Anja Seijn schreef op donderdag 11 februari 2010, 23:26:

Was er hier in het verleden niet al iemand die, buiten pn om maar wel een oproep hier had geplaatst, iets aan het doen was met het stoppen met roken (Piet)? Ik weet dat ik me toen heb aangemeld, maar er nooit meer iets mee heb gedaan.

Op het moment probeer ik te minderen, rook ruim een (groot) pakje per dag. Mag van mezelf nog maar op 1 plaats in huis roken, daar waar het koud en ongezellig is. Werkt wel. Doe al twee dagen met het zelfde pakje .

Maar ik ben dus wel geinteresseerd!
Groet,

Raymonde

joop schreef op vrijdag 12 februari 2010, 11:15:


Wat herkenbaar, soms heb ik dagen dat ik absoluut NIET naar buiten wil/hoef, totdat ik zie dat er nog maar een paar sigaretten in mijn pakje zitten. Dan gaat die jas aan en rij ik toch ergens heen waar ik die rotstokjes kan kopen. Als ik dan weer thuis ben, met mijn sigaretten, dan heb ik pas weer rust.
Van de drie kinderen lijkt de jongste het nu op een roken te gaan gooien, bah, want ze is zo eigenwijs en denkt het echt nodig te hebben om 'ergens' bij te horen.

Groet,

Raymonde

Karen Koomans schreef op zaterdag 20 februari 2010, 1:32:


Wat een leuk initiatief. Toen ik nog werkte nam ik de kinderen van het werk regelmatig mee naar mijn paarden, maar had nooit echt een gestructureerd plan. Het was meer een leuke afleiding voor de kinderen, die zich vaak dood zaten te vervelen op de groep.
Nu ben ik gestopt met werken, maar kom er nog regelmatig en als het weer mooier wordt gaan we ook weer naar de paarden.
Ik ga toch maar eens kijken wat ik allemaal kan doen met de kinderen daar, dan alleen maar een rondje rijden en een beetje borstelen (wat voor de meeste kinderen al een hele ervaring is hoor .
Mijn hond neem ik ook wel eens mee naar het werk (ik had een fijne leidinggevende die het nut van dieren op zo'n groep goed door had), ik zag de kinderen dan helemaal opbloeien.

Groet,

Raymonde

Heel veel sterkte met je verlies!

Groet Raymonde

Van mij ook een hele fijne dag toegewenst!!!

Raymonde

Leuk en inspirerend verhaal. Onze ruin loopt buiten ook heel netjes en los mee. Dit is (helaas) niet mijn verdienste. Paardje is in Spanje beleerd en heeft daar gewerkt bij een schaapsherder. Als 'afgeschreven' en sterk vermagerd paardje naar Nederland gebracht.
Dit is dus zo'n paardje wat de strijd niet snel aan zal gaan, toen we hem net hadden was hij zelfs een beetje levensloos en leek alles gewoon te pikken. Als hij los in de wei liep moest je hem echt gaan halen.
Nu, na ongeveer 7 maanden, toont hij meer interesse, komt naar je toe en lijkt een leuk eigen willetje te hebben. Dit zonder ook maar een beweging verkeerd te maken. Heel betrouwbaar dus.

De vrouw waar we hem van kochten (handelaar) durfde hem niet bitloos te rijden, zelfs niet toen ik daar even op hem wilde rijden. Het bit moest er in blijven (voor de zekerheid), maar ik mocht hem wel even op het halster rijden. Er is daarna nooit meer een bit in geweest en hij doet het perfect! We zijn blij dat we hem een goede oude dag kunnen geven.

Groet,

Raymonde

Karen Koomans schreef op donderdag 11 maart 2010, 16:48:


Vertaling klopt niet, moet zoiets zijn:
Dit paard, Barney, liet een aantal uitdagingen zien aan zijn eigenaar. Hij was op het Parelli Centrum in Ocala voor een vijfdaagse Level 1 cursus, meer dan 5 jaar geleden hebben we dit gefilmd voor leerzame redenen en hebben het gepubliceerd in ons Level 1 Pakket.

Het paard (en eigenaar) heeft dus pas kennis gemaakt met de Parelli games, tijdens zijn 5-daagse cursus. En er is niet al 5 jaar Parelli op het paard losgelaten.

De eerste keer dat ik het filmpje zag, was ik ook geschokt.

Groet,

Raymonde