eddy DRUPPEL schreef op maandag 22 maart 2010, 16:31:


Inderdaad.
Ik ken een paard dat twee jaar geleden meegedaan heeft aan de Monty Roberts demo in Maastricht.
Paard had een trailerlaadprobleem.
Dat is gedurende de demo toeb voor even opgelost maar eigenaar is al heel lang weer terug bij af en paard laat zich niet goed meer laden.

Groet, Pien

Anja Seijn schreef :




En zo is het, met name die laatste zin!

Groet, Pien

Karen Koomans schreef :

100 % zeker dat ook de lespaarden precies weten wat voor vlees ze in de kuip hebben, elke week weer. Hier zijn er lespaarden bij die met de ene rijder prachtig leuk presteren en met de ander de kantjes ervanaf lopen. Die beginnen al met testen als de rijder nog maar met het halster aangelopen komt. Onze Winner is daar een meester in. Terwijl hij bij anderen nooit wat probeert.

Spiegelen heet dat En controlevragen stellen

Groet, Pien

Gea R schreef :

Ik kan me voorstellen dat je dit kort door de bocht vindt.
Maar wat Joop net schreef is ook mijn ervaring.
Paarden die als 'gestoord' of 'gevaarlijk' bestempeld waren kwamen geheel tot rust in de groep, 24/7 buiten etc. Gewoon een andere manier van omgang/verzorging.

Feit blijft dat het merendeel van al deze, in de tradi wereld als probleempaarden gezien, wél uit een wereld van eenzame stalopsluiting en leren met véél druk kwamen....
Ik heb hier (helaas) teveel voorbeelden van.

Hier onderaan (scrollen) de 4 R's. Staat al jaren op mijn website:http://www.spirithorses.be/western.html

Groet, Pien

joop schreef :


@ Gea, als je eens wist hoeveel aanvragen wij wekelijks krijgen voor gratis herplaatsingen van paarden van rond de 19 jaar die niet meer meekomen in de sport.

Tja.....
Pien

Merel Stoffers schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:17:


Vandaar ook dat het woord 'stalling' gewoon out of the picture moet.
Stellen zijn niet meer van deze tijd. Zoalng mensen blijven denken in 'stalling' zal er stalaanbod blijven.

Maar dat vindt jij ook allang, ik weet het

Moniek schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:43:


Dank je. Ik ben er behoorlijk stuk van....Ik heb Okke van zeer nabij gekend.....
Ik was net een stukje aan het schrijven:

Ik ken hem al van kinds afaan.
35 jaar geleden hebben mijn zus en ik leren rijden bij zijn moeder, Miek, en we hebben in onze jeugd vele uren te paard en op de ponykampen doorgebracht. Zoals zovelen zijn wij, ponyclubkinderen hierdoor gevormd voor de rest van ons leven. We leerden er op een ongedwongen, natuurlijke en avontuurlijke manier met paarden omgaan. Ik draag dit stukje nog steeds met me mee en de ponyclub was een voorbeeld voor als ik 'later' zelf paarden zou gaan houden. Nooit gedacht hoe dichtbij dit zou blijven. Nu er een leeftijdsgenoot weggevallen is, is dat behoorlijk confronterend. Tegelijkertijd nemen we afscheid van een stukje geschiedenis want een bijzondere en karaktervolle man is niet meer.

Vrijdagmiddag om half 4 is zijn crematie in het crematorium in Eijsden.
Ponykluppers van de 'oude garde': aansluitend hebben we een tafel gereserveerd in Chalet Bergrust, om gezamelijk te eten en herinneringen op te halen.""

Pien

Christel Provaas schreef op dinsdag 23 maart 2010, 13:10:


Ja, dat was hij en dat was een stomme actie van hem. Heeft toen (terecht) veel discussie gegeven.
Er werd veel van hem gehouden maar hij was niet de allergemakkelijkste en had vaak een eigen visie op zijn omgang met paarden....

Dat gaf ehm.... nogal eens wat wrevel....

Groet, Pien

Nataschadevreede schreef :

Misschien een van die minder giftige goedjes van Joop proberen....
groetjes, Pien

Anja Seijn schreef :


Anja, wat heb je dit leuk geschreven. Ik kan er bijna van meegenieten, zo beeldend....
Pien

Nataschadevreede schreef :>

De luizenbollen hebben we in twee aparte groepen gezet toen, en gelijk behandeld. Binnen enkele dagen waren alle luizen kassiewijlen en kondne ze weer terug. Eén behandeling was voldoende.


DA effe bellen, ik ben het vergeten.
Ik geloof dat die dingen vrij gemakkelijk dood gingen, we hebben ze in elk geval diezelfde dag al om zeep geholpen toen en het is ook niet meer terug gekomen. Halsters ook behandeld ja. Zadeldekjes niet want er waren op dat moment geen lessen geweest dus we gingen ervanuit dat ze daar niet op zaten. Dat bleek ook wel want het was echt binnen een paar dagen over en ze hebben de andere paarden niet eens besmet. Ik weet heel zeker dat het ook een weerstandsverhaal was. De wat zwakkweren/jongeren hadden ze wel, terwijl paarden in dezelfde groep niks hadden.
En precies die 4 paarden (van de 19 toen) die luizen hadden bleken een week later ook bloedwormen in hun mest te hebben. Dat was wel heel typisch.

De behandeling zelf hebben we in de gutsende regen en wind gedaan, in de inloopstal elk van de 5 paarden kliedernat tot op de huid gespoten en dat goed in gemasseerd (handschoenen aan en het spul niet in ademen). Daarna een regendeken erop omdat ze zo nat waren en het er buiten anders weer af zou regenen. De regendeken zó over de natte huid gelegd hoor (lekker broeien). Het spul zelf hadden we aangemaakt in een plantensproeier die je met zo'n pompje op druk kunt zetten. Ideaal!

Geen haarverlies of kale plekken oid gehad. Ik meen (weet het niet meer heel zeker) dat we de dag erna al flink trage en verzwakte luizen aantroffen op de paarden en 1 of 2 dagen erna waren er alleen nog dode luizen, naja, die vallen er wel weer af. De neten gingen met dat spul ook dood trouwens, als dat niet zo is komen die weer uit en moet je nog een keer behandelen.

Groet, Pien

Spirithorses schreef :

Jaja, liegebeest .... Het waren dus 5 paarden (van de toen 19).
Groet, Pien

Maria Delavega schreef op donderdag 25 maart 2010, 0:24:



De enig betrouwbare manier om tekorten bij je paard vast te stellen is bloedonderzoek, dan heb je ene uitgangspunt en kun je daadwerkelijk iets ondernemen (als dat nodig blijkt).
De rest blijft gissen en speculeren.

Hoesten moet je niet langer dan een paar dagen aanzien (mijn mening). Iets kan al gauw chronisch worden, maar het kan ook van een oude worminfectie zijn. Is het dit paard dat al langer problemen had en niet goed ontwormd was?

Groetjes, Pien

eddy DRUPPEL schreef:

Ik begrijp wel wat Eddy hiermee zegt. Ik zie om me heen wel eens mensen eindeloze grondwerkdingetjes met hun paard doen en daar echt in blijven hangen, om maar niet op te hoeven stappen.

Wat Cindy tijdens onze workshop met Amaroc liet zien was van een heel ander kaliber, Eddy.
En het is dat wat ze bedoelen in deze draad. Lange teugelwek als voorbereiding op het rijden.

Groet, Pien

joop schreef :


Sorry voor deze reaktie, ik moest even lachen (herkenbaar).
Pien