Karen Koomans schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:43:


Ik zie het zonder begeleiding allemaal niet voor mekaar komen.
Maar, wat me wel een goede mogelijkheid lijkt, eveneens onder begeleiding, is elkáár klikkeren. Je zit dan tenminste niet met het bijverschijnsel dat er constant ponies de verkeerde kant op geklikkerd worden. En misschien ontstaat er zo wat praktisch begrip voor wat er eigenlijk gebeurt als je "pony" bent.

Nataschadevreede schreef op woensdag 24 maart 2010, 16:44:


Het is denk ik vooral een soort jaloezie wat er speelt. Jij hebt iets of mag iets dat die ander niet...

Ooit had een ploeg vogelringers waar ik deel van uit maakte allerlei speciale ontheffingen, we mochten overal komen met de auto;s, etc. Heel opvallend was dat de R4 die redelijk op een boswachtersautotje o.i.d. leek nauwelijks agressie op riep, in tegenstelling tot de mercedes. Dat er een ontheffingsplaat, aangepast voor bijzonder slechtzienden, achter het ruit stond maakte niets uit.

Eenzelfde mechanisme zelfs toen mijn meervoudig invalide moeder gebruik maakte van parkeerplaatsen voor invaliden. Als je daarentegen een opmerking maakt omdat een of andere aso die plaats onterecht bezet houdt is de boot helemaal aan.

Het gekke is dat, zover mijn ervaring strekt, dit aan de Duitse kant totaal niet speelt. Misschien hebben NLers wel gewoon een aso-plebeërs volksaard.

Karen Koomans schreef op woensdag 24 maart 2010, 17:21:


Bestaat al. Ben vergeten waar het staat.

Karen Koomans schreef op woensdag 24 maart 2010, 17:58:


Engels natuurlijk!
En het stond ergens in verband met psych. en Skinner, dus niet via paarden ofzo zoeken.

Els Kleverlaan schreef op donderdag 25 maart 2010, 12:48:


Dat denk ik ook, maar hoe je ook begint kan het niet zonder voldoende draagkracht bij de volwassenen die het in de regel voor het zeggen hebben. Volgens mijn starre logica moet je daar dus eerst iets de(r)gelijks voor hebben.

Frans Veldman schreef op donderdag 25 maart 2010, 11:06:


Ach, wat is "onevenwichtig"? Alle mogelijkheden zijn "natuur"; het levert alleen varianten in "milieu" op.

[.]

Juist. Maar doe mij nu eens een plezier en lees in een goede flora hoeveel verschillende soorten gras er alleen al in NL voorkomen, in welke uiteenlopende milieus w.o. substraten.

De soorten gras (e.a. planten) die spontaan opkomen en het "goed doen" vertellen dus wel iets over bijv. het substraat, en/of over vochtigheid, etc.
Omgekeerd werkt dat natuurlijk ook: op zinkhoudende grond zul je zinkviooltje e.a. specialisten verwachten en als je naar "zeldzame plantjes" op zoek bent doe je er vaak goed aan in overgangszônes te gaan zoeken als niemand je (precies genoeg) wil vertellen waar die groeien. Zo is er van alles af te leiden.
Maar hou nu eens op met je instelling "gras = gras" want die is, zoals ik je nu al zo vaak aan je neus heb geprobeerd te hangen, net zo foutief als dat belonen bij paarden niet werkt.

Het wordt dus iets anders, wanneer je stelt: "Engels Raaigras = Engels Raaigras"!
Of: "Witbol = Witbol", of "Kropaar = Kropaar".
Want dán hebben we het over grassoorten. Iedere soort zal dan een milieu kunnen aanwijzen waarin die soort het beste groeit en bloeit. Het milieu waarin de door jou gewenste soorten cumulatief tezamen goed genoeg naar je zin gedijen vindt je een "goede wei".

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 maart 2010, 22:33:


Nee! Zo makkelijk en rechtlijnig is het allemaal niet!
Het wil helemaal niet zeggen dat een zinkviooltje zélf vol met zink zit, of Beenbreek vol gebroken benen
Een groeiplaats van beenbreek zegt de dierenboer echter wel van oudsher dat het oppassen geblazen is omdat het milieu dan extreem kalkarm is, zoals het voorkomen van zinkviooltje aangeeft dat het plaatselijk milieu zinkhoudend is.
Ik kan dus vrij gemakkelijk een soortenrijke plantengemeenschap voor je bedenken (c.q. gewoon opzoeken in een boek over plantengemeenschappen) die natuurliefhebbers naar ik verwacht prachtig vinden maar welke helemaal niet zo gezond en veilig voor paarden is.

Karen Koomans schreef op donderdag 25 maart 2010, 23:25:


Heb ik serieus geprobeerd (sorry, niet door te komen lettertjesbrij!) maar ik kan er echt geen chocola van maken.

Ik vind het inconsequent gedacht dat bitgebruik verbonden wordt aan het merk of model van een paard, zolang er nog geen zwaar misvormd verfokte monsters bestaan zoals je bij honden wel ziet.
Ik snap nog niet waarom bijv. een ranker gebouwd paard met langere extremiteiten niet zonder bit zou kunnen en een compacter gebouwd paard wel; beide kunnen ze naar ik aanneem nml. in zelfstandig evenwicht lopen... en de ruiter zou in het gezamenlijk zwaartepunt horen te zitten. Dat gezamenlijk zwaartepunt is uiteraard geen punt maar een driedimensionale vorm afhankelijk van bewegingskrachten. Allemaal natuurkunde die uit te rekenen is.

Waar ik me wel in kan verplaatsen is dat een "steun-hulp" aan de voorkant nuttig kan zijn in belering naar bewegingen toe die erg evenwichtsgevoelig zijn zoals leren tölten. Hoofd/hals, en in veel mindere mate staart zijn de lichaamsonderdelen die aangeven waar het paard in dynamische beweging heen gaat omdat die buiten het steunvlak gevormd door waar de hoeven op de grond staan zijn. Maar dat vind ik een ander verhaal.
Daar heb ik libra voor bedacht, waar je niet aan kunt trekken maar wel cues mee aan de voorkant kan geven tegen de tijd dat je als combinatie toe bent aan, en niet onder dergelijk verfijnde extra cues uit kan. Met andere dingen kan dat natuurlijk ook, maar de meesten nodigen toch wel uit tot trekken en het uitgekauwde p+/r- verhaal.

Het enige waar ik een bit bij uitstek geschikt voor vind is een zo zorgvuldig mogelijk overdacht en begrensd p+ project om iets af te leren.

Karen Koomans schreef op donderdag 25 maart 2010, 23:34:


Er valt concreet niets over te zeggen want we weten weinig of niets van hoe deze uitgestorven diersoort leefde.
Afgeleid van gedrag van huidige paarden zou je kunnen stellen dat het leefgebied van een paardengemeenschap niet noodzakelijk bijzonder groot zou moeten zijn.


Sterk afhankelijk van de plaatselijke omstandigheden.
Niet alleen in de OVP veroorzaken paarden zélf duidelijk een voorkeursgebied door hun wijze van begrazing. Pas wanneer dat op is gaan ze zich daarbuiten verspreiden. In de OVP komen ze dan tussen het riet terecht en eten riet, maar in andere gebieden zoals het Midwolderbos zie je ze vaker naar andere weiden verhuizen (terwijl ze anders niet van de noordwestwei weg te sláán zijn).


Weten we daar iets van dan?

Ons huidige beeld van "wilde paarden" is denk ik erg misvormd. Allereerst zijn er al geruime tijd geen echt wilde paarden meer, maar wat er verwildert is leeft in de regel in gebieden waar ze door mensen heen verbannen zijn. Een soort indianenreservaten, die weinig te maken hebben met de omstandigheden en leefwijzen van vóór de verbanning. Ook de jaarlijkse trekpatronen van Afrikaanse dieren zijn geen indicatie - daar wonen zebra's. Dat is een andere diersoort. Ja, áls paarden in de plaats van zebra's zouden leven, dan zouden ze mogelijk hetzelfde doen, in díe omstandigheden. Maar meer gematigde klimaatzônes hebben die omstandigheden niet.

Karen Koomans schreef op vrijdag 26 maart 2010, 13:37:


Droom maar fijn verder.

http://sheva-vet.livejournal.com/162364.html
Te zien is dat wat ik al jaren beweer: geparenteerd klassieke conditionering wat tot "trace conditioning" leidt. Uiteindelijk resultaat is net echt
Op o.a. deze foto's een kenmerkende fase: gebruik van beide (cordeo én bit).

Ik moet Alex nageven dat hijzelf zover ik weet (want ik heb enkele jaren terug ruzie gekregen - wil er om redenen van o.a. censuur niets mee te maken hebben) niets met zijn "eigen" forum te maken heeft en er nooit iets op heeft geschreven. Het hele Nevzorov-goeroe verhaal is het werk van Lydia.
Via contacten met o.a. het zoontje van een collega-kolonel zou ik destijds naar Rusland moeten komen om de theorie te onderwijzen op de "school". Dat bleek al snel een grote vergissing toen ik niet vatbaar bleek voor mystieke blabla.

Ondertussen is het Nevzorov circus, als ik het zo lees, verworden tot een rechtstreekse leugen.
Nu mij niet verkeerd begrijpen - ik heb niets tegen de gebruikte wijzen van klassieke conditionering. Ik heb iets tegen leugenaars en mythevorming.

muriel schreef op vrijdag 26 maart 2010, 14:15:


Lieverd, doema is gewoon het russische woord voor parlement, volledig Gosoedarstvennaja Doema.

Karen Koomans schreef op vrijdag 26 maart 2010, 17:32:


Gebruik je ogen dan en zie wat er te zien is!

Ik probeer de "inspiratie" en "inspirator" te snappen maar kan er voor mezelf moeilijk omheen dat inspiratie toch voor 90% uit transpiratie bestaat.

Arabesk schreef op vrijdag 26 maart 2010, 22:30:


Boktvoet?

Karen Koomans schreef op zaterdag 27 maart 2010, 1:31:


Helemaal aan het begin van dit forum heb ik Jose heel erg geplaagd met haar Spaanse bitten waar ze (toen, misschien nu niet meer) zo enthousiast over was.
Kwam neer op: meid ga nu eens rekenen, gewoon rekenen met een middelbare school natuurkundeboekje erbij. Begin maar bij je keukenweegschaal - wat weegt een teugel? Hoe zwaar is het bit zelf?
Iets dergelijks zou ik nu met meneer H. willen, want wat een nonsens!


Ja, dat wel.
Toch nuttig dat je dit vertaald hebt denk ik voor wie de drempel anders te hoog is