Vroeger , toen Maike nog op een pensionstalling stond , en ik ging met hem wandelen , liet hem grazen in de berm , dan werd ik door de vader van de pensionhoudster echt aangesproken dat ik dat beter maar niet kon doen vanwege de hondenpoep die er lag.
Hij was een koeienboer , en zei dat er bepaalde wormen in hondenpoep konden zitten die bij koeien zelfs voor miskramen kon zorgen , dus dat het voor een paard ook wel eens niet zo gezond kon wezen....
Hij was de grootste fan van Maike allertijden , helaas is hij niet meer

Maar er zijn bermen en bermen.
De bermen hier bij ons huis , daar wil ik geen hooi van hebben , ook al ziet het er zomers supermooi uit , en heeft het erg veel verschillende soorten grasjes.
Er ligt ook erg veel hondenpoep , oa....

Gr Esther

Cindy Helms schreef op donderdag 11 maart 2010, 9:24:


Weet je , heel veel hangt af van je eigen verwachtingen. Ik had niet verwacht een volledig beleerde Bonfire mee te nemen naar huis , maar een paard waar alle knopjes opzitten zo ongeveer wel. Maar daar heb ik mij gewoon in vergist , wist ik veel! Ben nog nooit op stap geweest met een paard wat ''beleerd'' is , en achterafgezien heb ik nooit geweten wat dat inhield.
Maar ik snap nu hoe en waarom Trudy vindt dat Namkje klaar is , ik kan nu wel verder.


Ik moet nog rijden , zal ik een tupperware bakje meenemen? kan ik het thuis proefen

Leuk Cindy!

Gr Esther

Ik zal best een keer motte pisse in ut bos

Maar ik begrijp wel wat je bedoelt hoor!!!

Ben vandaag weer geweest . Hetzelfde rondje als gisteren , maar met het zicht op de haven ben ik pas afgestapt , dus ongeveer 3 kilometer op haar gezeten.
Gewoon omdat ik dat vond , eigenlijk zonder reden....
Dat er iemand op haar zit is inmiddels wel de normaalste zaak van de wereld , maar sturen??? Moet ik dan echt luisteren????
Nou ja , zou wel handig wezen meid!

Heb verder nu geen tijd voor een volledig verslag , moet zo werken.
Mijn eten voor morgen is klaar Anja!!

Gr Esther

Ik hoor hem al zuchten Piet....pffffffffffff.

Gr Esther

Ik heb geduld!
En mijn verwachtingspatroon is zo flexibel als van een 41 jarige verwacht kan worden

Het leuke is [ zit op mijn werk en er is niets te doen] soms is ze zo goed he! , en soms denk ik , ho maar dit wil ik niet...
Ik weet ook nog niet zo goed hoe ik dat op moet lossen.
Af en toe moet ik echt gewicht op de teugel zetten , want anders lopen we elke voortuin in die ik tegen kom.
Clickertechnisch heb ik dus stappen overgeslagen...
Eens kijken hoe ik dat ga oplossen. Sturen vanuit mijn zit zit er bij mij ook nog geen 100 procent in.

Stilstaan vanuit stap gaat 6 van de 10 keer perfect in 3 stappen! , en soms reageerd ze gewoon 50 meter helemaal niet.
Zoals we nu bezig zijn is dat helemaal niet erg , en ook niet gevaarlijk , en moet ik er ook wel om lachen , en volgens mij Trudy ook , want ik zit dan als de klokkenluider op Namkje , super overdreven alle zithulpen te geven

Het leuke is dat ik het gevoel heb dat Namkje mijn spanning negeerd [ spanning in mijn lijf] , maar super goed kan meezuchten als ik probeer wat spanning weg te blazen.

Ja , bijzonder...

En , volgens mij is Namkje een paard wat goed oplet waar ze loopt , zonder dat ze mij daarbij nodig heeft. Elk oneffenheidje in het pad vraag ik mij af of het goed gaat , maar het gaat gewoon super. Bij het even veilig een weiland induiken bij het passeren van een stadsbus , moesten we een bultje af en op.
Vooral het op , echt netjes hoor , in een grote hups , ik schrok ervan , en er ontschoot mij een klein gilletje

Gr Esther