Karen Koomans schreef op maandag 22 maart 2010, 16:44:


Waar blijft nu je verhaal over operant conditioneren? Negatief gedrag negeren, positief gedrag belonen?
Met andere woorden onze hondjes, kindjes, katjes en god mag weten wat nog niet meer krijgt een "yes!" gevolgd door een snoep en dan gaan we volwassenen bannen?! Waanzin!
Juist van iemand die het clickeren en de leer erachter zo hoog in het vaandel heeft, had ik toch echt een andere mening verwacht ...
Ik hoop dat je jezelf snapt, want je spreekt jezelf op dit moment behoorlijk tegen!

Karen Koomans schreef op maandag 22 maart 2010, 20:07:


Prachtige redding van Egon, Karen, maar jij was niet met dit antwoord gekomen. Als je goed naar je reactie kijkt is de toon van je reactie 100% anders dan de invalshoek van Egon! Laten we elkaar geen watje noemen, maar tegenstrijdig is het wel!

Christel Provaas schreef op maandag 22 maart 2010, 20:13:


Is dit nieuw voor jou? Ik ben wel eens ergens geweest waar ze allerlei paarden trainen, bij jou ook bekend, waar ze dit principe ook toepassen.

marianne laenen schreef op maandag 22 maart 2010, 21:04:


En ik zou graag nog willen toevoegen "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen!"

Nils Vellinga schreef op maandag 22 maart 2010, 21:28:


Ik heb mij laten wijsmaken dat een langzame draf over balkjes op de grond een behoorlijke bijdrage kan leveren tot het gebruiken van de buikspieren en dat daardoor het ruggebruik verbeterd.

Piet schreef op maandag 22 maart 2010, 21:36:


Vooropgesteld, ik was er niet bij. Vooropgesteld, ik weet van toeten nog blazen.
Het enige wat ik wel wil zeggen is dat mensen fouten kunnen maken en dat dat nog niet per definitie inhoudt dat ze "slecht" zijn.
Als ik op mijn leven tot dusver terug kijk, weet ik haarfijn de momenten te benoemen waarop ik volmondig kan beamen, met de kennis van nu, dat ik het toen anders had moeten doen. Ben ik nu een slecht mens? Nee, denk het niet, maar wel een mens die fouten maakt. De kunst is om van je fouten te leren en in het vervolg het anders te doen. De Parelli''s, Robert's e.v.a. zien hun handelingen niet als "fout", maar als een trainingsmethode die vele "volgelingen" leren deze methode toe te passen of te kopiëren zonder dat men er verder over nadenkt. Je mag een mening hebben over een methode. Maar iemand veroordelen op basis van één ervaring vind ik, persoonlijk, een beetje mager. Verder denk ik dat in de wereld van de paardentrainers alles, maar dan ook echt alles, tot in de treure wordt uitgelicht, vergroot en bediscussieerd ... als men maar de kleinste stipjes kan vinden, worden deze opgeblazen tot gigantische vlekken. Zelfs op dit forum zijn er maar weinig mensen die foto's of filmpjes van zichzelf durven te plaatsen, omdat het waarschijnlijk in de aard van mensen zit om alles tot aan de grond toe af te breken.
Juist dit verbaast me zo ... paardman wordt met een fluwelen handschoen behandeld, de minste vorm van druk wordt als mishandeling ervaren, maar ondertussen is het een sport geworden om elkaar tot aan de enkels af te zagen. Als ik dit in het licht van jouw workshop plaats, Piet, dan ga ik steeds meer waardering voor paarden krijgen ... die geven je namelijk wel een tweede, derde kans ... en nog vele kansen meer ... mensen daarentegen beweren vaak het één en doen vaak het ander, maar zijn wel de eerste die beschuldigend naar een ander wijzen. Ik heb geleerd "Als je met één vinger naar een ander wijst, wijzen er nog altijd drie naar jezelf!"

Nils Vellinga schreef op maandag 22 maart 2010, 21:45:


Ja, dat kan alleen als hij zijn buikspieren gebruikt, toch?

jennet schreef op maandag 22 maart 2010, 22:28:


Ik weet zeker dat ik die zaterdag vrolijk ben ... want dan heb ik mijn eerste volle trainingsweek in België achter de rug Al moet ik kruipend of achter een rollator!
Ja leuk, Jennet, doen we ... lekker wat eten na afloop!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 12:02:


Vlak naast de deur???? Ga jij verhuizen of ik?

Vorige week scheef Yvonne in een advertentie dat ze een buitenritmaatje zocht. Ik ken Yvonne uitsluitend via de mail naar aanleiding van een eerdere advertentie waarin zij iemand zocht die samen met haar wilde lessen bij iemand. Die iemand heb ik bezocht en niet geschikt bevonden , vervolgens heb ik Yvonne doorverwezen naar Eddy en daar is zij al een aantal keren geweest. Maar van een echte real life kennismaking tussen ons beide was het nog niet gekomen!

Vorige week direct gereageerd dat ik wel met haar Bert en mijn Goke de sprong in het diepe wilde maken. Vanmiddag was het zover.
Zowel Yvonne als ik waren vanochtend diverse keren naar het toilet geweest en hadden zo'n schoolreisjes gevoel.

Voor wij opstapten zuchtten we nog eens diep "Was Eddy hier maar hé?" en hebben afgesproken dat we heel rustig aan zouden doen. Eerst maar eens de paarden aan elkaar laten wennen, ik wist niet echt hoe Goke buiten was en daarna maar verder kijken. Tjonge, jonge, wat geweldig allemaal! En beste wel een beetje spannend ... helicopter kwam laag over, straaljager kwam aan bleren, er was een man met zo'n bestuurbaar vliegtuigje aan de gang ... Goke is wel behoorlijk voorwaarts, maar absoluut te controleren. Daarnaast loopt ze graag voorop, wat voor Yvonne en Bert fijn was, want Bert wil er nog wel eens tussen uit knallen ... Zowel Yvonne als ik voelden ons een twee hele grote madammen en hebben onze eerste buitenrit met veel plezier beleefd en zonder gedoe en stress afgesloten.

Wij hebben nu samen afgesproken dat wij dit wekelijks gaan doen, de ene week gaan we samen naar Eddy en de andere week gaan we samen naar buiten!

Ik kan niet wachten tot ik ooit met Jeen over de Veluwse heide rond aan het stampen ben ... Ben zo blij!

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:18:


Nee we stoppen niet, we zijn net begonnen !
Ik zit vanaf het moment dat ik weer bij je ben geweest bijna iedere dag op het paard. Ik lijk Elvis Presley wel "It's now or never .... tralalalala"

Volgende week dinsdagmiddag komen we naar je toe, dan moet je ons maar eens goed uitleggen hoe we de one rein stop het beste kunnen aanleren.
Ondanks het feit dat zowel de paarden als wij elkaar niet kende ging het echt toppie. Goke heeft één keer gestaakt, vlak bij die meneer met dat radiografisch bestuurde vliegtuigje, maar ik heb het opgelost zoals jij met Cloud met dat enge touw (wat er best wel als een slang uit zag ), ze waggelde een paar keer achteruit, ik heb niet aan de teugels gezeten, maar wel duidelijk mijn benen aan haar gehouden. Toch wilde ze niet, toen werd mijn been ietwat duidelijker, zonder te schoppen (voordat andere denken dat ik op mijn paard zit te schoppen en te bonken, niet dus!). En ... Goke vertrok, ik wist wat ik deed!
Ik moest nog wel een paar keer aan mijn lessen denken, met mijn opgetrokken schoudertjes .... vooral bij die helicopter die echt wel laag overkwam (doen ze dat express?). Ik dacht toen echt "owwww kut, owwww kut" gelijk gevolgd door "hallo Seijn, ben jij 44 jaar en 1.80 m?" dussssss .... afhangende schoudertjes, handjes laag en gewoon blijven ademen, whahahahaha .... Goke vond het allemaal prima.

Ik ga Yvonne mailen of ze mee wilt lezen. Ze schrijft niet op het forum, maar heb haar wel via advertenties hier leren kennen ... kan ze ook lezen over haar Bertje en wat we tijdens de buitenritjes moeten gaan doen hé?

Eddy, bereid je voor ... ik ben los!

Britt Claeys schreef op dinsdag 23 maart 2010, 17:24:


Britt, ik ben zo trots op mezelf en op Goke en op Bertje en op Yvonne! Zo leuk!

Britt Claeys schreef op dinsdag 23 maart 2010, 20:53:


Vanaf 15 april a.s., Britt, wordt het één en al kriebels in mijn buik. Dan gaat Jeen naar Eddy en ik krijg hem van Eddy alleen weer mee naar huis als ik helemaal alleen het natuurdomein De Merode heb afgesnuffeld met mijn wilde bras. Daar kan ik momenteel nog niet een behoorlijk rondje mee door mijn piste lopen Maar komt allemaal goed, Goke is een schat van een Fries, zit ook een behoorlijke kop op, maar bij haar mag je soms wat nerveus of onzeker zijn ... zij zucht dan zelf heel diep en als ze praten kon zou ze waarschijnlijk zeggen "komt goed, schatje, komt goed!"