Arabesk schreef op zaterdag 27 maart 2010, 23:25:


Misschien heb je gelijk ik weet het niet, is wel heel interessant om dit te vergelijken. Karen heeft de DVD van de rituals nu ook en zal dit hier zeker kritisch naar gaan kijken. Het weg sturen is het belangrijkste element is de Carolyn Resnick methode. Ze ziet dit (en paarden ervaren dit) als communicatie en niet als dwang (als je het goed doet).

Zou dit verschil echt bestaan? Zou Parelli ook hier naar toe evolueren? Als jij in de wei je paard vraagt plaats te maken doet ze dit dan gemakkelijk? En ben je dan fout Parelli bezig met een dwingend iets wat de relatie slechter maakt, of is dit wijken instinctieve communicatie gebaseerd op respect? En zou elk paard dit wijken gemakkelijk moeten doen? Subtiele verschillen misschien, als je het eerste filmpje in deze draad ziet, dan hebben die paarden toch duidelijk plezier in dat samen dansen met elkaar. Dat is waar deze deze methode naar leid.

Karen Koomans schreef op zondag 28 maart 2010, 1:59:


Mooi Karen dat je dit begin op film hebt vast gelegd! Want volgende keren zal Joris al een stuk gemakkelijker van je voer afblijven en kan je dit nooit meer op film krijgen. En is het leerzame niet meer te zien, hoe je hiermee een begin kunt maken.

Ik heb hetzelfde met Luna (en Asha samen) ook gedaan met een pluk hooi brengen. Wat ik hierin anders deed was eerst laten eten en dan weg sturen van het hooi. En er zelf boven gaan staan en hun op respectvolle afstand houden. Hiertoe moest ik ook de eerste keer met mijn beide armen rond zwaaien, (zodat ik een duidelijke cirkel van eigen ruimte zwaaide in de lucht). Kortom ik vermeed hierdoor gerichte (uitvallende) actie naar de paarden en geef enkel mijn luchtbel van ruimte aan boven het hooi. Zodra ik merkte dat ze op afstand bleven, klikte ik en liet ze bij het hooi. Even laten eten en dan opnieuw, wat toen direct al veel gemakkelijker ging.

Groet, Michiel

Sandra van Bommel schreef op zondag 28 maart 2010, 8:49:


Of als derde mogelijkheid, zoals ik dat toepaste, clicken voor respect en als beloning mogen toehappen.


Mee eens, Karen waarom deed je dat?
"Joris kende die oefeningen al waarvoor je clickte en zo wou je hem wat steunen tijdens dat moeilijke af blijven van het voer" die indruk had ik.


Zo is dit ook bedoelt, perfect
De clickeraars (ik althans) maken een inhaalslag wat respect betreft.

Groet, Michiel

Karen Koomans schreef op zondag 28 maart 2010, 13:15:


In dat filmpje komt Carolyn al direct een flinke stap verder, zonder dat de basis bevestigt is. Het paard heeft ze (vermoed ik) in een clinic leren kennen en daar inleidende oefeningen mee gedaan (daar zijn filmpjes van oa. op haar waterhole dvd). Het paard kent wachten voor een berg hooi nog niet (lijkt me) en nu neemt Carolyn het paard direct al mee naar buiten, terwijl zij zelf aan de buitenkant loopt en het voer in het midden staat te lonken. Dit lukt op grond van de inleidende rituals die ze daar voor gedaan heeft met dit paard. Ze maakt het dit paard niet gemakkelijk, neemt ook niet de tijd op dingen langzaam op te bouwen. Ze heeft wel resultaat met de hoge eisen die ze stelt en blijkbaar kan stellen aan dit paard. Kortom geen beginners voorbeeld om na te volgen.

Karen in haar boek pag 192 en 193 staan wel een echte beginners voorbeelden bij voernijdige paarden. Bij echt gevaarlijke paarden waar je niet eens bij in de bak kunt staan. Begint ze met voer geven buiten de omheining. Haar doel is, het paard te laten mee werken want als het kan wachten op voer, zich aanpast aan een mens, dan is de eerste stap gezet naar socialer gedrag. Ze bied voer aan, terwijl ze zelf veilig buiten het hek staat (iets wat bij ct ook vaak als eerste kennismaking met voer belonen aangeraden word, veilig op afstand). Als het paard het af wil pakken, krijgt het niets. Als het paard het afwachtend en beleeft (good boy=haar click) aanpakt krijgt het voer.

Het 2de voorbeeld wat ze beschrijft is voor een agressief voernijdig paard waar je wel bij in de paddoc kunt zijn. Daar begint ze eerst te werken zonder voer, en met het op verzoek plaats maken voor haar als ze aan komt lopen. Is dit wijken na voldoende oefening een gemakkelijk automatisme geworden, pas dan brengt ze voer in de oefening. Ze kiest bewust voer uit wat niet al te lekker is. En vraagt het paard dan te wijken als het staat te eten. Pas als het paard geen interesse meer toont voor dat eten, loopt ze naar hem toe, beloont/streelt en neemt hem mee naar het voer.

Verder lees ik dat ze haar paarden toestemming geeft om te grazen, ongevraagd toehappen is er niet bij ook al oefent ze vaak in de kudde op de wei. Toehappen voorkomt ze net als Egon aanraad, met doorlopen.