Ik ga hierin helemaal met clarissa mee.
Het zijn nog kinderen en ponykamp moet leuk zijn; geen confrontatie met dingen die hun in verwarring brengen. (krijgen ze thuis en op school al meer dan genoeg mee te maken)
Maak het gewoon leuk.
Leer hen te genieten van de pony's in de wei; hou een picknick tussen de pony's en leer hen spelen met de pony's.
Leer hen rijden met zo weinig mogelijk en leer hen vooral om samen lol te maken,.

Kinderen zien straks het verschil echt wel. Een aantal zullen daarom de bewuste keus uiteindelijk maken om paarden in hun waarde te laten.
Sommigen zullen toch de andere kant uitgaan.
Daar kun je niets aan doen. Je kunt de wereld niet in je eentje verbeteren.

Maar zorgen dat het ponykamp straks een unieke en vooral geweldig leuke ervaring is waar ze nog lang over kletsen, is een goede stap in de goede richting.

Ik kan hier weinig zinnigs in zeggen, maar het idee om te kijken waartoe een paard als dat van jou in staat is, is denk ik goed voor zijn zelfvertrouwen. Hou je hem binnen het beschermde kringetje, dan gebeurt er niets, maar wint hij ook niets.

Zou het werkelijk lukken om verder te komen met hem, om het vertrouwen van hem in jou dusdanig te laten groeien dat hij de wereld met je aankan, dan geeft je dat paard een stuk waardigheid terug, denk ik.
En dan doe je het voor het paard.

Ennuh..... mocht je naar eddy gaan, zouden jullie het dan niet kunnen filmen?
Ik zou dit zo graag zien.
Heb zelf wel ervaring met paarden die aan een kant niets meer zien, maar niet met een blind paard. En ik leer altijd zo graag bij...