Spirithorses schreef op vrijdag 29 januari 2010, 19:51:


En daar ben ik het helemaal mee eens. Als de intensiteit van het werk zo opgedreven wordt, dat het boven het natuurlijke peil gaat, dan denk ik dat bijvoeren de enige optie is. Als je nu naar topsporters kijkt. Die leveren ook prestaties die niet in overeenstemming zijn met de menselijke natuur. Iedereen kan elke dag 20 km fietsen zonder zijn dieet te moeten aanpassen. Maar als je er elke dag 120 rijdt, wordt het toch weer een heel ander verhaal.
Idem voor paarden, denk ik dan. Maar natuurlijk in heel andere verhoudingen dan.

Hoi,

Ik heb een paardje dat een aantal trauma's had opgelopen met mensen. Nu hoeven moeten onderhouden worden en moeten met regelmaat gekapt worden, dus in het begin kon ik niet anders dan verdoven. Ik gebruikte hiervoor een gel die je op het tandvlees wrijft (naam ontsnapt me even). Ik ben hier geen voorstander van, maar soms is het noodzakelijk.
Het eerste jaar heb ik ook volledig gewijd aan het oefenen van die dagdagelijkse dingen en vertrouwen. Nu gaat dit best allemaal ok, alle vier de hoefjes kappen op een normaal tempo. Hij vindt het nog wel spannend, maar hij doet echt zijn best.

Hoi,

Ik heb fragmenten van je filmpje bekeken en je hebt een heel leuk, open en extravert paard. In het begin viel het me op dat je vaak iets vraagt, hij doet het niet en jij gaat dan naar het volgende. Zo krijgt hij de bevestiging; als ik er geen zin in heb, hoeft het niet. Hij komt me over als een paardje dat weet wat hij wil, en ook wat hij niet wil. En jou lichaamstaal zegt me dat je niet altijd even zeker bent, of je het wel goed doet. Je mag best wat zekerder zijn van jezelf. Die energie wat feller en je paardje gaat al helemaal anders reageren.
Hij komt ook heel vaak heel dicht staan, volledig in jou ruimte. Dit is geen probleem, als je het hem vraagt. Hij zou ook moeten leren respect te krijgen voor jou ruimte.
Als je hem leidt, sta je altijd naar hem gericht. Is dit bewust? Om hem in de gaten te houden?
Ik denk dat wat lessen in lichaamstaal jullie beide echt wel goed zullen doen en ook hoop ik voor jou en je paardje dat je ergens iets kan regelen dat hij lekker buiten kan. Lekker paard zijn.

Succes ermee

Groetjes

Met de energie wat feller, bedoel ik niet dat je meer moet gaan doen. Maar met meer overtuiging. Wat meer vertrouwen hebben in wat je vraagt. Een goede leider is zeker van zichzelf.

Van die praam ben ik dus ook geen voorstander. Ik zat al met een getraumatiseerd paard en dan die praam er nog eens op. De bedoeling was dus wel het vertrouwen te winnen.
Ondertussen heb ik de naam van de verdovende gel; sedalin. Ze worden er gewoon wat lomer van. Hoewel ik er ook niet zomaar voor eender welke akkefietje naar zou grijpen, maar zoals je zelf zegt. Op een gegeven moment, moeten die voetjes gewoon gebeuren. Je kan dat niet blijven uitstellen.

IK gaf hem de gel een half uurtje op voorhand en liet dan de hoefsmid zijn werk doen. Natuurlijk heb ik tussen de bekapbeurten door heel veel tijd gespendeerd aan de dagdagelijkse dingen zoals halsteren, poetsen,voetjes geven enz... Aan mij gaf hij zijn vier voetjes al relatief snel, maar zodra de smid erbij kwam, was het toch weer moeilijk. Het was echt een kwestie van vertrouwen bij hem.
Bij hem was het ook zeer duidelijk dat ze aan zijn oor gedraaid hebben en wie weet wat nog meer van leuke toestanden.

groetjes

Ik ben van mening dat je als paardenliefhebber eerst moet leren, dat je een paard koopt dat voor jou geschikt is. Heel veel mensen zijn zwaar "over-horsed" en kopen een heel mooi paard, waar ze geen kant mee opkunnen. Ik denk dat daar de basis van vele problemen ligt.
Uiteraard ben ik het ermee eens, dat wanneer mensen paardrijles gaan volgen, dat heel het aspect van grondwerk, veiligheid, voeding, omgaan met verschillende moeilijkheden en problemen enz. enz. ook aan bod moet komen. Een paard is veel meer, dan een uurtje per week eens door een piste rondhobbelen.