er genoeg van had, dan kwam ze bij me staan en ging ze niet verder.
Maar zette op haar geen ruiter die het haar wel eventjes zou vertellen! Dan ging haar staart omhoog en haar hoofd in de lucht en kwam er geen goede stap uit

Els.

Ik begrijp je reactie volkomen!

Ik heb ooit eens tussen twee steigerende paarden ingehangen (had ze beiden vast aan een touw) omdat een luchtballon het nodig vond het gas recht boven ons open te trekken.

Heb sindsdien de pest aan luchtballonnen

Els.

Ook van mij !van harte! Esther!

Els.

Ik heb bijna een jaar lang problemen met de peesplaten onder allebei mijn voeten gehad. Op advies van de huisarts steunzolen laten aanmeten bij de podotherapeut. Daar zes weken op geprobeerd te lopen, maar ik kreeg er alleen maar klachten bij. Dus op blote voeten gaan lopen. Omdat mijn voetzolen nog veel te zacht waren, advies gevraagd bij Michiel. Betula-energy slippers aangeschaft. Verder ben ik op een koolhydraatarmdieet gegaan.

Het heeft even geduurd, maar mijn voeten zijn nu weer helemaal in orde. Ik moet er wel erg op letten dat ik op helemaal vlakke schoenen loop en het liefst zo veel mogelijk op blote voeten.

Overigens; peesplaten geven het meest klachten bij het op staan uit bed of van uit een stoel na een periode rust. Na een tijdje staan, voorzichtig lopen wordt dat wat beter. Loop je te lang door, wordt het weer erger.

Groetjes, Els.

cindybijl schreef op zondag 16 mei 2010, 17:57:


Misschien voor het biergist? B-vitamines?

Anja Seijn schreef op maandag 17 mei 2010, 18:17:


Tjongejonge, jij durft wel op voorhand veel te zeggen. Ik heb twee fjorden en die doen allebei evenveel, namelijk helemaal niets!
Eén is te dik, valt nu af omdat ik ander hooi heb. Kan ik onbeperkt voeren en toch wordt hij dunner. Hij krijgt alleen hooi, omdat hij van het gras (ons gras) gevoelig gaat lopen.
De ander is ronduit mager. Je kan zijn ribben zien en heel erg voelen. Hij staat de hele dag op het land en wil niet groeien. Hij krijgt ook nog bietenpulp met lijnzaad bijgevoerd.

Hier is dus 50% te dik en 50 % te mager.

Els.