Piet schreef op zondag 7 februari 2010, 13:12:


Wat vindt jij dat het berijden van Ingenioso toevoegd aan het welzijn van Ingenioso? Zijn wereld vergroten? Hij ziet namelijk geen moer. Als men zegt dat het dier dan trots is, weet ik niet hoor. Ik denk zelf dat als je met hem aan de hand werkt, lange teugelen of dergelijk grondwerk, je hem én afleiding geeft én gezond houdt. Al het overige is meer in mijn belang dan in zijn belang, tenminste ... dat denk ik.
Sorry, helemaal off-topic dit!

Michiel schreef op zondag 7 februari 2010, 18:15:


Dan is berijden beter dan wat? Kijk, Michiel, ik heb Ingenioso vanaf het eerste moment dat ik hem zag min of meer beloofd dat ik hem uit de shit zou halen ... of dat nu weghalen en in laten slapen was of weghalen en verzorgen ... Het laatste was goddank het geval! Er is jarenlang misbruik van dat paard gemaakt onder embarmelijke omstandigheden.
Paarden worden niet met een ruiter op hun rug geboren. Part of my deal bij Ingenioso was "alles in het belang van dát paard". Mijn behoeften/verlangens zijn buiten spel gezet, bewust. Tuurlijk hoor ik geluiden om mij heen dat het waanzinnig zou zijn om een blind paard te rijden .... Is dat waanzinnig voor het paard? Of is het waanzinnig voor de mens? De "ach" en "ohhhhss" zullen niet van de lucht zijn .... knap hoor een blind paard. Geloof me, er is belangstelling geweest om hem te presenteren op één of ander evenement. What's in it for Ingenioso? Of is hij wederom een kermisattractie. Wat voegt het toe voor zijn gezondheid, wat voegt het toe voor zijn mentale welzijn? Het moet substantieel anders zijn dan vanaf de grond, dan wil ik het overwegen, anders zie ik voor het paard geen enkel belang. Hij zal de stress en de angst moeten overwinnen om mij te vertrouwen vanaf zijn rug, terwijl hij mij al lang heeft laten zien dat hij mij overal vertrouwt naast hem. De vrachtwagen in en uit, de kliniek in en uit, langs vreemde stallen met vreemde paarden lopen ... hij vindt het eng, hij vindt het spannend, maar met mijn hand vlak bij zijn neus doet hij net dat ene stapje extra. Alles op basis van vertrouwen, met de wetenschap "zij doet mij geen kwaad". Ik rijd op Jeen en Goke. Misschien te zijner tijd ook op Nolasco (zoon van Ingenioso). Ingenioso? Ik zie er het nut niet van. Wel met hem werken, hij is nog maar 9 jaar en niet helemaal gezond in lijf en leden, maar berijden ... what's in it for him?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 13:07:


Als ik dit zo lees, doe ik het dus al ruim 1,5 jaar glad verkeerd!
Wij slepen de bak regelmatig, niet met een weidesleep, maar met zo'n manegevlakker (van die tanden die een centimeter of 10 de grond in gaan en de groeven worden dan weer gevlakt door een plaat die daar weer achter hangt). We hebben ook een weidesleep. Dus ophogen, aanrijden en zo nu en dan eens vlakken met een weidesleep?
Nou jammer voor de business, geen kokos én geen freeswerk, wel een goed pak nieuw zand opbrengen!

Cindy Helms schreef op zondag 7 februari 2010, 19:38:


Zo denk ik dus ook, Cindy. Kan Eddy ook gelijk geven, blind zijn hoeft niet het einde te zijn voor een paard. Ik heb ook al mogen ervaren wat er gebeurd als Ingenioso letterlijk in blinde paniek schiet en geloof me, dat is niet leuk en hij is dan niet meer te stoppen. Loopt letterlijk alle palen uit de grond en is dan echt in blinde paniek. Sinds ik hem ken weet ik wat het inhoud "blinde paniek"!
Mensen zouden moeten zien wat een dergelijk paard je geeft door gewoon te zijn wie hij is. Het is ontroerend om te zien hoe zo'n dier zich aan je vasthoudt, je vertrouwt en zich gerust laat stellen. Je wordt beter als mens en als ruiter door met hem vanaf de grond te werken. Je hebt namelijk niets meer aan lichaamstaal, maar alles met intonatie en subtiele aanwijzingen. Oftewel het ideale grondwerk paard, goed voor hem en goed voor mij. Hij houdt je scherp, want je wilt niet dat hij tegen de hekken aan loopt.
Ik weet zeker dat jij, Cindy, en Eddy Ingenioso nog wel een keer gaan ontmoeten ... al moet ik jullie kidnappen!
Eddy, ik kom binnenkort je weer vermoeien met mijn vogeltjesdans te paard ... denk dat we het hier nog wel een keer over gaan hebben

Anja Seijn schreef op zondag 7 februari 2010, 19:37:


Welk zand is het meest geschikt?

Piet schreef op zondag 7 februari 2010, 21:18:


Je hebt gelijk, Piet! Eer je een marathon kunt lopen, zul je eerst moeten leren lopen hé?
Ik moet beginnen met de eerste stappen én niet al spoken en beren gaan zien bij het mogelijke eindresultaat. Dat weerhoud je ervan om te beginnen! Kleine doelen en wie weet waar je uiteindelijk terecht gaat komen. De belangen en beperkingen van Ingenioso goed in de gaten blijven houden, maar hem niet gehandicapt behandelen of een eventuele groei ontnemen. Kijken naar zijn mogelijkheden en hem daar in stimuleren. Zeker geen kermistoestand, maar ook geen zielepiet van maken. Ik ga denken en schrijven. One of a kind? Ja zeker, ik heb hele stoere (paarden)mannen zien breken bij een ontmoeting met Ingenioso. Dit was geen toneelstuk en het waren zeker geen watjes. Deze knol heeft iets dat je niet meer loslaat.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 21:19:


Nee, je doet niet vies ... je hebt gelijk. Vergelijking is niet correct misschien, maar blinde mensen zitten ook niet zielig thuis binnen achter de geraniums! Reuk en gehoor ontwikkelt zich sterker en wie ben ik om te bepalen hoe groot zijn wereld moet worden alleen omdat hij niet kan zien?
Weet je, dit paard zou zogenaamd niet achter stroom kunnen staan. Kon niet buiten worden gehouden. Maar ik heb het gewoon gedaan, zonder ervaring of misschien wel dankzij mijn onervarenheid ... gewoon stapje voor stapje. Hij loopt sinds juni 2009 24/7 buiten op de wei. Eerst achter een houten opheining, maar later gewoon op een stukje afgezet met prikpaaltjes. Eerst alleen met Nolasco, maar de shetjes zijn zijn vriendjes. Ze staan vaak bij elkaar te ruiken en te rommelen. Geen hysterische taferelen, maar gewoon een paard die paard is en nie kan kijken nie.
Denk alleen wel dat je bij dit paard hele hoge eisen moet stellen aan de ruiter; geen momentje van twijfel, geen momentje van angst ... want dit soort signalen zal hij nog sterker oppikken dan een paard dat wel kan zien (denk ik). Mon Dieu, moi?

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 23:25:

eddy DRUPPEL schreef op zondag 7 februari 2010, 23:28:


Ja,ja,ja .... ik zag er geloof ik zo uit hé -->

Britt Claeys schreef op maandag 8 februari 2010, 1:42:

Cindy Helms schreef op maandag 8 februari 2010, 9:43:


Jij bent altijd welkom, dat weet je ... enne appelstrudel met geslagen room en een bolletje ijs

Christel Provaas schreef op maandag 8 februari 2010, 14:46:


Christel, ik bedoel dit niet persoonlijk, maar ... "slingersteile duinen scheuren, vertrouwend op zijn benen, zijn inzicht, zijn balans ...." laat met je dit vertellen:
Ingenioso houdt zijn stap in als hij van het harde op een andere ondergrond komt; de bak = zand, het pad voor de bak = boomschors, het plein = steen, gebroken puin tussen de weiden .... iedere overgang is aarzelen. Als ik niet bij het binnentreden van de stal (om hem te bekappen of zo) roep "voet" dan breekt hij zijn nek over het drempeltje.
Ik ben een paar keer met Eddy mee geweest ... in een geweldige galop kris kras tussen de bomen door heuvel op .... sensationeel, echt waar ... maar Ingenioso was 100 keer gestruikeld al eer hij boven zou zijn gekomen. Wortels van bomen met een bloedsnelheid ontwijken? Mijn zicht is prima, maar met die snelheid ... vertrouw ik niet uitsluitend op mijn eigen ogen en is het fantastisch dat een gezond paard uitgerust is met nog betere ogen!
Ik moet iedere keer aan Piet Bakker denken, waarom hij is gaan lange teugelen. Hij had een oud paard welke hij niet meer kon of wilde berijden, maar wel gezond wilde houden door goede gymnasticerende oefeningen.
Ja, ik wil Ingenioso mee naar buiten nemen, maar of dat op zijn rug is denk het niet.
Laten we nu eventjes heel reeël zijn. Ingenioso ziet geen moer. Hij staat dag en nacht op het land. Boeren rijden af en aan, naast zijn weidje is een boomkwekerij, aan de andere kant is een drukke doorgaande weg. Hij loopt met soortgenoten, zijn zoon en regelmatig naast de shetjes of naast Jeen en zijn dames. Goke, een Friese merrie, is hevig geïnteresseerd in de Spanjaarden en neust regelmatig met Ingenioso (als Jeen effe staat te dutten ) Eén grote groep is niet mogelijk, daar hij zich letterlijk qua gehoor vasthoudt aan één paard. Hij volgt op gehoor en als de hele zooi door elkaar gaat lopen rennen weet hij niet meer wie hij moet volgen en waar hij kan lopen, met als gevolg: alle palen tot boven de grond eruit. Ik heb het geprobeerd, maar het is niet in zijn belang en veiligheid. Ik heb hem wel laten wennen aan de shetjes, zodat Nolasco niet gedoemd wordt tot "blinde geleide paard". Als hij het terrein af gaat, staat zijn neus wagenwijd open ... hij ruikt en briest, zijn ogen worden groot en zijn hele lijf is vol spanning. Tuurlijk kan ik hem vertrouwt maken met andere omgevingen en natuurlijk zal de spanning afnemen. Maar wat bewijs ik daarmee? Zoals Eddy terecht opmerkt, een blind paard hoeft niet het einde te zijn. Nee, dat hoeft ook niet. Maar zoals Cindy ook terecht opmerkt, een paard is zoveel meer als een dier waarop een mens moet gaan zitten.

Ik sta voor alles open, maar lees/hoor vaak alleen maar opmerkingen die gebaseerd zijn op "gezonde" paarden of gevoelens/emoties die vanuit de mens beredeneerd zijn.

Misschien moet ik eens een soort van open dag organiseren, zodat mensen zelf kunnen ervaren wat een blind paard nu eigenlijk betekent in de dagelijkse beslommeringen tussen andere gezonde paarden. De laatsten, de gezonden dus, snappen het blinde paard niet. "Hee, ik kom aanlopen met mijn oren naar achteren ... en jij wijkt niet?" Trap of bijt als gevolg. Ingenioso is, zover ik kan beoordelen, stik tevreden met zijn situatie. Ik wil hem alles bieden wat in zijn mogelijkheid ligt, maar zeker niet overvragen of situaties creeëren waarbij de grootste ongelukken kunnen ontstaan. Want zeg nu zelf, een volwassen blind paard van circa 600 kg in blinde paniek .... die houdt je niet, never niet! Ik heb het één keer meegemaakt en ik kan je zeggen ... doodeng! Niet iets om eens lekker mee te gaan experimenteren. Dat vind ik niet eerlijk ten opzichte van het paard!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 8 februari 2010, 20:07:


Geen kermisattractie? Geen druk? Geen andere belangen maar alleen het belang van Ingenioso voor ogen houden? Kortom, het paard mag de grenzen aan geven en deze grenzen worden gerespecteerd?