Isabel van der Made schreef op donderdag 18 maart 2010, 21:28:


Daar ben ik me zeer pijnlijk van bewust, Bella.
Ik denk alleen dat het groter is, een tijdgeest.
De nu jonge generatie wil het tolerante, vrije land zoals wij dat gekend hebben van ongeveer 1970-90 niet eens meer.
Ik had 20 jaar terug echt niet kunnen verzinnen dat vandaag de dag uitgerekend het CDA en VVD nog een beetje de rem houden op de krankzinnigheid. Wat ze overigens niet lukt.

Monique Meijer schreef op vrijdag 19 maart 2010, 19:51:


Piet bedoelde natuurlijk Blacky de zwarte hengst

Frans Veldman schreef op vrijdag 19 maart 2010, 13:54:


Mee eens. Inhoudelijk stemmen, niet op de mens die het best liegen kan. Wég met Machiavelli!

Karen Koomans schreef op donderdag 18 maart 2010, 23:45:


Voor die verfijnde, ondersteunende, balancerende techniek heb ik libra bedacht.
Met "gangenpaard" in mijn hooft uiteraard, maar voor andere, dressuurderige dingen enzo blijkt het ook te werken.

Piet schreef op vrijdag 19 maart 2010, 17:39:


Nee doe maar niet. Ik ben niet van de kinderdingen. Veel te moeilijke extra's bij wat ik zonder J&J vertalingen en verpakt in pennyplaatjes al lastig zat vind.
Ik wil evt. wel helpen met nakijken of uitleg technisch klopt, of andere hand- en spandiensten.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 maart 2010, 15:34:


Dat je regelmatig "sterrenkijkers" tegenkomt zal ik je niet tegen spreken. Dit gegeven is vooral onder de ijslander-rijders al 10-tallen jaren oud. Maar tevens dat "naar beneden trekken" daar niet tegen helpt. Alleen herbeleren en vanuit de achterhand rijden doet dat.

Met jouw voorkeur voor lage neusriemen vervang je gewoon het bit door een ander gemeen wapen. Op die lullige neusbeentjes, Ilona heeft daar eens een aanschouwelijke tekening van gemaakt.

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 maart 2010, 20:53:


Daar gaan we al, alleen even ter demonstratie hoe lastig het allemaal is:
Dat wijken-voor-druk is iets dat ieder paard als concept toch onontkoombaar moet leren want het hele paardrijden is erop gebaseerd.
Het gaat dan om de manier waarop dit concept aangeleerd wordt. Dat kan nmm beter via de p+ "omweg". Die omweg is uiteindelijk een snelweg.

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 19 maart 2010, 21:22:


Overal waar "te" voor staat...
Laten we zeggen dat ik de "engelse" variant van neusriemplaatsing prefereer boven de "hannoveraanse". Zo duidelijk?


Pijn is mijn punt niet.
Het gaat niet om magnitude, om hoeveelheid. Het gaat om inhoudelijke kwaliteit van de stimulus.

Karen Koomans schreef op vrijdag 19 maart 2010, 21:29:


Ja uiteraard, irritante typo


Het verschil is wijken-voor-druk enerzijds en beloond concept "wijken-voor-druk" anderzijds.

Wat Anja, 1 post verder, simpel uitlegt is dus een "gewoon" wijken-voor-druk, met lage magnitude. Maar als paard deze "fase 1" nu niet snapt, of negeert, het niet doet? Dan "fase 2" etc.? Da's Parelli.
Een beloond concept voorkomt dit natuurlijk. Dat weten wij. Maar hoe leg je het uit?
Dit is dan nog maar een simpel rechtstreeks voorbeeld.

Hoe moet het uitleggen van grotere spanningsbogen? Die modelmatig nu eenmaal veel abstracter zijn?