Nils Vellinga schreef op maandag 19 april 2010, 22:50:


Helemaal mee eens.
Het is zeker niet zo dat paarden in het algemeen ineens niet meer tegen gras kunnen. Sommige paarden zijn veel gevoeliger voor IR, EMS en HB dan andere. Daarbij speelt o.a. een genetische factor een rol.

En vergeleken met vroeger zijn zowel de omstandigheden als de kennis enorm veranderd:
- Het gemiddelde paard van nu beweegt veel minder dan het gemiddelde paard van zeg 30 - 50 jaar geleden.
- De weidegrassen zijn door selectieve kweekprocessen steeds suikerrijker en eiwitrijker geworden. Omdat de gemiddelde veeboer dat wil.
- "On"kruiden in de wei worden steeds meer bestreden waardoor die voeding (gras / hooi) eenzijdiger wordt
- Vergeleken met vroeger krijgen veel meer paarden ongezond bijvoer (biks en zo). De macht van de reclame. En "we" kunnen en willen daarvoor tegenwoordig wel betalen - vroeger niet/nauwelijks.
- Vroeger hadden alleen paarden waarmee 'gewerkt' werkt en die dus relatief veel beweging kregen, hoefijzers. Tegenwoordig is het "in" (naast de NB-stroming die gelukkig langzaam maar zeker terrein wint) om bijna elk paardje dat wel eens asfalt van dichtbij ziet of op een manege/pensionstal staat, te beslaan.
- Als er 10 - 15 jaar geleden een paard HB had, dan dacht men dat dat aan eiwitrijk gras lag. Van fructaan en IR en EMS had toen nog niemand gehoord. Nu "we" (dat is helaas nog lang niet elke paardenhouder en nog lang niet elke DA) dat wél kennen wordt het dus ook vaker (h)erkend en wordt er dús meer over gesproken en geschreven.
- Door de invloed van internet horen we sowieso veel meer over andermans paarden, hun gezondheid en ziektes, voeding etc. En verspreidt - gelukkig - ook kennis zich veel sneller dan vroeger.

Karen

Spirithorses schreef op maandag 19 april 2010, 23:07:


Ook daarmee helemaal eens! Ook ik heb een ander voerbeleid per paard. Of per groepje: bij mij mogen Jomanda en Donna vaker op de wei dan Joris en Juul. Fálki zit daar wat tussenin. Omdat de eerste twee relatief goed tegen fructaan/suikers kunnen en de laatste twee niet.

Zie ik bij één van de vijf een signaal in de zin van vetophopingen, een harde manenkam, te dik, te dun, jeuk, en/of een wat verbrede witte lijn; dan pas ik meteen het voerbeleid voor dat dier aan.
Heb je, zoals Piet, twee paarden die niet zo gevoelig zijn voor HB en die qua aantal kilo's voerbehoefte mooi gelijk op gaan, dan heb je mazzel !

Karen

Piet, jouw paarden krijgen dijkhooi, als ik het goed onthouden heb? Het zou kúnnen dat jouw paarden wel problemen zouden krijgen als je (altijd) weidehooi zou voeren.

Probeer 't liever niet uit... !
Idem voor minder beweging geven en/of hoefijzers eronder slaan .

Karen

Arina Bezemer schreef op maandag 19 april 2010, 23:10:


Ik ben het met je eens dat er dingen te zien zijn zijn over hoe het niet moet. Dus ter lering, ja, mee eens. Ter vermaak, neuh, dat vind ik niet hoor! Absoluut niet in de zin van uitlachen of zo. Je bent immers nog geen heel ervaren ruiter én je doet hard je best om jezelf en je relatie met Kiyasa te ontwikkelen.

Ik zie o.a. onrustige voeten en onrustige handen. Maar wat ik wél goed vind is je kalme vastbeslotenheid in wat je vraagt aan Kiyasa. En de lol die je hebt (lol is ontspanning!). Én het feit dat je het filmpje plaatst én dat je het zelf ook ziet als "ter lering". Petje af voor dat alles; en té streng zijn voor jezelf is m.i. ook niet goed hoor ! Kritisch zijn wel, maar té streng leidt tot verkramping (althans, dat zou ik me kunnen voorstellen).

Karen

Spirithorses schreef op maandag 19 april 2010, 22:50:


Een zeur? Vind ik niet! Juist om dit soort dingen zou ik als ik paard was graag bij bijvoorbeeld jou en Jack wonen .

Karen