Gelukkige verjaardag

Dank je wel voor je complimenten, Anja.
Het dringt niet altijd tot me door omdat ik me altijd weer concentreer op de volgende uitdaging, maar inderdaad ik prijs me gelukkig met zowel Rock (de Bijzondere), Enno (de Speciale), Invierno (de Dappere) als El Niño (de Pientere). Die paarden en ik leren ontzettend veel van elkaar. En als ik even stil blijf staan om terugblik te blikken, mag ik best wel trots zijn dat we samen al zover gekomen zijn. Al vind ik dat zelf nog steeds niet zo heel ver
Wat Rock deed toen hij op mijn voet stapte, dat deed me wel wat. Dat bewijst voor me dat hij weet dat hij me kan vertrouwen en dat hij het verleden achter zich kan laten als ik met hem aan het werk ben.
Het was een zeer leuke, motiverende en leerrijke dag. Wordt zeer zeker vervolgd

inspiratie opgedaan precies

Sandra was er niet zelle, het was Saskia

Ja, Piet heeft wederom menig harten gestolen door zijn warm hart, zijn liefde voor zowel het paard als het vak, zijn deskundig oog voor lichtheid, timing en mogelijkheden én niet te vergeten zijn enthousiasme om zijn kennis met iedereen te willen delen.
Een inspiratiebron voor velen

We weten weer wat te oefenen

En ja, inderdaad nog sneller dan verwacht. Hij heeft natuurlijk al wel menig keer mogen suporteren voor de anderen het afgelopen jaar. Net zoals de Sjettie

Hebben jullie lekker de smaak te pakken, hé
Doe zo verder meid!

Christel Provaas schreef op maandag 19 april 2010, 10:20:


Idd, Amaroc en Enno weten exact wanneer ik zeg dat ze het goed doen. Ik heb bij hen geen andere beloning voor hen nodig. Minder is meer eenmaal je in dat stadium bent.

Invierno staat er deze keer op

Dani62 schreef op maandag 19 april 2010, 18:52:


Dank je

Anja Seijn schreef op maandag 19 april 2010, 22:20:


Gek hé Anja, maar ik heb het gevoel dat ik niets te bewijzen heb tov mezelf en anderen als ik met mijn paarden bezig ben. Ik heb vooral veel te bewijzen tov van hen. Dat ik hen vertrouwen waard ben. Dat ik me enkel focus op datgene dat zij laten zien, dat mijn timing perfect is en mijn vragen klaar en duidelijk om een antwoord met zo min mogelijk zo goed en snel mogelijk te krijgen. Iedereen mag leren van mijn fouten en ikzelf ook, maar ik leer dat gewoon van mijn paarden en anderen mogen altijd gewoon komen kijken. Zoals vorige zaterdag bv. en stel dat kijkers daar foto's van trekken of graag filmen ... dan zit ik er ook niet mee. Ik volg enkel mijn gevoel op dat moment. Begrijp je mijn gedachtengang een beetje.

Anja Seijn schreef op dinsdag 20 april 2010, 8:55:


Ik zie die paarden elke dag en als ik met hen bezig ben zie ik ook alles en sla ik het op in mijn hoofd. Ik heb hier nog een dvd'tje van paarden van de zon: Mijn allereerste lange teugel les met Enno staat daarop. Ik heb het nog geneens helemaal bekeken. Ik weet niet waarom. Ik kan wel genieten van een mooie foto (waarbij nagedacht is over achtergrond, belichting, ... het artistieke aspect eigenlijk ervan) maar filmpjes daar heb ik zelf niets mee. Ik heb meer aan het echte gevoel en het opmerken van subtiele signalen en fouten van mezelf op de moment (en ik maak echt wel fouten hoor, ik doe niet aan struisvogelpolitiek ). Als je die onmiddelijk corrigeert zie je direct het resultaat of net omgekeerd. Misschien is dat wel een stadium verder, ik weet het niet. Ook naar later toe als herinnering: liever een foto dan een filmpje. Je mag hoor, maar het hoeft voor mij niet. Maar ik dank je zeker voor je lieve aanbod.

Ik heb bv. ook een prachtig fotoboek van mijn huwelijk maar absoluut geen film. Uren kan ik naar foto's kijken, maar dus niet naar "eigen"filmpjes. Misschien wordt ik wel gek van mezelf, wie weet

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 april 2010, 13:13:


Je mag je nooit enkel en alleen maar vastpinnen op in- of overstappen van de achterbenen in het kader (van onstpannen) verzameling, omdat dat een vertekend beeld opleverd bij veel van de gevallen. Het is een goed getraind totaalplaatje dat van belang is. Een goed uitgevoerde verzameling bereikt je paard niet in 1-2-3, daar doet hij jaren over en met een degelijke training met ook oog voor ontspanning werk je je paard er stilletjes naartoe. Laagje per laagje. En daarbij zorg je dat je geen enkel signaal (te zwaar of ik kan al wel net iets meer aan) van je paard ontgaat. Ik vind BB een heel goed opgebouwd theoretisch en praktijkgericht systeem hebben. En volgens mij kan dat zeker ook met minder. Zoals Piet Bakker dit weekend ons ook verteld heeft, dat het larie en apenkool is dat je puur en alleen bitloos geen verfijnde hogeschool dressuur (ook onder de man, want daarin is hij ook bedreven) zou kunnen aanleren en uitvoeren. Kan wel, want dat zit hem niet in het bit Natuurlijk niet!

Invierno is vandaag een beetje boos op me, omdat hij met de kleine dreumes in de paddock moest blijven en de andere twee de weide op mochten.
Hij heeft dan ook duidelijk laten weten dat hij me een B**ch vond en liep dwars door de poort, waardoor Enno die ik aan het touwtje had helemaal door het rooie liet gaan. Streskip Enno op de kletter met halster en touw en Invierno in de weide en maar gras plukken.
Eerst Invierno maar pakken, kom ik dichter, gromt die kleine lummel Draait hij zich om slaat hij uit en loopt weg. Wacht maar Menneke ... denk ik bij me zelf. De eerst volgende keer weet ik daar raad mee! Even laten weten dat grommen en uitslaan niet netjes is en dat ik daar toch wel een beetje ijskoud en snel op kan reageren itt tot hijzelf. Daarna halstertje aan, touwtje aan en meekomen jij dreumes! Loopt hij lekker te staken en probeert hij zijn halster op te eten, doet me niks ... meekomen ... ok is goed! Eens los in de paddock maakt hij maar zichzelf wat moe te lopen.
Heb ik rustig de tijd genomen om die arme Enno wijs te maken dat zo'n los haster om je nek en een loszwiepend touwtje er achteraan niet zo erg is als een Bengaalse tijger die achter je aan loopt, en dat ik dat probleem wel even kon oplossen voor hem. "Oef!" was zijn antwoord.

Nu heb ik weer een momentje vrij dus ... Invierno lange teugel, alvorens hij naar de weide mag