Frans Veldman schreef op maandag 29 maart 2010, 17:19:





Super Frans , ik ben er blij mee!

Karen

Karen Koomans schreef op maandag 29 maart 2010, 15:05:


Het onderstaande is een reactie op mijn idee dat enkele forumdeelnemers bij mij vooral boekenkennis en weinig praktijkervaring lijken te vermoeden. En op de vragen wat ik nu eigenlijk wil met m’n nog te bouwen website(s).

Het is een omschrijving van mijn ervaringen tot nu toe, met dieren trainen in het algemeen en met paarden in het byzonder. Het is een vraag om wat meer begrip, zo kun je het ook lezen.

Wellicht onnodig om te vermelden, maar voor de zekerheid…: veruit de meeste forumdeelnemers hier reageren al heel meedenkend en begripvol. Dus die vraag om wat meer begrip is niet aan iedereen gericht; het is “slechts” een reactie op een aantal berichten van de afgelopen maanden die ik als “stijlloos” heb ervaren.

In een ver verleden, als tiener en tot en met ongeveer m’n 22e, heb ik héél veel paarden gereden. Enkele paarden ingereden en dóórgereden, dressuurwedstrijden gereden tot in de Z bij de pony’s en tot in de M bij de paarden, paarden die slipjachten liepen getraind (o.a. springen), ...

Maar dat alles voornamelijk met methodes die ik nu beslist niet meer zou gebruiken (werken met bitten, hulpteugels, etc.). Daar ben ik niet trots op natuurlijk – integendeel. Maar het past wel om het te vermelden, in een bericht over mijn ervaringen met paarden.

Na m’n 22e heb ik een paar jaar lang nauwelijks met paarden gewerkt. Later werd dat, geleidelijk aan, weer meer.

Tussen m’n 28e en 45e (dat is nu) heb ik met drie eigen paarden/pony’s gewerkt, en met ongeveer 10 paarden van andere mensen.

Daarbij zit één paard, een IJslander waar ik eerder kort iets over schreef, die ik als groentje in training kreeg (op verzoek vd eigenaar) en heb beleerd zoals omschreven in bericht #197251 .
Die overige circa 9 niet eigen paarden betreft de paarden van mensen (kennissen) die aan mij gevraagd hebben hen te begeleiden bij het leren toepassen van clickertraining bij hun paard. Sommige heb ik langdurig begeleid, anderen maar heel kort.

Ik ben (nu) bovenal een clickertrainer. Overtuigd sinds 1996.
In 1997 was onze hondenschool de eerste hondenschool in NL, die volledig overstapte op clicker training, als basis voor alle groepslessen en privelessen, heropvoeding, etc. Ik heb ons lesmateriaal geschreven en gefilmd, en een boek geschreven over clickertraining mbt honden.

Met honden heb ik bergen ervaring. Met állerlei methodes, want al vóór 1996 werkte ik veel met honden. Ik gaf toen o.a. - als hobby - enkele uren per week les, op een hondenschool van iemand anders.

Begin ’97 startte onze eigen hondenschool. We hebben die stopgezet in de zomer van 2008, met als belangrijkste reden de wens van mijn partner Gert om na 11 jaar hondenschool een ander bedrijf op te zetten, in een heel andere branche.

In de tijd dat we onze eigen hondenschool hadden richtte Gert zich vooral op de “gewone” lessen en ik vooral op hertraining van probleemhonden.

Hertraining en wat privelesjes op afpraak was voor mij meestal te doen qua gezondheid. Het geven van groepslessen meestal niet. Omdat je bij groepslessen veel meer telkens je aandacht moet verplaatsen, en je moet kunnen concentreren te midden van (soms) veel drukte. Door neurologische problemen kan ik dat niet meer. Met die beperking, en andere beperkingen, heb ik ook nu nog te maken.
Is niet zo zielig hoor, ik ben een gelukkig mens! Maar ik vraag hier regelmatig om met mij mee te denken, en daarom vind ik het handig als jullie dan enig idee hebben van wat ik wel en niet kan.

Ik had na de sluiting van onze hondenschool kunnen kiezen voor het doorgaan met hertrainen van probleemhonden (o.a. asielhonden die als niet plaatsbaar werden beschouwd), maar om verschillende redenen heb ik besloten om dat niet te doen. Althans, láng niet meer zo intensief als de afgelopen 12 jaar.

In de hondenwereld is er de laatste circa 14 jaar gelukkig al enorm veel veranderd, ten gunste van hond-vriendelijk trainen. Mede daarom ligt mijn focus nu meer op het willen bijdragen aan zulke veranderingen in de paardenwereld.

Natuurlijk heb ik niet de illusie dat ik op wereldschaal veel kan betekenen. Dat hóeft ook niet; ieder paard die mede dankzij mij voortaan een (wat) beter leven krijgt, is er één!

grt,
Karen

Tineke Nolet-Verdel schreef op maandag 29 maart 2010, 19:10:


Leuk !



Ja, ik ken het en het is inderdaad een heel mooie DVD en oefening. Fálki, waar ik veel frequenter mee train dan met Joris, kan ik ook zulke dingen vragen (en hij doet 't dan ook ).

Wat dat betreft is het wel mooi (praktisch) dat ik m'n ezeltjes heb die wel clickertraining kennen maar bijna geen oefeningen die zijn aangeleerd met de clicker, dan Joris die iets meer kent, en Fálki die veel meer kent.

Plus hier vlakbij huis nog een hoop andere paarden en pony's die geen clickertraining kennen en qua niveau van wat ze aan oefeningen kennen varieren van "nog niets" tot en met "Z-dressuur". Als ik medewerking krijg van een aantal van die mensen (ik denk dat dat wel gaat lukken, een aantal van hen zijn met hun hond ex-cursist van onze hondenschool), dan heb ik nog meer paarden en ponies die ik kan filmen voor bepaalde oefeningen. En evt. ook hun eigenaren, als die de betreffende clicker-oefeningen zelf willen en kunnen doen.


Ja, mee eens. Toch, ik doe het graag beide, ook afhankelijk van het paard. Met Fálki doe ik alles in rust, maar vooral met Joris en soms met Juultje vind ik het ook leuk om soms heel wild te spelen en te rennen. Afhankelijk van mijn bui, en hun bui .

Idem met m'n hond, Fred. Daar kan ik ook mee trainen en spelen vanuit een geconcentreerde rust, als ook vanuit een gezamenlijke lekker wild gék doen. Weer afhankelijk van ons beider stemmingen, en natuurlijk ook van wat ik hem op dat moment wil leren (als dat van toepassing is).
Dat laatste geldt natuurlijk net zo goed voor paarden. Leren stilstaan bij het opstijgen moet vanzelfsprekend vanuit rust, maar leren apporteren of voetballen etc. kán ook lekker wild, als het paard dat ook leuk vindt.


Ook mee eens .


Beginnend bij beginnende clickeraars, maar uiteindelijk tot en met oefeningen voor (ver)gevorderde clickeraars. En ik wil vooral - zo goed mogelijk als ik maar kan bedenken - oefeningen uitleggen en laten zien die aansluiten bij wat de gemiddelde paardeneigenaar graag wil van zijn of haar paard.
Bijvoorbeeld paard laten stilstaan bij het opstijgen, paard netjes aan een doorhangend touw laten meelopen aan het halster, overgangen vragen met paard aan longerlijn of loslopend, overgangen rijden, vierkant halthouden, galopwissels, zijgangen, schriktraining thuis en op buitenrit, etc. etc.

In een apart "hoofdstuk" wil ik wel aandacht geven aan dingen die vooral te maken hebben met spel, en/of met de interactie tussen een mens die niet zo nodig (altijd) hoeft te rijden en zijn of haar paard. Daar passen dan wel oefeningen zoals spelen met een bal, apporteren, spaanse pas (aan de hand), etc.

grt,
Karen

Frans Veldman schreef op maandag 29 maart 2010, 22:41:


En die van mij ook !
Een prachtige plek voor deze woorden, want op een goed bezochte site.

Karen