Vandaag is de compostbult op de weide gekomen.
Maar een groot gedeelte was erg ''vettig'' dus de weidesleep moet nog even wachten.
Wel erg veel wormen omgekomen wreed gevierendeeld , of geplet...
Ik hoop dat ze het mij zullen vergeven...ooit!

Maar goed , ze hebben goed werk geleverd , en de arbeidsvoorwaarden waren conform CAO!

Ik ben benieuwd hoe het mijn weilandje vergaat.

Gr Esther

De 28ste komt ze langs , als het goed is.
Aan de hand van de foto's had ze al gezien dat het een ''leuke'' puzzel gaat worden;
De singelplek zit ruim voor het einde van de schoft , schoft loopt als het ware dus wat verder door.
Ik ben benieuwd en kan haast niet wachten.
Namkje komt maandag thuis.

Gr Esther

Ik heb afgelopen winter de verse mest tegen de oude bult aangegooid , zodat ze konden migreren...
Maar het zijn niet zulke reislustige wormen vrees ik.

En ja , ik ben een watje , en vind het gewoon zielig , al dat gekronkel.

Gr Esther

Was mijn gedachte ook een beetje...
Waarom je wow wegdoen als het zoon heerlijk en aanpasbaar zadel is?

Ik heb al begrepen dat je beter maar direct kan zorgen voor een passende wow , omdat de verschillende onderdelen nog aardig aan de prijs zijn.
Wil ik bv nieuwe zweetbladen , dan zit dit zadel al op 1700 euro , van 4,5 jaar oud...
Sorry , maar dat vind ik niet grappig meer...
[waarom zou ik nieuwe zweetbladen willen? omdat ze tot nu toe altijd te kort zijn gebleken voor mijn benen]

En wat voor de vorige eigenaar wel goed was , moet ook mij maar net bevallen.
Je moet met een tweedehands echt de mazzel hebben dat het precies is wat je zoekt , en dat die ook nog past.

Gr Esther

Hi Geertje,

Ik wou de berichten even teruglezen van toen je vertelde dat jij hem uiteindelijk hebt gekocht ,gered eigenlijk, maar op een een of andere manier kan ik niet meer terugkijken in de historie van jouw berichten.
Ik meen mij te herinneren dat je zelf echt zoiets had van dat je het wel zou gaan redden , en dat je alle tijd van de wereld had.Dat je helemaal blij was met die knappe kerel , en ook wel trots op jezelf mag zijn dat je hem een eerlijke kans zou gaan geven.
En wel zou zien wat er zou gaan gebeuren. Je hebt toen nog tips gevraagd hoe je met hem als veulen om moest gaan , en langzamerhand begon hij je te vertrouwen.
ook al ging dat in het begin oh zo moeilijk!!!
Moet je eens zien wat je al bereikt hebt!!!
Ik kan me je verdriet enorm goed voorstellen , en dat het nu lijkt alsof hij jouw ook niet meer vertrouwd.
Maar er is maar een persoon die hem een basis heeft gegeven , en dat ben jij!
Kop op , niet bij de pakken neerzitten!
Ga met hem aan de slag. Misschien zie je tijd om vaker wat met hem te gaan doen de aankomende tijd , en laat je helpen door een dierenarts waar je vertrouwen in hebt!
Als hij eenmaal gecastreerd is [ sorry voor diegene die dat eigenlijk geen optie vinden ] dan zou het wel eens zo kunnen zijn dat hij een stuk makkelijker in de omgang wordt.
Overleg met de dierenarts of jij hem al iets rustgevends mag geven , Wil had het daar ook al over.
Je hebt nog een paar maand te tijd.
Probeer het maar. Zet je verdriet en misschien wel lamgeslagen gevoel aan de kant , en ga ervoor!! Je zegt zelf al dat het zijn enigste kans is.
Kom op meid , je bent eraan begonnen , en nu moet je het proberen af te maken!!

En ja , ik heb makkelijk lullen van zoon afstand , ik weet het...Maar ik denk te weten hoe je je voelt.
Dit is ook bedoelt als hart onder de riem , om je moed in te praten en niet te bekritiseren.
Probeer weer ergens een opening te vinden.
Veel succes!!!

Gr Esther

Gr Esther

Dat de compost gedeeltelijk zo vettig is , is omdat we geen bodem hebben in onze ingegraven mestbak.
Zeike nat wordt het , van het grondwater.
Als die bak vol is , wordt die geleegd , en de bult komt in de wei te liggen.
Dus hij wordt een keer gekeerd als het ware , waarbij het meeste van de natte kledderzooi bovenop komt te liggen.
De toplaag laten composteren gaat uiteindelijk vanzelf.
Er groeit dan wel veel onkruid , gras , en kalebas op. Dat heb ik er nu allemaal uitgetrokken , en op de aangrenzende nieuwe hoop gelegd.
Maar wil ik dat uiteindelijk ook weg hebben , gooi ik er rubber matten op.
Een paar maand voordat de bult in de wei op de wei komt , beginnen we met een nieuwe bult er tegen aan te leggen zodat de wormpjes kunnen migreren...als ze willen...

Nou meen ik mij te herinneren dat het beter zou zijn om je mest enigszins rauw cq half gecomposteerd , op het land te gooien , maar waar ik dat nou gelezen heb....

Gr Esther

Knap hoor Anja!!!
Zo ben ik zelf ook een beetje bezig.
Leren bochtjes te draaien , korte stukjes draf , en bezig zijn om alles een beetje vloeiend te laten verlopen.
Ik doe het toch allemaal weer een beetje anders dan Trudy[niet bewust maar ik ben ook nog maar leerling ] , dus Namkje snapt me af en toe niet , een bocht was eerst 20 meter , en toen werd die al 10 meter.Nu is die al 5 meter hihiIk hoop binnenkort ook een stapfilmpje te kunnen laten zien in mijn eigen bak , ga haar zometeen ophalen.
Nog even over jouw filmpje , het lijkt er op dat je ene beugel toch iets langer is. Heb wel het idee dat je kaarsrecht op Goke zit , recht van achteren gezien.
Heerlijk om je zo bezig te zien hoor!!!

Gr Esther

Namkje is terug!!!
Hehe , eindelijk thuis.
En binnensmonds gegrom naar Tekla , die compleet uit haar dak ging.
Met zun allen op de weide , lekker scharrelen tussen de compost.
Namkje negeert Maike volledig , en andersom ook...
Ik durf ze niet bij elkaar te zetten in de bak en inloopstal.
Dan kan Namkje Maike te makkelijk vastzetten , en hem verrot schoppen...als ze dat nog steeds zou doen???

Dus Maike staat op stal , en de dames in de bak.
Kan nog wat worden vant zomer , met de dazentijd in het verschiet.

Vanochtend even wat gedaan in de bak , en daarna een stapritje buiten , en de hele weg voorop!
Wel liep Trudy mee , maar die liep achter Namkje.
Twee fazanten die vlak voor Namkje opvlogen , alleen maar even verstijven , en daarna iets sneller lopen.
Een watervalletje...die zijn pas echt gevaarlijk , en onvoorspelbaar
En buiten zo superlicht aan de hulpen , maar in de bak...ppffffff daar moet ik nog wel mee aan de slag . Rechtsom is de bocht gewoon 10 keer groter dan linksom.

Ik ben benieuwd hoever ik kom.

Gr Esther

Lekkere Opal!!! Maar das toch altijd een beetje hittepetit geweest?
Vond ze het leuk?

Weet je , ik moet nu echt alles alleen doen.
Geen Trudy die mij even corrigeert , moed inspreekt , echt helemaal in mijn uppie.
Trudy liep er vandaag achter , en toch geeft me dat zoveel meer vertrouwen.

Namkje heeft de laatste tijd een korte periode , vlak na het opstijgen , dat ze even gaat lopen bokken.
Ze vindt volgens mij dat ik direct goed moet zitten , en dan niet meer moet bewegen...
Morgenmiddag ;clickertasje met gsm om de al slankere heupjes , en ik ga het gewoon proberen.
Het bokken is wel uit te zitten , eigenlijk is het niet meer dan wat gehups met haar achterhand , en de oren in de nek.[een zadel met stijgbeugels zou makkelijker zijn ]
Ik baal er wel van , en weet de echte oorzaak niet [toch last van mijn gewicht?of heeft ze misschien last van haar rug??]
Ik zit het uit zonder haar fysiek te corrigeren. Ik spreek haar wel even toe...Foei...
Maar dat ik op haar zit vind ze eigenlijk verder wel prima , dat kan ik duidelijk merken aan de manier waarop ze de beloning aanneemt. Is er iets wat haar irriteert dan hapt ze echt nijdig. Als ze bv vindt dat ze de beloning veel eerder had verdient , of als ik een bepaalde oefening te lang doorzet.
Ze is me er eentje

Gr Esther

Ik heb vaak genoeg geoefend om me zeker te voelen over bepaalde dingen.
Alleen nooit alleen geoefend.......
Komt wel goed , gewoon , langzaam in ons tempo.
Ben benieuwd hoe het vanmiddag gaat...

Gr Esther

Gaat nog een keer gebeuren Wil!!!
Thanks.

Gr Esther

De jouwne of de mijne??

Gr Esther

Namkje wordt bij het trapje neergezet en moet stilstaan. Daar krijgt ze dan een beloning voor.
Vervolgens stap ik op , en Namkje blijft echt keurig stilstaan! , krijgt ze weer een beloning.
Maar dan...Dan stap ik aan , en na een paar passen is het zover , rug spannen , oren in de nek , en hops! De teugels laat ik los , en ik houdt me vast aan de neckrope. Soms gaat ze een paar pasjes in draf , nog even een bokje , en dan is het weer over.
Ik laat haar gewoon even gaan.
Toen het begon deed ze het ook wel eens midden in een les , nu alleen nog vlak na het opstijgen.
Zodra Namkje iets niet zint , laat ze het gewoon merken op haar manier.
Probeer je haar iets nieuws aan te leren , dan is daar in het begin altijd verzet tegen , op wat voorn manier dan ook.
Ik leer haar dan wel niets nieuws , maar geef toch iets andere signalen dan Trudy.
Mijn plan voor vanmiddag is exact hetzelfde doen als gisteren , alleen mijn eisen voor het buitenritje stel ik even bij , erf af zou ik al heel knap vinden!!! En anders even pronken bij de buren

Gisteren met het buitenritje , ik moes wel lachen hoor... tergend langzaam stapt ze van het erf af , en de eerste 100 meter gaan in een zeer langzaam en bedachtzaam tempo. Ze loopt wel door , dus ik laat haar maar begaan , moedig haar aan met mijn stem. Gaat ze toch even stilstaan , gewoon laten begaan , en clicken voor weer aanstappen . En opeens is het knopje om en loopt ze keurig door .En stoppen op mijn zit met een uitademing gaat echt super! Das bij mij ook al helemaal automatisch geworden. Voorlopig krijgt ze daar elke keer nog een beloning voor.
Een van mijn valkuilen is dat als ik nu alleen met haar aan de slag ga , ik te serieus wordt , en zelf aan het trainen ben zonder in de gaten te hebben dat Namkje ook nog aan het leren is. Af en toe gewoon even rechtuit om haar in ontspanning te laten lopen , en niet blijven jagen op dat onderstappende achterbeen.... Daar moet ik voor oppassen.

En met opstijgen vanmiddag , zal ik attenter zijn voor haar eerste ontspannen stapjes , en die belonen!!!

Gr Esther

Oke , je kan het ook in een zin formuleren

Komt goed!!!

Gr Esther

Morgen en zondag ga ik alweer naar Trudy om te lessen.
Eens zal ik het toch alleen moeten doen...

Gr Esther