Karen Koomans schreef op woensdag 20 januari 2010, 14:42:
> Ik weet niet of Fálki mijn vraag om te gaan stappen niet
> begreep (het kan zijn dat hij wel "langzamer" begreep - hieraan
> gaf hij ook goed gehoor - maar niet letterlijk STAPPEN, dus een
> ander gebruik van zijn benen vergeleken met heel ingehouden
> dribbelen.... Het kan ook zijn dat hij het wél begreep maar het
> niet deed, omdat hij daarvoor te opgefokt was in zijn wil om te
> gaan racen.
Amai Karen je paardje was blij en opgewonden dat je er op zat, en dacht (eindelijk) samen eens wat harder te kunnen. In stap vragen was iets dat nogal een offer voor hem was, het opgeven van een lang uitgestelde wens. Je deed het juiste door af te stappen, als in draf gaan er niet in zat voor je. Had dat wel gekund dan had je nog steeds een perfect gehoorzaam paard gehad op hogere snelheid dan stappen. Naast de fiets, als je dat fysiek zou kunnen, heeft Fálki hetzelfde ongeveer maar niet geheel hetzelfde.
> Dus nee, ik leer mijn paard niet dat hij ongevraagd de leiding
> mag nemen. Wat ik wél doe is mijn paard leren dat hij gerust
> iets mag vragen, dus aangeven waar hij zin in heeft om te doen.
> Mijn antwoord is heel vaak "ok, dan gaan we dat doen". En soms
> is mijn antwoord "nee", nu niet". En als mijn paard dat "nee,
> nu niet" niet accepteert dan ervaar ik dat als een probleem,
> dat ik moet zien op te lossen.
Doe ik ook zo!
Groet, Michiel
Warboel
