muriel schreef op zondag 28 februari 2010, 13:29:
>>> De mensen waarbij clicker training
>>> goed werkt zijn vaak mensen die vanuit hun uitstraling toch al een
>>> leiderschap uitstralen naar het paard.
Karen Koomans schreef op zondag 28 februari 2010, 16:38
>> Ja, dat herken ik. Hetzelfde is waar (in mijn ogen) voor elke andere
>> methode (klassieke dressuur a la xxx, Parelli, welke methode dan ook). Mee
>> eens?
Nathalie Lagasse schreef op maandag 15 maart 2010, 23:36:
> Interessant! Ik zag het eigenlijk omgekeerd. Net de mensen die (zoals ik)
> uit zichzelf weinig natuurlijk leiderschap hebben zijn volgens mij gebaat
> met Parelli, omdat je dat dan stap voor stap vanzelf leert.
Wat is leiderschap uitstralen naar een paard?
Ik kan het niet definieren in een zin, maar wel woorden opschrijven die m.i. bij dat leiderschap horen:
zelfvertrouwen, zelfverzekerd zijn
rust, kalmte
consequent zijn
begripvol zijn (inlevingsvermogen hebben)
respect tonen aan je paard (respect voor zijn mening en beleving van dingen)
respect vragen (of eisen, dat laat ik in het midden) van je paard
Al deze dingen kun je trainen, als mens.
Ik vind dat als iemand daarin nog onvoldoende getraind is, dat het leerproces van die persoon NIET ten koste mag gaan van een paard.
Ik vind dat de
Parelli methode daarom niet geschikt is voor mensen die nog onvoldoende leiderschapskwaliteiten bezitten. Omdat
Parelli uitgaat van het paard beleren door het gebruik maken van P+ (positive punishment). Het paard leert te wijken in de aangegeven richting, omdat het een prikkel die als onaangenaam wordt ervaren, wil vermijden. Bij een heel gevoelig paard en/of na een tijdje, hoef je nauwelijks nog druk te zetten of zelfs alleen maar te wijzen. Dat komt omdat het paard weet dat de onaangename prikkel weer komt, als het niet wijkt.
P+ en R- liggen erg dicht bij elkaar. Nmm is er in deze discussie niets op tegen om die begrippen door elkaar heen te gebruiken.
P+ (positive punishment, positieve straf) = iets vervelends toevoegen om gedrag dat niet niet wilt, te ontmoedigen
R- (negative reinforcement, negatieve beloning) = iets vervelends wegnemen om gedrag dat je wilt aan te moedigen
(met dank aan Piet voor deze definities
)
Zeker, er wordt bij
Parelli ook aandacht besteed aan belonen. Maar ik zie bij veel
Parelli mensen dat de beloningen slecht getimet zijn. Het is voor het paard moeilijk, en soms onmogelijk, om die beloning nog te koppelen aan specifiek gedrag. Zie bijvoorbeeld het filmpje Mikey plays with Red Sun,
http://www.youtube.com/watch?v=Ow2yDdRK_Zc (er zijn ook heel veel filmpjes van
Parelli beginners die te weinig en slecht getimed belonen, ik noem juist het Red Sun filmpje als voorbeeld omdat de oefeningen op dat filmpje van een ver gevorderd niveau zijn). Bovendien nemen de beloningen van Pareli-ers niet weg, dat de basis van het leerproces gebaseerd is op P+/R-.
__________
Het laten vallen van druk is géén positieve beloning (geen R+)!
R+ = iets aangenaams toevoegen om gedrag dat je wilt aan te moedigen.
Het laten vallen van druk is simpelweg het stoppen met het toepassen van P+ of het toepassen van R-.
__________
Inge schreef recent op dit forum dat je bij een
goede trainer, als je een demo ziet, niet meer kunt zien op basis van wat de oefeningen zijn aangeleerd. Dat klopt. Als ik naar Nathalie's filmpjes kijk ( bijv.
http://www.youtube.com/watch?v=K_8M_h2f310 ), dan zie ik ontspanning bij mens én paard, wederzijds begrip en wederzijds respect.
Ik kan aan dat filmpje niet meer zien, hoe het in het prille begin is aangeleerd. Er staat
Parelli boven het filmpje, maar deze "demo" had ook het resultaat van clicker training kunnen zijn. Ik bekijk dat filmpje met veel plezier.
Als ik naar het Red Sun filmpje kijk, dan zie ik héél veel stress bij het paard, een paard dat "vlucht" voor de aankomende "hulpen", ik zie geen begrip, en geen respect. Geen begrip en geen respect (plus stress) zie ik ook in het rijgedeelte, waar het paard zó duidelijk aangeeft dat het niet stressvrij kán doen wat de ruiter vraagt (eist). Het paard drukt de hals en rug weg, is enorm scheef, en draagt op de voorhand. Ik vind het moreel niet kunnen, dat je een paard dat ofwel pijn heeft ofwel totaal niet gegymnasticeerd is, zulke oefeningen laat doen (zijgangen en iets wat voor piaffe moet doorgaan), dit paard kán dat niet zonder pijn/stress.
Bij het Red Sun filmpje zie ik wel degelijk hoe het is aangeleerd (namelijk op basis van P+ en/of R-)!
"Ik zie het" is zachtjes uitgedrukt, voor mij spat dat als het ware van het scherm af. Dat filmpje maakt me boos/verdrietig, omdat ik een groot medelijden met dat paard voel.
Is clicker training dan wél geschikt voor mensen die nog onvoldoende leiderschapskwaliteiten bezitten?
In een ideale wereld zouden mensen eerst die kwaliteiten moeten willen ontwikkelen, voordat ze überhaupt een dier gaan trainen. Maar de wereld is niet ideaal, en dan is clicker training de beste optie die ik ken, juist ook voor mensen die nog onvoldoende leiderschapskwaliteiten bezitten. Omdat het dier voornamelijk lol zal hebben, als de trainer het fout doet. Zo gaat het leerproces van de trainer tenminste niet ten koste van het paard.
Overigens, ik gebruik clicker training nooit helemaal op zichzelf. Ik leer mensen (de circa 10 paardenmensen die ik heb begeleid) ondermeer óók de leidoefening á la Hempfling en andere duidelijke lichaamstaal die je nodig kunt hebben als je paard jou letterlijk ondersteboven dreigt te lopen. Maar de basis blijft hoe je clicker training zo kunt gebruiken dat je kunt voorkómen dat het paard over je heen walst en/of agressief wordt (of agressief blijft).
In de praktijk (bij mij betreft dat vooral hondeneigenaren, maar dat maakt voor het principe niets uit), zie ik vaak dat mensen met niet zo veel leiderschapskwaliteiten snel stoppen met clicker training, áls ze onvoldoende begeleid worden. Omdat het dier weliswaar lol heeft, maar vervelend wordt (schooierig, opdringerig, of zelfs agressief) als de trainer onvoldoende leiderschapskwaliteit bezit. En die mensen grijpen dan terug op een methode waarvan de basis P+ (en/of R-) is.
Zo gaat dat, in mijn ogen, ten koste van het dier. De mens in kwestie zou begeleid/getraind moeten worden mbt leiderschapskwaliteiten, maar in plaats daarvan grijpt hij/zij terug naar positieve straf als controlemiddel. Zo jámmer vind ik dat. Het kan anders, het kan beter. Beter voor zowel het dier als - na een tijdje met goede begeleiding - óók voor die persoon!
grt,
Karen
Warboel
