Wat doet Mil in die kruiden? Ik herken haar niet meer. Alles wat poten en oren heeft gaat ze uitdagen, ze staat zo gek als iets. Haar blik is helemaal anders en oeps, er schuilt een heel ondeugende meid achter dat zielige dingetje...
Weet niet of het alleen de kruiden zijn, maar heb haar verder gevoederd met PN-producten (reclame reclame , naast wat spelt (advies van Emiel) en Duits hooi die ze krijgt.
Woehoew! Ik word spontaan vrolijk als ik zie dat er weer eentje gelukkig is!

Ach...zo herkenbaar...
Ik denk, als paard geen lichamelijke problemen heeft, best iemand laten mee rijden die zoals al eerder gezegd geen schrik heeft en de bokken negeert alsof er niets aan de hand is. Straffen werkt in zo'n geval als een rooie lap op een stier. Gewoon negeren en zeker niet gaan tegenhouden.
Ik heb het ook meegemaakt. Ik denk dat ze ergens die spanning binnen in je voelen en daarop gaan reageren. Inhouden + de energie voelen van schrik is geen goeie combinatie.
Je moet vooral niet gaan denken, oei, ik ben bang dat hij gaat bokken, want alsof ze intuitief je gedachten aanvoelen zullen ze van 10/9 wél gaan bokken. Denken is signalen naar je spieren zenden, ook al ben je je daarvan niet bewust. Paard voelt dat enorm.
Gewoon rustig iemand, die als de energie van paard samenbalt, het lef heeft om het paard vooruit te rijden en te doen alsof er niets aan de hand is.
Je moet je ervan vergewissen dat je stevig zit (ik heb veel gehad aan een stock zadel) en dat het je niet kan schelen of hij nu wel of niet bokt. Op moment dat je spanning voelt, vooruit rijden, dat die prop energie een uitweg heeft naar voren en niet op een bokkende manier.
Ik hoop dat de pijn wegtrekt en dat je je vertrouwen terug vindt. Laat je zeker helpen, dit zijn zaken die zeker op te lossen zijn met goeie begeleiding (zorg dat iemand naast je rijdt die je vertrouwen inspreekt, dat helpt ook heel erg.
Succes !

joop schreef op vrijdag 26 maart 2010, 10:26:


Ah, ja slordig uitgedrukt dan....ik bedoelde dan het hooi wat je in de bergen vindt, moeilijk aan te geraken. Hooi waar ze al bij de boer op het land gaan staan om er toch maar als eerste bij te zijn als hij maait. Zo bvb in eifel en andere berggebieden, in Frankrijk is het 't juist zelfde.

Mijn paard is pas 8 jaar worden dit jaar. Mengelmoes iberische rassen, pas op 6 jaar ingereden, Tot z'n 5 ongemoeid gelaten in natuurpark.
Op buitenrit heeft hij in die 2 jaar dat hij bereden is (eigenlijk heel weinig), twee keren gestruikeld waarbij hij gevallen is.
Heb na de laatste keer de veearts erbij gehaald.
De veearts zei me dat het artrose is. Verdikking mediaal op rechter kroonrand.
Advies: ijzer erop speciaal voor zo'n geval.

Paard heeft staalharde goeie voeten, dat wil ik niet.
Hoe kan dit nu gebeuren met zo'n achtergrond en zo'n sterk paard ?
Ik heb Koen Theys al meerdere keren gemaild, maar hij antwoordt niet. Was wat ongerust, maar las hier het jammerlijke nieuws.
Ik wil echter m'n paard helpen, maar ken niemand anders die ik vertrouw helaas.
Mijn vraag: kan een natuurlijke bekapper hier soelaas aan bieden?
Ik las met artrose veel bewegen, zeer lichte intensiteit, maar mag ik dan nog af en toe eens op z'n rug zitten tijdens wandeltochten aan de hand? Of best niet meer?
Bedankt voor advies!

Ik heb dergelijk probleem gehad.
Van het gras gehaald, volledig, op zandbodem gezet met uitloop en schuilstal, magnesium en mineralen want dikwijls hebben ze tekorten (bvb oa kopergebrek en nog andere zaken, equilife F4F is gewoon super) en a volonté mager hooi. Geen problemen meer, volledig genezen!
Gras voor zo'n dieren is nefast! Ze moeten er asap volledig af!

Ow...sorry , veel beterschap toegewenst alleszins voor je shetje!

Joop, heel erg bedankt voor je reactie.
Eerste val was vlak nadat hij zadelmak gemaakt was. Volledig door de knieeën gegaan en gevallen.
Tweede val was 2 maanden geleden, ik lag eronder (ook mijn voet verzwikt).
Paard was enorm nerveus en wou de ietwat stijle brug opdraven, maar ik hield hem tegen omdat het op de beton was. Toen struikelde en viel hij volledig op de grond.
Is moeilijk te omschrijven, maar ergens voelde ik het zo aan dat mijn paard zo nerveus was op dat moment omdat hij ergens pijn had. Was eigenlijk net van plan om af te stijgen toen het gebeurde omdat ik er niet gerust in was. Ik dacht eerlijk gezegd dat het in de rug zat.
Iemand anders dan Koen Theys durf ik niet te vragen, dus ik geef toe dat de voeten te lang waren op dat moment omdat ik gewacht had totdat Koen kon komen (met een scheve uitgroeiing naar mediaal die hij ook had toen hij uit het natuurpark kwam), waardoor hij ook makkelijker kon struikelen.
De veearts heeft geen foto's genomen omdat hij dit zinloos vond bij een 7 jarig paard zei hij, hij stelde z'n diagnose aan de hand van wat hij zag, namelijk dat het paard rechtsvoor mankte en de kroonrand rechts veel dikker zit dan links.
Ik wou deze post hier even zetten om reactie's te horen van andere mensen, vooraleer ik foto's laat nemen omdat het volgens de veearts nutteloos is gezien de leeftijd.
Er zit inderdaad al een eind een verdikking op die kroonrand, nog lang voor de val van laatst geleden.
In feite moet ik dus toch foto's laten nemen. Ik dacht dat het feitelijke probleem van het onregelmatig lopen in de rug zat en daarom liet ik hem komen (paard is daarvoor al behandeld geweest), maar volgens de veearts komt het gewoon uit de voet.
Ik zal dus best eerst foto's laten nemen en plaats ze hier dan. een goeie checkup lijkt me noodzakelijk, want ik weet totaal niet wat er precies aan de hand is en durf daarom niet meer te rijden. Niet dat ik veel rij, 70 wandelen en 30% rijden, maar zit wel af en toe eens graag op z'n rug, maar als hij pijn heeft, dan mag ik dat niet meer doen.