Ach ja, velen doen het verwerpelijk fout en er is er slechts een die het goddelijk goed doet.
Boooooring...

Antwoord: dan zou ik er maar eens afstappen. Het veulen kan elk moment komen en de merrie heeft al genoeg te sjouwen.

Is er geschikt toezicht daar in dat Eiffelgebied? Want een paard met zo'n wormverleden behoeft wel wat extra omkijken.

Maria Delavega schreef op donderdag 25 maart 2010, 10:48:

Klinkt goed. Blijven ze als groepje samen? Als ze elkaar hebben zal de omschakeling minder ingrijpend zijn.

Er bestaat niet DE ideale manier. Iedereen heeft zijn eigen ideale manier.
De een hecht meer waarde aan een correcte lichamelijke ontwikkeling en zal meerdere facetten van het gymnasticeren beoefenen zoals werken aan de hand, langeteugelen en dressuur in bos of bak.
Een ander legt het accent op de onderlinge relatie en vindt het hebben van en omgaan met paarden eigenlijk al vervullend genoeg. Voor zo iemand is een simpel buitenritje het hoogtepunt van het jaar.
De volgende is erg op hoeven gefixeerd en bekijkt alles vanuit die optiek: bodemblootstellingstraining, beweging, voeding, bekappen. Probeert zo het paard met de beste hoeven te creëren.
Sommige mensen zijn bang om erop te stappen en blijven eindeloos 'freestylen'. Niks mis mee.
Weer een ander vindt fokken tot het ideale paard is bereikt het belangrijkste. En weer een ander heeft het maken van een maximaal aantal kilometers als hoofddoel.
En daartussen heb je allerlei dwarsverbanden en overlappingen.
Is dat verkeerd? Doe je daar iemand onrecht mee? Moet je anderen trachten te overtuigen van de geweldigheid van je eigen insteek?

Ik vind van niet. Wel vind ik dat je een morele verantwoordelijkheid hebt t.o.v. je paard, dat als hij je dragen moet omdat het toevallig jouw passie is erop te gaan rijden, je hem zodanig zijn rug leert gebruiken dat hij heel blijft en draagkrachtiger wordt. Het is immers van nature geen gewichtdrager!

Frans Veldman schreef op donderdag 25 maart 2010, 11:09:

Merel Stoffers schreef op donderdag 25 maart 2010, 14:16:

Rood goud? Het gaat over krokussen hoor.

Ik snap wel dat hij een verdeling maakt naar barokke en anderzijds camargue + welsh cob-types. (Hoewel ik de camargue ook onder de barokke paarden schaar, JUIST gezien de bouw). In ieder geval zijn iberische paarden zodang gebouwd dat de hals vertikaler is en de rug korter. Daardoor is het vlak dat het bodemvlak voor en achter overschrijdt, kleiner.
Het gekke is dat bij deze paarden het evenwicht juist beter ontwikkeld lijkt te zijn dan bij paarden die meer buiten de 'rooilijn' zitten zoals een horizontale hals en achterbenen in duitse herder-stand. Misschien schaart hij welsh cobs onder deze laatste groep?
Toch kan ik mij voorstellen dat een horizontaal paard meer naar de hand gaat reiken dan een vertikale en dus eerder teugels opzoekt/nodigt heeft. (Of juist niet?) In die zin raak ik Klaus kwijt. Aan de andere kant praat hij weliswaar vaag en veel, maar ik geloof wel dat zijn grote lijnen doordacht zijn. Alleen zie ik niet hoe hij dit specifieke teugelverhaal bedoelt.
Peter D, hoe is jouw denkbeeld hierover?

Justandy schreef op vrijdag 26 maart 2010, 9:53:


In elk geval van de wei af. Juist een schrale wei bevat veel fruktaan.

Klinkt volledig normaal. Hier gingen de paarden ook finaal uit hun dak toen ze de wei weer es in mochten. Terwijl de paddock waar ze normaal bivakkeren, amper kleiner is en genoeg speelruimte biedt. Blijkbaar is de verplaatsing naar een andere plek reden tot grote joligheid. Ondanks dat ze een gevarieerd leven hebben, is de afwisseling naar de wei nog weer "extra".

Overmatig gebruik van de mineralensteen kan ook diarree veroorzaken.

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 26 maart 2010, 15:02:
@Els.
Een half uurtje en dan moet hij diezelfde dag nog aan het werk. Heb ik die dag geen gelegenheid om hem te laten bewegen, dan gaat hij die dag niet naar de wei. En op fruktaanhoogtijdagen (nachtvorst + zon) sowieso niet.

In Bucks geval was het zo dat hij de liksteen verorberde en dus daadwerkelijk erg veel zout binnenkreeg. Nu leg ik het ding af en toe een uurtje neer, zodat het niet weer de spuigaten uit kan lopen (hoe toepasselijk...)
Geef jij toevallig ook magnesium? Want ik heb de indruk dat dat mede verantwoordelijk is voor nattigheid bij de mest.

Osteopatie kan heel ingrijpend zijn, en spierpijn veroorzaken door veranderde spanning in de gewrichtsbanden. Had de peut/paat verteld dat je dit kon verwachten?

Pony krijgt al pergolide neem ik aan?