van lennep schreef op donderdag 8 april 2010, 9:44:


Basis van voorwaarts neerwaarts, lengtebuiging én ondertreden aan de hand op de cirkel en deze verkleinen en vergroten. Vandaaruit als je dit met een ontspannen hals en bovenlijn kan verwezelijken haar proberen attent te maken om het gewicht niet volledig op de voorhand te dragen maar dmv een halve ophouding op de achterhand te krijgen (met diezelfde ontspanning). Regelmatig S vormig van hand veranderen binnen de cirkel en als dit allemaal netjes lukt, schouder binnen.
Een leuke afwisseling is een labyrinth uitleggen en met heel veel aandacht en ophoudingen haar door de bochten heen begeleiden of bv een ster uitzetten (cavaletti's in een cirkel met 1 verhoogd punt) (cfr Tteam).
En lange lijnen uiteraard met als eerste oefening als de basis erin zit schouder buiten.
In rust kan je haar hals bv laten stretchen met een wortel of clickstick. Niet kortstondig, maar vragen en even daar houden. Tot aan de borts, hoeven, schouder, heupbeen en zelfs sprong.
Daar waar ze niet heen wil/kan, daar wil jij juist wel naartoe werken.
Het is niet: jamaar bij mijn paard (hoor ik zooooo vaak)... do do do, je paard heeft het nodig
Veel plezier.

Heel even kort:
Ik herken als geen ander het: Jamaar ...
Rock draaide 5j geleden vierkantjes, was ontzettend scheef, niet in balans, bokken, wegrennen, een turbo galop aansprong, niet kunnen inbuigen, staart scheef en tussen de benen, bit vastpakken, mijn benen niet aanvaarden, schrikachtig noem maar op.
Nou ik wist niet hoe of wat ... tot vorig jaar ongeveer, viel er een groot kwartje en ging ik afstappen van jamaar, gek in zijn kop, speelt met mijn voeten, wringt tegen, wil niet, ...
Ik ben met dit paard aan de slag gegaan met alles wat ik in huis heb ondertussen.

"Ik weet het ventje, je kan het niet, maar je moet nu even want het is voor je eigen goed!"
Nu? Een plezier om te rijden ook al zijn we er zeker nog niet helemaal. Zo soepel als een slang, eindelijk bergopwaarts aanspringen in galop (vanuit de travers) en zelfs uitgestrekt draven behoren tot de mogelijkheden sinds kort. En hij bokt haast nog maar zelden!
Was dit een bok van een paard? Neen hoor, hij kon niet anders en ik wist toen niet beter.
Nu nog de tijd vinden voor Enno (en Invierno).

We moeten onszelf meer als paardentrainers zien ipv paardrijtoeristen. Dat is mijn mening.

van lennep schreef op donderdag 8 april 2010, 10:20:

.

Blijven oefenen aan haar goed begeleiden. Probeer het op te vangen. Je komt daar niet altijd onderuit omdat je eerste intentie is: een soepel paard krijgen. De puntjes op de i komen steeds naderhand. Dat kan je niet onmiddelijk verlangen van een groen paard en een groene begeleider, maar dat geeft niet. Gaat ze te snel dan vraag je een halve ophouding. Komt ze met de schouder te fel naar binnen, wijs je naar haar schouder. Loopt ze te vel met haar hoofd naar binnen en met de schouder buiten, dan probeer je de neus weer meer naar voor te wijzen.

Geef haar de ruimte die ze nogig heeft. Evolueer het proces en gaat het plots heel makkelijk voor haar, dan geef je ze weer iets minder ruimte.

Jij begeleidt en bepaalt het tempo. En dat is zo traag mogelijk in de bochten Deel het op in verschillende fases zo'n bocht.

Oh jawel hoor!

Doe het als je er niet op zit om te beginnen. Zorg dat dat een beetje vlot naar die rechterkant.

Iedereen hoor, jij niet alleen. We zijn maar mensen

joop schreef op donderdag 8 april 2010, 10:45:


Ja Letje, een mustang op de prairie komt er nog altijd beter vanaf. Vroeger dan toch. Maar dat wil niet zeggen dat we enkel onze verantwoordelijkheid moeten nemen ivm hun huisvesting en voeding, maar ook wat betreft hun fysiek als we er dan toch op willen zitten. Hoe? Is een simpel beantwoorde vraag vanaf je er als eigenaar voor open staat. Maar daar happert het meestal.
Maar is dacht toch dat op dit forum huisvesting en voeding geen issue meer waren, of wel?

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 april 2010, 12:20:


Neen niet echt, maar we bekijken het allebei uit een ander oogpunt.
Jij of het één of het ander (bij bepaalde mensen) en ik én het één én het ander. Niet?
Denk je niet dat net die mensen die er wel zo mee bezig zijn, nu niet net de ruiters gaan worden die ook op hun paard zo gaan denken? Zouden zij nu net niet het belang van het gymnasticeren ook onder het zadel gaan inzien? Volgens mij wel.
Diegene die nooit meer zullen rijden om één of andere reden, mogen ook gerust nog iets doen met hun dieren. Waarom niet? En om wat variatie in het wandelen aan de hand en poestwerk te brengen kunnen zij ook het bovengenoemde allemaal doen. Doet geen vlieg kwaad, integendeel.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 april 2010, 13:22:


Ja ok, dit is inderdaad zoals ik dacht dat jij het beoordeeld. Maar is het niet een beetje te extreem? Een goede ruiter gaat op de grond meer kunnen verichten op de grond, als hij daar op zijn minste kaas van gegeten heeft. Anders juist niets, volgens mij. Beginnelingen bv. kunnen wel op de grond hun paard gaan gymnasticeren als ze daar de goede begeleiding voor hebben, maar natuurlijk moeten ze dan daarna niet maar wat gaan rondbotsen op die rug. Ik veronderstel toch wel dat zij zich ook verder gaan laten begeleiden door een goede "instructeur" en zich verder goed gaan verdiepen in het rijtechnische aspect. Het hangt er van af hoe je het bekijkt of het complementair of aanvullend is. Het zou niet complementair mogen zijn, het zou aanvullend moeten zijn. Dat is mijn gedacht over deze materie.

Ilma Meijer schreef op donderdag 8 april 2010, 18:45:


Ik combineer aan de hand, lange teugel én rijden. Ik ben wel meer bewust gaan rijden en ook nog extra tijd gaan steken in al de rest. Je hoeft je paard er niet voor te poetsen en het hoeft ook niet veel tijd in beslag te nemen dus geen excuses niet meer om eens niets te doen . De zon schijnt en ik heb nog even 10minuutjes? Ok dan gaan we er even voor. Moeilijkere oefeningen voor hem (bv travers) ben ik eerst op de grond gaan vragen (omdat hij zich zo ontzettend kan opwinden als hij het niet begrijpt. Niet dat hij dan stout wordt maar het is best dom om hem dan zo te voelen panikeren om 2x niets). Eens dat er 100% inzat, terug onder het zadel. Maar eerst moet je leren koelbloedig te zijn op je paard, ten allen tijden.

Anja Seijn schreef op donderdag 8 april 2010, 23:17:


Daarom doe je toch gewoon alles op zijn tijd Anja niet? Ik vind het ook ridicuul dat een beginneling die niet goed kan zitten al onmiddellijk "moeilijkere" oefeningen moet gaan vragen op een paard. Zelfs al zit je op een volleerd paard, dan nog moet je eerst in balans kunnen blijven, alle motoriek op een rijtje hebben om gewoon te kunnen blijven zitten, sturen, ... en ontspannen kunnen zijn ten allen tijde. Je gaat stap voor stap, net zoals een kind dat leert stappen alvorens te leren fietsen, als je paard wil LEREN RIJDEN. Maar het wil niet zeggen dat als je zit nog niet goed genoeg is op een paard om bepaalde oefeningen te vragen dat je dit niet zou kunnen vragen naast een paard. Benny deed vorig jaar gymnastisch grondwerk en lange teugel met Enno, terwijl hij geen ruiter is. Maar ik mocht er wel de vruchten van plukken als ik hem reed omdat hij lekker los zat.

Anja, je bent zo goed bezig meid, maak jij je maar geen zorgen