(vervolg vertaling interview met KFH)
___________
Mark: En hoe kunnen mensen beoordelen, zeg maar, wat voor type of generatie hun paard is? Om te weten wat de correcte gereedschapskoffer is?
KFH: Ja. Allereerst wil ik zeggen Mark, dat als ik hierover praat, dan praat ik letterlijk – in de 20 jaar tijd dat ik in het vak zit – letterlijk voor de eerste keer hier over. Ik praat hier voor de eerste keer over. Waarom? Omdat ik dat recent heb uitgevonden? Nee. Omdat ik over zoveel dingen moet uitleggen dus, waar moet ik starten? En ik wil niet meer en meer onzekerheid hierover teweeg brengen. Maar nu is dit het thema, en ga ik er vaker over praten. Omdat nu duidelijk veel andere dingen in de paardenwereld plaatsvinden en mensen beginnen hierover te discussieren. En dit is één belangrijk onderdeel, hoe mensen dit kunnen doen, hun paard op dit punt beoordelen. Misschien dat na dit telefoongesprek, mensen gewoon hun paard kunnen bekijken en naar plaatjes van andere paarden. Dus ze zouden moeten kijken naar bijvoorbeeld, een mooi pony paard zoals de Camarque paarden. En voor wat voor reden dan ook willen me nu geen andere rassen te binnen schieten, maar iedereen weet nu welke ik bedoel. Dus, kijk gewoon naar hoe zij, uit zichzelf, over het gras rennen. En als je een Spaans paard hebt die je bijvoorbeeld vroeger wel eens gezien hebt onder de Spaanse ruiter, bijvoorbeeld bij het stierenvechten. Dat is een kort paard, hij is sexy (letterlijk: it’s a phwoar, kk), het is een magisch paard. En dan ga je die vent ’s bezoeken, ik voorspel ’t je, en je ziet ditzelfde paard in zijn stal staan en dan zie je wat een lafbek (letterlijk: coward, kk) daar staat. Ik kan die twee plaatjes niet met elkaar rijmen. Dit is dus zo’n type paard dat teugels nodig heeft.
Maar als je zo’n type paard hebt waar ik op die manier op zit zoals op Janosch, bijvoorbeeld, nogmaals, als je me ziet rijden op Janosch of Harbon, wanneer ik piaffe doe of wat dan ook, met Harbon heb ik teugels. Altijd. Waarom? Om het paard te ondersteunen. Voor het welbevinden van het paard. Ik zou een paard als Yunque, zoals Imenle, zoals Harmon, zoals Harbon, als Queijo; al deze paarden Mark, je zou ze niet goed kunnen rijden zonder teugels. Je zult het paard begrijpen. Het paard zou het zeker wel doen zonder teugels, maar hij zou zich niet gelukkig voelen. Omdat dat paard bestemd is door de fokkers en de geschiedenis al sinds honderden jaren, om op een bepaalde manier gereden te worden.
Dus, als je een stierengevecht zou rijden met een Haflinger, dit type van normale paarden, als je daar een stierengevecht mee zou rijden met teugels, dan zou dat paard op een totaal andere manier gereden moeten worden. Hij kan dat wel, maar hij moet dat op een totaal andere manier doen, qua communicatie, etcetera, etcetera. Dus dat is wat we in ogenschouw moeten nemen. Dus, na dit telefoongesprek, ga naar je paard en kijk naar het verschil hoe het paard onder de ruiter is en hoe hij uit zichzelf in balans is. Op die manier kun je het uitvinden.
Maar de meeste warmbloedpaarden, de meeste renpaarden zoals Engelse Volbloeds, de meeste van de baroque paarden, die kun je niet goed zonder teugels rijden. Wat ik met deze paarden doe, om het kort te houden – is dat ik een halster neem of een Cavesson, en ik speel ermee. Dus dat betekent dat ik heel zachtjes ermee vibreer en zo geef ik hun het idee: “Kijk Cashew, kijk Harbon, Kijk Harmon, kijk Yunque, of wie je ook bent. Kijk, ik weet waar je bent. Ik weet wat je graag wilt. Je hebt een ondersteuning nodig.”
En op hetzelfde moment wanneer ik probeer om de achterbenen onder het paard te krijgen, wat ik ondersteun en ondersteun en aanmoedig en aanmoedig steeds meer en meer, dan kun je zien met Yunque bijvoorbeeld hoe die paarden veranderen, maar nog steeds moet ik dit paard door die kleine vibraties het gevoel geven van "Ahhhhhhhhh, het voelt alsof hij daar is. Ik zal niet zomaar op mijn hoofd (voorover, kk) vallen.” Dus dat is wat ik doe en door deze manier van vibraties kan ik het paard zover brengen dat zelfs bij een doorhangende teugel, en dan gebruik ik dat type hoofdstel Mark, ik weet er niet de Engelse namen voor, dan gebruik wat voor hoofdstel en bit dan ook, niet om aan te trekken, niet om het paard pijn toe te brengen. Alleen maar om het paard het idee te geven, “Kijk paard, ik ben hier. Ik ben altijd bij je. Ik ben bij je achterbenen. Maar ik ben ook bij je mond of neus. Ik ben er.” Dat is de reden waarom ik zeg vergeet de teugels niet bij het baroque rijden. Die paarden hebben de teugels nodig omdat het hele systeem van rijden met teugels is ingewerkt (letterlijk: incorporated,kk) in het ras van dat paard. Het enige ding is, dat wanneer je met die paarden start zoals ik startte met Janosch, zoals ik altijd met paarden start, dat je begint om aan te moedigen dat ze hun achterbenen goed gebruiken (d.m.v. grondwerk, kk). Want dan is het niet nodig, en dat is trouwens het échte baroque rijden, om aan de teugels te trekken en om er enige pijn mee te veroorzaken. Je zult geen enkel echt baroque plaatje vinden zonder teugels. Dus iemand die zegt “vergeet de teugels” in het algemeen, is iemand die ik perfect kan begrijpen. Omdat die persoon de realiteit kent en weet dat mensen me teugels in bijna 100% van de gevallen pijn zullen veroorzaken. Maar dat is verkeerd.
_________
Warboel
