Karen Koomans schreef op zaterdag 13 maart 2010, 17:37:


Ik heb maar even getemd... (Karen denkt nu: je hebt WÁT!? ), want volgens mij hoort dat topic daar inderdaad niet thuis.

Ik ben ook even aan het meelezen bij de blauwe buren .

Ik was wel benieuwd wat ze zouden adviseren voor jonge paarden, maar helaas, dan mag je niet deelnemen...

"Jonge paarden in de groei hebben aangepaste voeding nodig. Daarom is de VoedingsWijzer niet geschikt voor paarden jonger dan drie jaar. Pavo heeft een uitgebreid fokkerij assortiment met speciale producten voor drachtige en lacterende merries, en voor veulens en jonge paarden tot 3 jaar."

En vervolgens word je doorverwezen: www.pavo.nl/fokkerij.html .

Ik was zondag met mijn tweejarige op de hei aan het wandelen, toen er een loslopende hond het ruiterpad op kwam sprinten. Nu is mijn paard niet bang voor honden, maar deze zag ze opeens in haar ooghoek opduiken. Dan is haar eerste reactie: en ze néémt een sprong en "snorksnork". Zodra ze weer met vier benen op de grond staat, is ze gelukkig weer helemaal 'bij mij'. De hond werd gelukkig terug geroepen en luisterde zowaar.

Die eerste schrikreactie, die mag altijd van mij. Ik leid altijd met een lange leadrope en nooit met een gewoon halstertouw. Ze krijgt ook touw méé als ze schrikt, het aantal meter hebben we niet afgesproken maar gewoon zoveel als nodig. Als ik op het moment van schrikken druk zou zetten of tegen zou houden maak ik het van kwaad tot erger, daar ben ik van overtuigd. Ik weet niet of dit is wat Ester bedoeld, maar zo ja, dan begrijp ik haar wel, en heb ik absoluut níet het gevoel dat ik hierdoor mijn paard te veel een eigen leven laat leiden, integendeel.

Maar ik heb een koele kikker, ik zou niet zo goed weten wat ik zou doen bij een paard dat in de schrikreactie blijft hangen of in een situatie die volledig escaleert, zoals Karen omschrijft. Dat vind ik daarom wel interessant om te lezen.

Anita Cats schreef op maandag 15 maart 2010, 17:14:


Is dit niet een vorm symptoombestrijding? In mijn ogen bereik je het doel (een paard dat bij je blijft) door aan de vertrouwensrelatie te werken en natuurlijk door je paard met zoveel mogelijk dingen bekend te maken door middel van bijv. schriktrainingen. Dan voorkóm je dat een paard überhaupt nog schrikreacties vertoont.

Gea R schreef op maandag 15 maart 2010, 20:33:


Mwa, volgens mij kan dat wel. Ik heb gelukkig nog niet meegemaakt dat mijn paard echt weg wilde vluchten van mij (maar ik doe ook geen dingen waarvan ik weet dat we ze nog niet aankunnen samen). Wat Egon zegt helpt bij mij het beste (de zoutzak nadoen ): ongeïnteresseerd de andere kant op kijken, relaxed blijven en gewoon doorlopen alsof er níets aan de hand is. Op zo'n moment reken je inderdaad op het vertrouwen van het paard in jou: "Oh, niks aan het handje zeg jij? Prima, dan loop ik met jou mee."

Karen Koomans schreef op woensdag 17 maart 2010, 23:02:


Dat vind ik dan weer jammer... Hierbij nog even de feiten op een rij: bitloos" target=_blank>http://www.bitloos paardrijden.info/feiten.htm

Hmm, hij pakt de link niet, kopieëren vanaf http en dat targethuppeldepup weglaten.

Ach, te láng ben je niet snel voor een pony, hoor. Het gaat meer om het gewicht.

Clickertraining en druk gaan sowieso niet samen, Anita.

Ik begrijp je post verder niet zo goed. Probeer je te zeggen dat clickertraining alleen gebruikt wordt/kan worden bij probleemgevallen en kunstjes, of...?

Hmm, bij nader inzien denk ik dat je verkeerd had begrepen. Never mind !

Karen Koomans schreef op donderdag 18 maart 2010, 23:45:


Wat kan ik daarvan vinden? Hij vertelt niet eens waaróm hij het bit gebruikt. "wat betekent dat deze paarden een extreem verfijnde (rij)techniek nodig hebben om ondersteund te worden aan altijd doorhangende teugels. Waarom? Omdat we het paard met de teugels moeten ondersteunen" Uhh, okééé......

Ik zie gewoon niet zo wat een ijzeren staaf in de gevoelige mond kan toevoegen aan verfijning, terwijl we dan moeten accepteren dat het in bijna 100% van de gevallen pijn doet?

Mocht ooit blijken dat een bit toch nodig is voor extreme verfijning, dan verfijn ik wel gewoon en niet extreem .

Ik heb ook even een vraag:Toen mijn tweejarige bij mij kwam had ze al een chip in. Dat weet ik omdat de DA deze chip heeft gelezen toen hij haar kwam enten vorig jaar. Ik heb dus het nummer. Hoe kom ik er nu achter waar dat ding geregistreerd staat? En hoe krijg ik het op mijn naam? Je merkt het al: ik snap er nog niets van...

Ik heb dezelfde vragen aan mijn DA gemaild, maar jullie weten het vast ook .

Op deze site wordt het verkocht zijnde een supplement dat je kunt gebruiken in een aantal situaties en bij paarden met bepaalde aandoeningen. Zie de pagina: http://www.paardnatuurlijk.nl/webwinkel/equilife.htm . Daar staat o.a. dit: "Paard Natuurlijk deelt de visie dat het onverstandig is om lukraak supplementen aan je paard te voeren. We raden het af om zonder weloverwogen reden supplementen (waaronder ook Equi Life F4F) te verstrekken aan paarden die gewoon gezond zijn en geen blijk van tekorten tonen, en bovendien een goede kwaliteit ruwvoer krijgen.
We wijzen er verder op dat dit product speciaal is ontwikkeld om te worden gebruikt bij een dieet dat uit uitsluitend ruwvoer bestaat."

Je zou dus zonder moeten kunnen als je paarden gezond zijn en je een goede kwaliteit ruwvoer voert.

Poeh, jeetje, wat een werk ! Ik kijk uit naar de rest.