Iemand hier op het forum (4bozza, meen ik) stelde eens een vraag over ¨shunts¨ die de bloedtoevoer naar de hoeven zouden kunnen verminderen en waardoor dan laminitis kon ontstaan. Ik ben daar toen naar aan het zoeken geweest, maar kreeg het verhaal niet helemaal helder.

Nu spelen in de bloedvoorziening van de menselijk huid arterioveneuze anastamosen (voor mijn gevoel ook een soort shunts) een belangrijke rol. Zij zorgen ervoor dat er weinig tot zelfs geen bloed naar de huid gaat als die koud wordt (de huid wordt wit).
Misschien gaat dat ook wel een beetje zo bij hoeven als die ¨te¨ koud worden, dat er dan weinig bloed meer heen gaat. Gevolg: zuurstoftekort in de hoef en laminitis?
Mensen lossen dit koude probleem op door te gaan bewegen (of naar binnen te gaan). Kunnen ze dit niet of blijven ze te lang in de kou, ontstaat bevriezing.

Het is maar een idee, hoor, en ik weet niet of ik het juist heb.

Els.

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 april 2010, 9:51:

Je kunt je dus warm houden door te bewegen, maar dat was met de diepe laag sneeuw heel moeilijk voor de shetjes.
De natuur heeft er ook voor gezorgd dat vogelpootjes die in ijskoud water paddelen niet bevriezen . Maar zo´ n vogel eet wat de natuur hem voorschotelt (koudwatervis, plantjes, beestjes).

En dan kom ik weer op het omega-3 verhaal. Hoe noorderlijker mens en dier wonen, hoe hoger het omega-3 gehalte in hun lichaam is (of eigenlijk; zou horen te zijn). Omega-3 haal je uit je voeding. Eet je voeding die in een warmer klimaat gekweekt is, zit er in verhouding te weinig omega-3 in. M.a.w.; eet je ´s winters hooi van de zomer, etc....
Eet je voeding die uit de grond getrokken is met (kunst)mest, zit er nauwelijks omega-3 in. Eet je granen, vooral mais, keldert je omega-3 t.o.v. je omega-6 gigantisch.

Omega-3 werkt ontstekingsremmend en bloedverdunnend. Misschien zorgt het er dus ook in de winter wel voor, dat je bloed beter blijft stromen en dat je niet bevriest?

Het is allemaal theorie, ik heb er nog geen onderzoeken naar kunnen vinden en weet er gewoon nog véél te weinig van, maar interessant blijft het.

Els.

Koen Theys schreef op vrijdag 9 april 2010, 10:34:

Sorry Koen, maar ik leer langzaam... Zit in de propedeuse en we zijn nu met de bloedsomloop bezig, daar kwam ik het tegen. Een week of wat terug had ik nog nooit van 'arterioveneuze anastomosen' gehoord

Maar goed, dan ben ik dus niet de enige met deze theorie! Dat is toch weer prettig te weten.

Els.

Unartica schreef op vrijdag 9 april 2010, 10:11:


Wel verstandig eerst even de lengte die je nodig hebt tussen de ringen op te meten. Bij mijn bitloos hoofdstel was zo´n longeerstukje dus te kort en dan heb je er niets aan! Ik heb er verschillende liggen (ze raakten nogal eens zoek en zijn niet zo duur), maar er paste er niet één.

Zelf zou ik gaan voor een touwhalster onder het hoofdstel (zoals ik eerder al schreef), of desnoods een gewoon halster erover, waar jij het paard aan vast hebt. Het is immers maar voor even!

Els.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 12 april 2010, 12:01:


Er is een verschil tussen ¨lichtrijden¨ en ¨verlichte zit¨.
Lichtrijden is het om de pas opveren uit het zadel bij draf.
Verlichte zit is als het achterwerk geen contact meer heeft met het zadel en kan in alle gangen worden toegepast. (Weet niet hoe ik het anders moet omschrijven)

De eerste vraagsteller, ik weet niet meer wie dat was, vroeg of Anja aan het lichtrijden was in galop. En zo lijkt het ook, omdat Anja bij iedere galopsprong opveert en weer (bijna) neerkomt (dit is geen kritiek, alleen een constatering). Anja probeert verlichte zit aan te houden, maar dat lukt (nog) niet helemaal.

Els.

Peter Donck schreef op maandag 12 april 2010, 14:19:

Zie bericht 198905

Ik was je voor!

Els.

Leuke verhalen! We hebben hier (gelukkig) geen struisvogels op de buurt.

Boully is tegenwoordig op het land als de dood van duiven en eenden

Gisteren racete hij dwars door het schrikdraad terug naar de stal, omdat hij schrok van een eend die opvloog uit de sloot.
Vanmorgen wilde hij niet het land op, omdat daar duiven zaten.

Ik probeer hem hele dagen op het land te zetten, omdat hij zo magertjes is en Willem geen gras mag. Maar gaat zo niet lukken ben ik bang. Het is hier niet ¨hoe houd ik Willem van het land?¨ maar ¨hoe houd ik Boully erop?¨

Els.

Ik val nog steeds voor geen meter af. Af en toe, heel positief 1 à 2 kg omlaag en dan komt het er weer aan (met hetzelfde voer en beweging, dus daar ligt het niet aan).

Heb ook het idee dat het met hormonen te maken heeft. Met de paasdagen en van de week door dineetje bij mijn zoon wat teveel koolhydraten genuttigd en dan wordt ik ´s nachts zwetend en met hartkloppingen wakker, dat gebeurt niet als ik me aan mijn dieet houd. Ik heb erg last van een droge mond, zonder dorst te hebben en geregeld hoofdpijn. Lijken toch tekenen van de overgang te zijn.

Een paar weken terug heb ik een bloedglucose-meter geleend en twee dagen bloed geprikt. Mijn bloedglucose schommelt tussen de 3,4 en de 5,2. Is dus vrij laag. De 5,2 is de nuchtere ochtendwaarde, de 3,4 twee uur na kwark met lijnzaad en nootjes, etc. Tijdens de maandelijkse perikelen is de bloedglucose lager dan midden in de maand.

Els.

van lennep schreef op donderdag 15 april 2010, 10:36:


Haha, nee niet afvallen, maar het heeft gelukkig wel heel veel andere goede consequenties, dat dieet! Ik heb veel minder last van mijn spieren, pezen en bindweefsel, ben met Boully aan het lange teugelen begonnen, da´ s heel leuk!
Ik ben veel minder vermoeid, kan weer wandelen, hartslag is minder snel en veel regelmatiger dan dat ´ ie was. Echt wel redenen om het vol te houden, hoor!

En ik drink af en toe wel een glaasje rode wijn, hoor. Je moet jezelf soms belonen voor goed gedrag.

Vreemd dat jij juist last van verzuring krijgt!? Maar jij doet geloof ik Dr. Frank? Daar zit minder vet in en meer eiwitten, naar wat ik begrijp. Té veel eiwitten, die niet gebruikt worden in het lichaam, kunnen tot eiwitstapeling leiden bij sommige mensen die daar gevoelig voor zijn. En dat kan dan weer ¨dik¨ bloed en verstopte aderen geven.
Wil je niet ongerust maken, maar houdt het wel in de gaten! Zoals uit Karin haar verhaal al weer blijkt, wat voor de één goed is, hoeft het voor de ander niet te zijn.

Els.

Er is aangetoond dat levende cellen wel degelijk ¨licht¨ uit stralen.

http://www.bio-ron.com/files/Biofotonen%20het%20eigen%20licht%20van%20de%20mens.pdf

Er is ook onderzoek gedaan naar andere levende organismen naast de mens. Zolang cellen leven, hebben ze een zekere uitstraling. Zijn ze dood, hebben ze deze uitstraling niet meer.
Men vermoedt dat dit iets te maken heeft met communicatie tussen de cellen in het organisme. Maar veel meer is er, voor zover ik weet, nog niet over bekend.

Er wordt wel door allerhande personen gebruik van gemaakt als ware het een wetenschap!

Els.

Blijft er nog één heel groot vraagstuk over: ¨Wat is leven?¨

Je kan een pakket onderdelen op een hoop neerleggen en er een auto of vliegtuig van bouwen.
Maar je kan nooit een pakket onderdelen neerleggen en daar een mens, dier of plant van bouwen.

Els.

Ik heb ooit eens het aanbod gehad mijn oude paard om te ruilen voor een jonger. Jolah, het eerste paard waar ik ooit op gereden hebt, stond in stalling bij een boer, mankeerde nogal eens wat; hoesten, bevangen, kort in de gangen. De boer had een jonge dravermerrie gefokt, die niet geschikt bleek voor de drafsport, maar waar je prima op kon rijden, echt een schat van een paard.. Hij bood mij aan haar om te ruilen voor mijn oude Jolah, zodat ik ook een fatsoenlijk paard had om op te rijden. Jolah zal toen rond de 20 geweest zijn, het andere paard was 4.

Nou, dat heb ik mooi niet gedaan. Het idee alleen al dat er iemand anders voor mijn Jolah zou gaan zorgen (of juist niet, natuurlijk), dat kwam er bij mij niet in! Uiteindelijk is het jonge paard verkocht...

Els.

Britt Claeys schreef op vrijdag 16 april 2010, 16:46:


In NL wordt in de postcode de regio, wijk en straat aangegeven. Soms heeft zelfs de ene kant van de straat een andere postcode dan de andere. In wezen heeft de postbode genoeg aan de postcode en het huisnummer om de post juist af te leveren. Plaats- en straatnaam zijn overbodig, maar je wordt nog wel geacht die op je brieven te schrijven.

Els.

Merel Stoffers schreef op zondag 18 april 2010, 17:09:

Op zich wel een goede waarschuwing, Merel. Ik dacht altijd als kleine, niet bedrijfsmatige, paardenhouder niet aan de mestwetgeving te hoeven voldoen. Dat blijkt ook zo te zijn, maar er is ook nog de wet ¨bodembescherming¨. En daar moet je dus wel rekening mee houden!

http://www.knhs.nl/news.asp?pCatID=228&CatID=340&ppCatID=&ID=234&style=0&zoomstyle=0&men=

Wij hebben een betonnen mestplaat, met randen en een ierkeldertje eronder. Lijkt me tamelijk safe. Plaat is groot genoeg voor twee jaar mest. Het eerste jaar komt het op het voorste deel. Dan wordt het omgezet naar het achterste deel. En pas naar twee jaar rijden we het uit op het land.

Els.

Van mij ook nog van harte!

Els.