Corinne Corten schreef op zondag 24 januari 2010, 19:09:


Afgelopen zaterdag hebben we voor het eerst sinds weken gewandeld met Lily en Kim. De wegen waren de hele tijd zo ontzettend glad bij ons, ik durfde het niet eerder aan. Bij Lily merkte ik geen enkel verschil, alsof ze gisteren nog buiten geweest was, de rust zelve. Kim daarentegen was een verschrikking: ze stuiterde alle kanten op en was maar met een ding bezig: IK WIL SPELEN EN GEK DOEN. Steeds blijven staan en dan knoerthard naar voren rennen, aan je mouw trekken, in je been happen, Lily in de staart happen. Daarna begon ze het leidtouw om haar neus te draaien en zo met haar hoofd te schudden dat ze bijna omviel. Lily keek af en toe achterom en legde haar oren plat als Kim het wel erg bont maakte, maar dat hielp niet echt.

Mijn vriend kon haar aardig elke keer tot orde roepen en haar aan een los touwtje bij zich houden. Op een gegeven moment was Kim echt door het dolle heen, ze kon zich niet meer beheersen. Ik heb haar maar even overgenomen van mijn vriend. Hij blij, Lily wandelde beheerst en rustig met hem mee. Ik niet zo blij: een stuiterbal die ongecontroleerd om me heen sprong. Naarmate we onze weg vervolgden werd Kim langzamerhand weer hanteerbaar. Ze moest en zou nog een keer steigeren, toen was het ergste over.

Ik ben blij dat Lily zo evenwichtig is, zelfs als het stormt kun je met Lily een rustige buitenrit maken. Als Kim wat ouder is zal ze ook wel wat rustiger worden.

Een Shetlander als stuiterbal is al erg, laat staan een Tinker....

Groeten,
Monique

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 27 januari 2010, 12:34:


Op een ander forum heb ik het eens aan de stok gehad met een meisje dat grote problemen had van de stal naar een hoger gelegen overdekte rijbak te komen; de weg liep omhoog en was bezaaid met kleine steentjes. Haar paard kon absoluut niet over die steentjes lopen en de weg omhoog al helemaal niet, hij kon zijn benen NIET sorteren en ging constant door zijn voorbenen, lag steeds op de knieen. Ze moest elke dag heen en terug over dit pad; haar paard stond 24u op stal, ze ging alleen met hem naar die rijbak om een uurtje binnen te rijden, want buiten rijden vond ze niet sjiek en heel stom. Ze wilde er ijzers onder laten zetten, want hoe zou ze anders bij die hal moeten komen en anders had ze immers niets aan die "Bock" (Duits zeer neerbuigend woord voor paard).

Ik heb geprobeerd uit te leggen waarom haar paard die problemen had en dat ze, indien ze niets aan de huisvesting wilde veranderen, toch echt beter hoefschoenen zou kunnen gebruiken voor dat korte stukje. Echter gericht aan dovemansoren, absoluut geen interesse. Zij behoort helaas tot het type wat een paard als een soort fiets ziet: hij moet functioneren, had hij maar geen fiets moeten worden. En bovendien klinken hoefijzers zo sjiek....

Monique

Martina schreef op maandag 1 februari 2010, 10:37:


Is dat water????? Wat een smerige boel....

Isabel van der Made schreef op maandag 1 februari 2010, 12:36:


Ookal hebben ze er geen last van, ik vind het er gewoon smerig uitzien. Ik boen mijn waterbakken regelmatig schoon, er zit heel snel een slijmerige bruingroene aanslag op de wanden en de bodem. Lily en Kim zitten er niet mee, die slurpen alles naar binnen.

Monique

We willen ooit een keer met Kim gaan mennen. Nu hoor ik van alle kanten dat een Shetlander onder de 1 m gemakkelijk een tweewielig wagentje kan trekken. Ik heb er een op het oog die ongeveer 30 kg weegt, samen met het gewicht van mijn vriend in totaal dus 110 kg. Is het niet verstandiger een vierwielig wagentje aan te schaffen? Dat gewicht hangt immers ook voor een deel op de rug bij maar twee wielen?

Het is sowieso de bedoeling dat Kim ooit EEN volwassene gaat trekken, absoluut niet meer, ook niet met een vierwielig karretje. Ze is immers maar een klein paardje.

Graag jullie mening.

Bedankt,
Monique

e m kraak schreef op maandag 1 februari 2010, 13:32:


Heb ik al gedaan :)

Lily en Kim hebben tot dusver geen voorkeur.

Monique