Als je de klei gebruikt, zou je dan het resultaat ervan ook hier willen schrijven?

Boully is al vanaf dat hij bij ons kwam van tijd tot tijd aan de diarree en laat ook van die natte winden. Hij ziet er meestal niet uit van achter. Toch heeft hij ook hele periodes prima hopen. Ik kan er geen peil op trekken en ook niet achterhalen wat de oorzaak is. Hij gaat nu sinds een paar dagen weer een uurtje het land op (ik wil hem langzaam laten wennen, tot hij er de hele dag op gaat) en heeft daar helemaal geen last van. Nu verwachtte ik toch dunne(re) ontlasting.

Boully is overigens absoluut niet het type ir. Hij is behoorlijk mager en ik krijg er geen vlees aan, ondanks dagelijks bietenpulp en veel meer voer dan Willem, die te dik is...

Els.

Christel Provaas schreef op vrijdag 26 maart 2010, 14:17:


Zet jij Buck ondanks de EMS toch nog op het land, Christel? Ik heb Boully er nu wel dagelijks een uurtje op staan, maar durf dat bij Willem toch echt niet aan. Hij loopt, sinds ik hem niet meer op het gras heb, nooit meer gevoelig en zijn hoeven zijn enorm verbeterd.

Els.

Christel Provaas schreef op vrijdag 26 maart 2010, 16:22:


Okay, ik vat hem Dank!

Ik wist wel dat het slecht was...

Mooi helder uitgelegd!

Els.

Ik heb slechts één maal een hoefzweer meegemaakt bij een paard en dat was bij Froukje, toen ze nog op ijzers liep.
Wat ik me er heel goed van herinner is dat ze de ene dag goed liep en dan opeens weer stokkreupel. Volgens mijn toenmalig hoefsmid kwam dat omdat er een klein kanaaltje van de zweer naar buiten was. Kwam er druk op de zweer, dan liep Froukje dus stokkreupel, ging het kanaaltje open, druk van de zweer, Frouk liep weer goed, kanaaltje ging dicht, druk bouwde op, etc.
Zweer is uitgesneden en vervolgens heb ik het een weekje opengehouden, door weken in soda en een prop watten met ontsmettingsmiddel in het gat. Daarna nooit meer last gehad.

Els.

Hoofd laag aanleren met free-shapen en zonder targetstick:

Ik ga ervan uit dat het paard de bridge (click) kent.

Ga voor je paard staan en neem een denkbeeldige lijn in gedachten, tot waar je wilt dat je paard zijn hoofd naar beneden doet. Deze lijn ligt eerst nog vrij hoog. Wacht tot je paard zijn hoofd laat zakken tot aan die lijn, het maakt in het begin niet uit of hij dat recht naar beneden doet of een beetje opzij, dit kan je allemaal later mooier maken. Click en beloon. Wacht weer tot je paard zijn hoofd laat zakken, click en beloon. Na slechts een paar maal heeft je paard door dat hij beloond wordt voor zijn hoofd naar beneden doen.
Maak de denkbeeldige lijn in volgende sessies steeds lager en koppel een woord en/of gebaar aan de oefening en/of breidt hem uit met langer het hoofd laag houden (click uitstellen).

Els.

Voor zover ik er ¨verstand¨ van heb, vind ik de hielen te lang, maar ik kan niet zien of daar wel wat af kan. Je zou immers niet verder dan de zool moeten gaan.

Waar ik voor wil waarschuwen is dat je je niet helemaal vast moet pinnen op alleen de hoeven. Vaak is er meer aan de hand. Zelf zou ik bij deze shetjes eerst de voeding eens goed onder de loep nemen. Lopen ze op gras, krijgen ze suikerrijk voer bijgevoerd? Voeding is van invloed op het hele lichaam, niet alleen op de hoeven.
Geef ze alleen hooi en een liksteen en kijk of ze daar van verbeteren. Verwacht niet binnen een week resultaat, maar geef het minimaal 6 weken de tijd.

Els.

Peter Donck schreef op zaterdag 3 april 2010, 11:24:



Kan jij aan de foto´s zien waar de zool precies zit, dan? Er is sowieso meer aan de hand, bij de laatste foto ligt de straal ook scheef in de hoef, wat kan wijzen op een scheefheid in de hele pony.
En als ik hoor hoe slecht de pony´s lopen, lijkt het mij niet alleen verklaarbaar uit de hoeven. Ik zie heel veel paarden met (te) lange hoeven die wel goed lopen.

Over de bekapster kan ik geen oordeel geven. Hoe lang is het geleden dat de pony bekapt is? Vind het heel kort door de bocht, iemand naar aanleiding van een paar foto´s een prutser te noemen.

Els.

joop schreef op zaterdag 3 april 2010, 11:53:


En bij onderkant links lijkt het mij alsof aan de toonzijde de zool onder de hoefwand uitkomt? Dan kan er bij de toon niets af?

Ik ben geen expert, hoor, doe alleen mijn eigen paarden en bekijk zoveel mogelijk hoeven van andere paarden. Mijn ervaring is dat we ons vaak teveel vastpinnen op de hoeven en de rest van het paard vergeten. Heb ik zelf ook een tijd gedaan bij Froukje.

Ik zal me er verder niet mee bemoeien. Laat het wel aan de experts over.

Els.

Sandra van Bommel schreef op zondag 4 april 2010, 16:36:

Lijkt me dan duidelijk dat hij pijn heeft. Het is alleen moeilijk vast te stellen wáár hij pijn heeft. In zijn hoeven, in zijn gewrichten, in zijn spieren? Hij kan het niet vertellen en dus blijft dat gokken.


De hoefafwijking zorgt waarschijnlijk ook voor verkeerde belasting in het lichaam. En dat kan dus overal pijn geven. Ga zelf maar eens op verkeerde schoenen lopen, of op hakken als je dat nooit doet. Ga je overal voelen, niet alleen in je voeten.
Het is dus maar de vraag of de pijn in de voeten zit. Ik heb me daar bij Froukje ook heel erg in vastgebeten, tot mijn grote spijt. Holistisch denken, het hele paard bij de diagnose betrekken is m.i. een must.
Ik weet niet of je die mogelijkheid hebt, maar (wat Letje/Joop schrijft) röntgenfoto´s van de hoeven kunnen je vertellen waar het hoefbeen in de hoefjes zit en of de zool inderdaad heel dik is. Als dat zo is, kunnen de hoeven naar een veel normaler model gesneden/geraspt worden en dat zal de pony´s zeer zeker geen kwaad doen.
Lijkt mij niet!

Els.

Sterkte er maar mee!

Els.

Ik ben toch ook meer voor het ¨eerst ontspannen stappen en dan pas draven¨ idee.
Wij hadden een span zeer voorwaartse fjorden en die moesten toch écht eerst ontspannen stappen, voor ze aan mochten draven voor de wagen. Anders kan je nauwelijks nog de strengen vast maken en zijn ze al weg. Ze leren het vanzelf als je maar volhoudt! Eerst stap, dan draf. In het begin hield dat in dat je vaak een hele rit stapte, maar dat ging allengs beter.
Een kennis heeft ze verscheidene malen geleend voor mensen die af moesten rijden voor hun koetsiersbewijs, ze waren altijd zo braaf

Ik zou niet zo snel gaan draven met een opgewonden paard achter een ander, dan kan je nog beter voorop gaan. Froukje (fjord) was ook vaak zo´n opgewonden standje, maar als die de ruimte niet had en je ging in draf, kon ze altijd nog omhoog. Met vier benen! om de energie af te voeren. Is echt geen aanrader.

Els.

Ik heb hetzelfde probleem gehad, toen ik mijn zoon aan het bitloze hoofdstel wilde begeleiden.
Longeerbitding werkte niet, dat was te kort (ik heb er een stuk of wat liggen). En wat Christel al schreef, dat geeft de druk aan de verkeerde kant, ook als je het aan een bit gebruikt.
Gemakkelijkste is een touwhalster onder het hoofdstel omdoen. Dan houdt de begeleider het paard bij het touwhalster vast en kan de ruiter gewoon sturen.

Els.

Dat klinkt niet heel mooi, maar het is wel prettig dat je nu weet wat er aan de hand is, al is het moeilijk de oorzaak te achterhalen.
Naar wat ik hier op het forum las, raakten ook in nl best wel veel paarden/pony´s aan het eind van de winter bevangen, ook voor nl was de winter best wel extreem.

Er is dus sprake van een sinker, zoiets als hier staat beschreven (zie animatie)?
http://www.cabcalor.be/cgi-bin/index.pl?lang=nl&nav=laminitis

Nu dacht ik begrepen te hebben dat je shets alleen hooi kregen, maar nog wel op een kale wei liepen? Dat kan ook link zijn, met het fructaan in het gras. Vooral als het gras straks net weer gaat groeien en de nachten nog te koud zijn. Het zou het beste voor de shetten zijn als ze echt helemaal van het gras afgehaald worden, dus in een paddock met deels verharding bijvoorbeeld!
Ik heb Willem (fjord van 9) sinds september/oktober vorig jaar helemaal van het gras af. Hoewel hij er maar heel beperkt op stond (3x een uur per dag), raakte hij daar toch telkens weer gevoelig door. Hij krijgt nu hooi met een liksteen en staat op een stuk beton, een stuk klei (vaak modder, nu keihard) en een zandbak van ruim 20x40 m.
Zijn hoeven werden heel snel beter met dit strenge regime, ze zijn mooi hol en ook de witte lijn wordt steviger. En het belangrijkste; hij dendert weer overal over heen! Ook toen de grond bevroren en hobbelig was.

(En zo slecht heeft je bekapster het dus toch nog niet gedaan. Maar goed dat ze niet aan de zool bij de toon is gaan raspen of snijden!)

Els.