Karen Koomans schreef op vrijdag 12 februari 2010, 17:08:
Wat ik zelf nog

Eiwitten die via voeding binnenkomen (voedingseiwitten) worden in het lichaam afgebroken tot aminozuren. In de lever worden al deze losse aminozuren weer aaneengeregen tot lichaamseiwitten en vervolgens verder getransporteerd. Losse aminozuren waar geen lichaamseiwitten meer van kunnen worden gemaakt, worden uitgescheiden.
Daarom hebben voedingseiwitten een biologische waarde. Deze geeft aan in hoeverre het eiwit geschikte aminozuren bevat om er lichaamseiwitten van te maken. Hoe hoger de biologische waarde, hoe meer lichaamseiwitten er van gevormd kunnen worden. Dierlijke producten hebben over het algemeen een veel hogere bw dan plantaardige producten. Je kan de bw verbeteren door bepaalde producten samen te eten, die producten vullen elkaar aan. Bijv. granen en peulvruchten (erwtensoep met roggebrood, rijst met pindasaus).

Nu schijnt het zo te zijn dat bij een teveel aan lichaamseiwitten deze kunnen gaan stapelen. Dit is slecht voor de gezondheid. Ik vind daar verschillende meningen over, maar weet uit ervaring dat een teveel aan eiwitten bij verschillende diersoorten huidklachten kan veroorzaken.
Volgens diverse arts/onderzoekers zou eiwitstapeling kunnen leiden tot verdikt bloed en verharde vaatwanden.
Niet iedereen heeft hier last van, de ene mens kan eiwitten beter verwerken dan de ander, maar het blijft iets om in de gaten te houden.

Omdat dierlijke producten een hoger bw hebben, zullen ze dus eerder tot eiwitstapeling kunnen leiden. Wat dat betreft kan je dus niet uit gaan van de hoeveelheid voedingseiwitten die je eet. De bw bepaalt immers hoeveel je daarvan kan gebruiken.

Els.

bij de Liddl verkopen ze twee soorten zalm, waarvan één met een soort keurmerk (voor zover dat waarde heeft). Maar daar zit maar 1,7 gram vet per 100 gram in.

Vis is voornamelijk belangrijk voor de visvetzuren EPA (eisosapentaeenzuur) en DHA (dicosahexaeenzuur). Dit zijn omega-3 vetzuren die we niet op een andere manier binnen krijgen. Het kan ook in vlees en melk zitten, maar dan moeten de dieren volledig op gras en/of hooi gehouden worden en niet bijgevoerd worden met granen. Granen (vooral mais) bevatten heel veel omega-6 en dat onderdrukt de omega-3 min of meer.
Omega-3 vetzuren kan je ook halen uit lijnzaad (is er zeer rijk aan), maar moet dan nog omgezet worden naar EPA en DHA. Dat lijkt niet altijd effectief te gebeuren.

Vis i.c.m. nitraatrijke groenten wordt overigens afgeraden, omdat dan gemakkelijk nitrosaminen gevormd kunnen worden, waarvan verondersteld wordt dat ze kankerverwekkend zijn.

***

Zelf kies ik er overigens voor om in de winter voornamelijk ¨wintergroente¨ en in de zomer ¨zomergroente¨ te eten. In wintergroente (kool, uien, wortels, prei, biet, etc.) zit over het algemeen wel wat meer koolhydraten, maar ik heb het gevoel dat ik dan dichter bij een ¨natuurlijk¨ dieet blijf. (Bovendien is het een beetje millieuvriendelijker en eet je meestal koude grond producten en geen zaken die heel onnatuurlijk in een kas uit de grond getrokken worden). Zo kan je er ook over nadenken of je wel allerlei voeding wilt eten die de hele wereld over gesleept is.

Els.

van lennep schreef op maandag 15 februari 2010, 11:22:
n]

Noten? Rijk aan eiwitten, onverzadigde vetten en vezels? De ene soort bevat meer koolhydraten dan de ander, maar als je ze gemengd neemt, valt dat toch wel mee. (Liever geen cashew-noten.)
Walnoten is de verhouding omega vetzuren ook nog erg goed in.
Paranoten zijn rijk aan magnesium.

Els.

Zodra er bij de ingrediënten van noten vermeld staat dat er plantaardige olie (bijv. zonnebloemolie) in zit, zijn de noten gefrituurd. Bij roosteren hoef je namelijk geen extra olie toe te voegen.

Het is soms lastig om rauwe noten te vinden, ik haal ze bij de halal-slager, nadat ik had ontdekt dat ook de noten van de natuurvoeding-winkel niet allemaal rauw zijn.

Els.