Karen Koomans schreef op zaterdag 20 maart 2010, 21:49:


euh, juist ja. Daar staat, maar dan zonder spatie tussen de s en de h:
"s hhhhwoosh"

(vervolg deel 2, vertaling KFH)

Nu in de tussentijd, de paarden die ik krijg, die hebben andere problemen vanwege een bewustzijn bij het publiek. Mensen zijn steeds minder (openlijk, kk) bruut met paarden. Ze slaan het paard niet meer op die manier, misschien, zoals ze dat voorheen deden. Maar wat ze nu doen is dat ze werken met de waardigheid van het paard. Dus het merendeel van de paarden die ik nu krijg, zoals de laatste die ik in een korte videoclip heb laten zien, Harmon, hij is een prachtig, aardig Spaans paard. Hij was compleet depressief. Dus ik kan wel zeggen dat 70%, 80%, 90% van de paarden die ik nu ontvang in mijn shows, in mijn optredens, zij zijn voornamelijk depressief, en vooral hieraan moet ik werken. Daar zijn twee redenen voor: Eén reden waarom ze depressief zijn is dat in onze maatschappij, en paarden zijn altijd een spiegel van de maatschappij, altijd een deel van die samenleving…. Olivier (?) zei dat paarden de meest heldere spiegel zijn van hoe mensen leven in samenlevingen. En ik ben het helemaal eens met die uitspraak. Dus, mensen in de samenleving voelen zich minder thuis. Ze zijn zichzelf kwijt. Ze hebben niet, niet zo makkelijk als vroeger misschien, een eigen persoonlijk standpunt. En dit wordt precies overgedragen op de paarden. Dus dit soort van de weg kwijt zijn, dit soort van je niet thuis voelen, dit soort gevoel krijg ik heel, heel snel met de paarden.

De tweede reden is dat in paardenfluisteraar kringen, zo te zeggen (of “zogenaamd”, kk), en in dressuur kringen, hebben ze uitgevonden dat als je werkelijk dieper kijkt naar het psychologische punt van het paard, dat het sneller is…… meer bruut zonder enige twijfel. Dit is wat ze uiteindelijk verkopen, wat ze niet uitleggen is dat waar het neerkomt, gewoon je paard niet slaan maar zijn psychologische niveau afbreken, gewoon zijn waardigheid neerslaan (“just to beat the dignity down” zegt KFH letterlijk, kk). En dat is de reden dat ik paarden zonder ziel krijg. Dus, je kan dat bewerkstelligen op een horsemanship manier, zonder enige twijfel, heel snel. In enkele minuten zul je de ziel van het paard breken en je hebt een werkende machine, die functioneert. Maar geen sprankelende ogen, geen magie, geen leven meer.

En aan de andere kant hebben we dit, waar we over discussieren nu (rollkür, kk), omdat wat we aan het doen zijn, en dat was je vraag, de grootste schade is aan de waardigheid van het paard. Omdat dit letterlijk de waardigheid van het paard, het hoofd van het paard, naar het stof brengt (“putting to the dust” is de letterlijke Engelse uitdrukking, kk) en dan slaan met je voeten. Dus, naast al het andere, zoals het fysieke ding met de tong, je kunt zijn kin breken. Het paard kan niet meer ademen. Het paard is in permanente paniek. De bloeddruk is te hoog. De hartslag is hoger. Het paard is altijd bang voor zijn leven als je dit doet (rollkür, kk), want er is absoluut geen mogelijkheid om uit dit wurggreep systeem vrij te komen. Maar dit alles, zo bruut als het is, en je kunt merken dat ik nu aardig (?? onverstaanbaar, kk) ben Mark, maar dit alles is níets vergeleken met als ik het paard helemaal vrij krijg, helemaal naakt zeg maar, het halster er af halend.

Het eerste dat ik kan zien en het belangrijkste waar ik aan moet werken is precies om ergens in die rotzooi de ziel te vinden en naar het paard te gaan en te zeggen: Paard, dit is jouw ziel. En nu hebben we een grote klus te klaren. We moeten zien dat we je ziel weer terug krijgen in je lijf.
Dit is wat er moet gebeuren en dit is het effect en ook, (kijken naar, kk) het succes dat zij (de rollkur ruiters en andere mensen die het paard van zijn ziel/waardigheid beroven, kk) hebben, bekeken vanuit hun doelen. Ze zijn succesvol...

auwra schreef op zaterdag 20 maart 2010, 20:31:


Volgens mij moet precies dit (bovenstaand) alles zijn waaruit het menu van een paard bestaat. Ik geef mijn paarden wel kruiden, maar altijd op zo'n manier dat ze het kruid kunnen eten of laten liggen. Dus: ik meng het nooit door iets lekkers.

Volgens mij is groente ook wat te lekker Ik heb het een paar maanden geleden overwogen, maar kwam zelf tot de conclusie dat ik dat niet ga geven aan m'n paarden. Ik denk dat paarden geneigd zijn de meeste groentes (de soorten die je noemde) op te eten, ongeacht of ze de mineralen en andere stoffen die erin zitten nodig hebben of helemaal niet. Gewoon, omdat het lekker is.

Ik geef mijn paarden ook geen exotische kruiden meer (hmm, ik zeg hier niet dat ik dat in geen énkel geval meer zal doen, maar in principe niet). Dus geen kurkuma, geen knoflook, en dergelijke. Maar wel regelmatig brandnetel, kleefkruid, paardenbloem; het type kruiden die ook in een NLs natuurgebied te vinden zijn. Maar niet het hele jaar door. En ook niet te veel, zeker niet te veel aanbieden, want naast allerlei gezonds zit er ook (o.a.) fructaan in veel kruiden.

Wat voor hooi je voert is (dus) ook heel belangrijk. Welke soort(en) grassen er in zitten, en of het ook kruiden bevat, e.d. Hoe kruidiger je hooi of je weide, is, hoe minder (of helemaal geen) kruiden je hoeft bij te geven.

Boomtakken is ook prima paardenvoer (van loofbomen die van nature in NL voorkomen; kijk uit met struiken, heesters en allerlei exotische tuincentrum-bomen). En dan nog een liksteen die bijna uitsluitend zout bevat (zie bijv. het artikel over likstenen, hier op paardnatuurlijk).

vr. grt,
Karen