Isabel van der Made schreef op dinsdag 23 februari 2010, 13:56:


Ik denk dat het een combinatie van factoren is geweest.

Op de filmpjes zag ik een paard dat alle kenmerken/waarschuwingssignalen voor IR vertoont. Dat mag geen zekerheid over IR geven, maar nmm wél een zwaar vermoeden.

Een IR paard is erg gevoelig voor hoefbevangenheid (en spierbevangenheid). Een IR paard heeft vaak (sommige IR paarden altijd) zere voeten (en pijnlijk verkrampte spieren). Een lichte tot ernstige mate van HB dus, en evt. daarbij spierbevangenheid. In tegenstelling tot andere mogelijke oorzaken van HB toont een IR paard meestal HB aan alle vier de voeten (dus niet alleen vóór).

Uit de berichten begrijp ik dat Jennet's paard al heel gevoelig liep toen Eddy kwam. Bovendien wilde ze absoluut geen voeten geven, voor ging uiteindelijk nog, maar achterbenen niet. Dat kan natuurlijk gevolg van trauma's zijn, maar ook van pijn (of een combinatie van beide).
Eddy vindt dat wat er moest en ten dele nog steeds moet gebeuren: hoeven bekappen, paard meer in beweging zien te krijgen, paard over 't harde laten lopen zodat de hoeven beter slijten. Eddy heeft de voorhoeven bekapt en geadviseerd om het paard onder narcose te brengen voor het bekappen vd achterhoeven.
Hij heeft hierbij al voorspeld dat 't paard na (Eddy's) bekapping waarschijnlijk stijf zou gaan lopen en na bekapping van de achterhoeven zelfs dagenlang geen poot meer zou willen verzetten.
Eddy heeft daarnaast voorspeld dat Jennet een hoop "onzin" over zich uitgestort zou krijgen, als ze advies zou vragen op dit forum...

Daarnaast natuurlijk advies gegeven over werken aan vertrouwen etc. met dit paard - maar daar gaat deze forumdraad niet over.

Ik denk dat dit paard IR heeft en al in lichte mate bevangen was toen Eddy kwam. De bekapping, de wandeling met Eddy en daarna het lopen over 't harde met Jennet hebben vervolgens de bevangenheid verergert (zoals Isabel ook schreef, maar ik denk dat er nog iets meer aan de hand is dan wat Isabel ook vermoedt).

Kan ik zeker zijn dat het zo zit? Vanzelfsprekend niet. Maar ik kan wel - met gegronde redenen! - een zwaar vermoeden hebben. Als je je verdiept hebt in IR en in hoefbevangenheid (en dat heb ik), waaraan je dit herkent en wat de gevolgen zijn, dan herkén je de uiterlijke symptomen/signalen. Daar heb je geen röntgenogen voor nodig.

Natúúrlijk ben ik ervoor dat dit paard beter wordt onderzocht, door een uitstekende dierenarts. Misschien blijkt dan - tot mijn verbazing - dat dit paard géén IR heeft. Nou, dan ben ik heel blij voor Jennet en haar paard, want ik weet, o.a. door mijn IR ezeltje, dat de gevolgen van IR voor een paard bepaald geen pretje zijn.

De moeilijkheid is dat "beter laten onderzoeken door een uitstekende dierenarts" in deze situatie niet zo eenvoudig blijkt te zijn. Paard is zeer moeilijk benaderbaar door een vreemde en een uitstekende DA is ook al niet zo eenvoudig te vinden.

Wat nu? Dat is nu aan Jennet nmm, hoe moeilijk ook voor haar.

sterkte Jennet, grt,
Karen

e m kraak schreef op dinsdag 23 februari 2010, 16:25:


Ja, dat denk ik ook, dat dat heel veel energie kost. En dat deze vergelijking wel op gaat.

Dat zóu een verklaring kunnen zijn waarom Pien constateert dat haar lespaarden meer nodig hebben dan alleen hooi en gras (waarbij ik dan nog steeds vol goede moed blijf roepen dat je er dan m.i nog steeds erg goed aan doet om zo min mogelijk snelle suikers te voeren, dus bijv. liever geen voederbieten maar wel bijv. bietenpulp ).

En (@ Frans), die vergelijking met een mens met rugzak / paard met ruitergewicht...
Als je een goede rugzak hebt dan valt die belasting inderdaad erg mee. Maar heb je een zak met gewicht op je schouders en rug die telkens verschuift en tegen je rug aanbonkt als je loopt, dan wordt het al een ander verhaal (verschil tussen een ruiter die in balans zit plus goed passend zadel, versus ruiter niet in balans en/of knellend zadel).

Voor mij staan ook nog steeds andere mogelijke verklaringen open. Bijvoorbeeld een tekort of een teveel aan een bepaalde stof (waardoor de stofwisseling niet meer optimaal kan werken).
En/of dat die paarden als ze meer tijd hadden gehad om volledig over te schakelen naar het zo efficient mogelijk benutten van fructaanarm voer (fructaanarm hooi), dat ze dan na een tijdje wellicht "vanzelf" (zonder bijvoer) weer fit en voldoende op gewicht waren gekomen. Af en toe te fructaanrijk gras verstoort mogelijk - of waarschijnlijk - al dat proces. Een paar uur op een te fructaanrijke weide, en hup daar krijgt de balans tussen de verschillende darmbacterieën weer een opdonder...

'k Heb 't al eerder geschreven, maar toch nog een keer: 't is niet zo dat ik het zelf allemaal al zo perfect voor elkaar heb, volgens mijn eigen leer, voor m'n eigen paardjes...! Ik heb de afgelopen maanden veel bijgeleerd over paardenvoeding, maar de nieuw verworven inzichten doorvoeren in de praktijk vind ik niet gemakkelijk. Ik zie ook zo graag m'n paardjes tevreden grazen op de wei - maar 't is wél een (overbegraasde) raaigraswei ;-(
Dus eventueel door mij belerend opgeheven vingertjes, die betrek ik net zo goed op mijzelf als op een ander - bedoel ik te zeggen

doorvoeren in de praktijk - hmm, hoe toepasselijk

grt,
Karen

Isabel van der Made schreef op woensdag 24 februari 2010, 1:37:

.

Helemaal mee eens Isabel. Ik liet die conclusie in mijn bericht bewust even weg, in een poging om zo feitelijk mogelijk te beschrijven wat er gebeurd en geadviseerd is.
Dat neemt niet weg dat ik ook die mening ben toegedaan, dat als je al verwacht dat een paard dagenlang (veel) pijn heeft als gevolg vd bekapping, dat je dan iets niet goed doet.
Ténzij je, als bekapper, (h)erkent dat het paard al bevangen is, in zo'n geval kan zo'n verwachting soms wellicht terecht en acceptabel zijn. Maar van die (h)erkenning was hier geen sprake.


Ook bij deze constatering heb ik in m'n vorige bericht bewust geen conclusie of mening toegevoegd. Neemt niet weg dat mijn mening hierover is dat dat een erg kwalijke zaak is, deze voorspelling/waarschuwing.

grt,
Karen

Ilma Meijer schreef op dinsdag 23 februari 2010, 23:28:


Gelukkig Ilma dat je er zo vroeg bij was!
Spanningskoliek.. heb je een verklaring hoe dat in dit geval ontstaan kan zijn (voor mij/ons, om te leren)?

grt,
Karen

Wendy, elk paard(je) dat ooit bij jou mocht wonen is een bofkont; ik heb heel veel respect voor wat je allemaal hebt gedaan en ook voor hoe je het hebt afgesloten.
Ik hoop dat je nog alle gelegenheid hebt om uit te huilen, en voor daarna: sterkte.
Karen

Heerlijk verhaal om te lezen!

Ik heb nooit een koudbloed gehad, maar op de Zorgboerderij waar ik regelmatig kom hebben ze er meerdere. Hun kalme wijsheid spreekt mij ook erg aan.

In de hondenwereld bestaan dezelfde (voor)oordelen. Dogachtige honden worden daar vaak voor dom versleten. Op precies dezelfde manier is dat ten onrechte (nmm), ze zijn helemaal niet dom maar leren anders, ze reageren anders op prikkels.
Natuurlijk kies je wel een ras (paard of hond, dat gaat allebei op) dat past bij de activiteiten die je van plan bent te gaan doen. Met een Sint Bernard ga je beter geen behendigheid ("springsport") doen. Maar dom?! Echt niet....

grt,
karen

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 februari 2010, 11:42:


We zien dezelfde symptomen (voor de forummers geldt: gezien op filmpjes en foto's en aanvullend hebben we daarover gelezen - bijv. zeer gevoelige zolen vastgesteld met hoevenkrabber).
Het verschil zit in de interpretatie van die symptomen, en vanuit die interpretie komen we tot andere adviezen.


Een paard met zulke pijnlijke voeten, daarvoor zou ik dus nooit aanraden om over asfalt te gaan lopen. Mijn ezeltje met pijnlijke voeten wil op haar redelijke/goede dagen wel met me mee lopen op gras of zand, maar op asfalt heeft ze zoveel meer pijn dat ze dat niet wil. Bovendien heeft ze daarvan dan de volgende dag(en) nóg last, als dat wel moet.

Bij Jennet's paard: waarom het risico nemen door "asfalt" te adviseren? Meer beweging, als dat gaat zonder dat je werkelijk moet dwingen; ja, dat heb ook ik aangeraden. Maar het positieve effect van een betere doorbloeding door beweging is er net zo goed op gras als op asfalt.

Dus nogmaals: waarom adviseer je asfalt, als het niet gaat, zoals je nu zelf schrijft, om het laten slijten van de hoeven? Of ging het je uitsluitend om "vlakke ondergrond" ? -- daar kan ik me nog iets bij voorstellen, als de weide onregelmatig en bevroren is. Als dát het is, dan vind ik het jammer dat je dat niet beter hebt uitgelegd aan Jennet, want zij heeft dat niet zo begrepen, zo blijkt uit wat ze hier schrijft.


Auw!! (ik herken precies wat mijn ezeltje ook vindt van dat soort situaties. Andere HB paarden die ik in handen heb gehad net zo).


Met die interpretatie ben ik het niet eens, maar dat was al duidelijk.
Toegenomen beweging... een paar wandelingetjes aan de hand, in stap. Als een paard daar zó stijf en pijnlijk van wordt, dan is daarvoor een medische oorzaak. Idem voor zúlke gevoelige zolen - daar zit een medische oorzaak achter, niet alleen "gebrek aan beweging".


Stijlloos, om ons "kankeraars" te noemen. Natuurlijk wil jij Jennet en haar paard helpen, daar twijfel ik geen moment aan. Ik twijfel óók niet aan jouw kunde als het gaat om de omgang met paarden; hun vertrouwen winnen en ze trainen. Ik plaats jou (dus) niet in de categorie oplichters en "zakkenrollers" -- voor alle duidelijkheid.

Je suggereert (in deze en vorige posts, én in je vooraf-waarschuwing aan jennet) dat de mensen die hier welgemeende en doordachte adviezen geven, dom en onkundig zijn. Pijnlijk, en vooral *erg onterecht* vind ik dat. Bovendien "vergeet" je dat al het advies en meedenken hier voor jennet gratis en voor niets is. De adviezen hier worden gegeven in het belang van haar paard (en jennet).

Karen

Peter Donck schreef op woensdag 24 februari 2010, 15:54:


Mee eens.

Of een een harde ondergrond beter is dan een zachte - ALS het paard NIET (meer) een fyisieke krisis heeft zoals HYPP, tying-up, HB als gevolg van IR, etc. - dat weet ik eigenlijk niet .

Ik schreef eerder "het positieve effect van een betere doorbloeding door beweging is er net zo goed op gras dan op asfalt" - maar misschien is dat niet zo? Even LOS van hoeven slijten, dát effect heb je vanzelfsprekend meer op een harde ondergrond! En met "zacht" bedoel ik niet "mul" - dat is weer wat anders....

De verschillen van meningen komen dus nmm uiteindelijk neer op de inschatting of dit paard, ten tijde van de ontmoeting met Eddy en/of ten ten tijde van de film-opnames, wel of niet een fysieke crisis had (heeft).

Indien ja, dan:

* wordt (gedwongen) lopen over een harde ondergrond afgeraden door - als ik het goed heb - alle mensen die in deze draad adviezen hebben gegeven

* wordt, door alle mensen die in deze draad adviezen hebben gegeven, er op aangedrongen dat een DA moet beoordelen - voor zover in de gegeven situatie mógelijk - wat nou precies de oorzaak is (en evt. of een pijnstiller gewenst is). Pas als de oorzaak zeker is, kun je een gericht behandelplan opstellen en weet je meer wat je kunt verwachten (genezing, of chronische klachten bij dit paard).

* wordt - niet door iedereen maar wel door meerdere mensen - gevraagde (maar niet gedwongen) beweging op een zachte ondergrond aangeraden. Dus het paard uitnodigen om te stappen aan de hand, maar niet het paard dwingen om te lopen, zolang er sprake is van pijn. Beweging helpt de genezing bevorderen, ALS het paard niet zóveel pijn heeft dat beweging door het paard echt niet gewild wordt. Dan niet dwingen, omdat bij sómmige aandoeningen (gedwongen) beweging de aandoening juist kan verergeren.

* wordt - niet door iedereen maar wel door meerdere mensen - aangeraden, gezien de uiterlijke signalen die wijzen op IR, dit paard vast te behandelen alsof zeker zou zijn dat IR een rol speelt. Dus, alleen hooi geven (geen ander voer), beweging stimuleren maar niet dwingen bij pijn, en magnesiumchelaat geven. Deze behandeling kan met zekerheid géén kwaad, ook als zou blijken dat het paard geen IR heeft. Het kan wel góed doen, zelfs bij een gezond paard (de magnesium is dan al snel genoeg - zodra het paard weer goed loopt - duidelijk niet nodig, en wordt dan dus verder achterwege gelaten)

* wordt (door iedereen behalve Eddy? hier ben ik niet zeker van) afgeraden om dit paard te sederen met als doel dat de hoeven zsm bekapt kunnen worden. Omdat sederen een risico inhoudt. 't Kán goed uitpakken (!), maar er is een risico van stress (fysiek en mentaal) bij een dier dat (wellicht) fysiek al ziek is, en een risico op minder vertrouwen in jennet). Plus de inschatting is (door iedereen behalve Eddy?) dat die hoeven weliswaar een opknapbeurt kunnen gebruiken, maar niet zo dringend dat dat sedatie rechtvaardigt.

Naast de inschattingen van forumleden over wel of niet een fysieke crisis bij dit paard, is er nog de mening van de DA die recent geweest is. Zijn mening: hoefbevangen.

Indien nee (inschatting: er is géén onderliggende ziekte/aandoening), dan:
* zie de adviezen van Eddy.

Jennet, ik hoop dat je er iets aan hebt, aan deze pogingen om alles samen te vatten in de vorm van feiten (zonder oordelen).

grt,
Karen

Isabel van der Made schreef op woensdag 24 februari 2010, 19:01:

.
.

Ja, natuurlijk. Soms is het leven zo simpel / logisch...
Bedankt Isabel, ik heb ze weer op een rijtje !

Karen
P.S.: een topic over welke paarden wel/niet last hebben van bevroren ondergrond; goed idee!

Anja Seijn schreef op woensdag 24 februari 2010, 19:06:


Wat bedoel je hiermee te zeggen?
Dat je je er aan ergert dat ik vaak lange berichten schrijf

Karen

Isabel van der Made schreef op woensdag 24 februari 2010, 19:19:


Pfff, dat vind ik erg moeilijk. Je hebt gelijk dat het wel verstandig zou zijn.


Dank je Isabel. Zo'n R+ / positieve beloning is altijd fijn om te ontvangen, en op dit moment nog éxtra.

grt,
Karen

Peter Donck schreef op woensdag 24 februari 2010, 21:44:


In mijn ervaring: hoe een HB paard loopt hangt onder andere af van of het dier aan alleen de voorbenen bevangen is, of aan alle vier de benen. Verder speelt nog mee of er wel/geen spierbevangenheid bij komt.

Mijn met zekerheid chronisch hoefbevangen ezeltje, met ernstige IR, loopt zo als jennet's paard op de fimpjes liep, als ze "matige" pijn heeft. Mijn ezeltje is dan bevangen in alle 4 de hoeven (plus dan meestal ook spierbevangen, als gevolg van de HB).
Als mijn ezel meer dan "matige" pijn heeft, dan strompelt ze, voetje voor voetje, de benen zo min mogelijk optillend en zo min mogelijk strekkend. Daarom komt ze dan nauwelijks vooruit, want als je nauwelijks optilt en nauwelijks strekt, vorder je maar centimeters per stapje .

Bij een paard dat alleen in de voorhoeven bevangen is herken ik de manier van lopen die je omschrijft wel!

grt,
Karen

Maria Delavega schreef op donderdag 25 februari 2010, 11:18:


Helemaal mee eens, Maria!
Van één van onze weilanden wil ik een grote paddock maken en ik ben dus juist bezig om te bedenken hoe ik het gras milieuvriendelijk om zeep kan helpen

Karen