Peter Donck schreef op zondag 17 januari 2010, 19:08:


Ba neen jij zegt dat niet , ik zeg ik ook niet dat jij haar kent en waarom zou zij jou kennen ? Ik zei dat J. haar kent, de Jean....

24? Is heel respectabele leeftijd. Ja, Duchesse ken ik, een vosje met een bles? Was lievelingspaard van mijn vriendin Saskia. Toen we daar op kamp waren is denk ik haar moeder afgemaakt moeten worden door een breuk aan haar been (Kontesse). Man wat hebben wij toen geweend...
Tja pubers, ik was niet aan die gasten die daar reden, ene Vincent en nog paar andere...had waarschijnlijk daar al een afkeer voor maneges ontwikkeld...

Zijn wij niet zintuigelijk dan? Misschien de ene meer of minder dan de andere, maar we zijn zintuigelijker dan je denkt. We hebben niets afgeleerd, we hebben wel afgeleerd om eerlijk te zijn.
Ik heb eens horen zeggen: paarden weten direkt wie je bent... wel, mensen weten dat ook direkt. Vb van een leraar die de klas binnen komt , van wie je weet: met die z'n voeten gaan we niet rammelen...
Mensen weten verdomd goed in te schatten en lezen lichaamstaal beter dan je denkt (trouwens lichaamstaal is veel sterkere communicatie dan verbaal gesproken taal, ook bij mensen), alleen is de feedback van paarden op jouw gedrag veel direkter, waardoor je de neiging hebt te denken dat een paard zintuigelijker is. Mensen gaan verbergen wat ze van je denken, althans deze die niet Druppel heten
Mensen zijn ook kuddedieren (de een al wat meer dan de ander...), zou dit geen eigenschap kunnen zijn van kuddedieren?

Maria Delavega schreef op zondag 17 januari 2010, 20:30:


Hey, da's geen kritiek hoor, da's in feite een zeer goeie eigenschap! Dat maakt ons juist zo ergerlijk, dat we proberen te verbergen wat we van elkaar denken. Ik 'voel' dat goed genoeg. Als zo iemand incongruent is met wat hij naar buiten brengt, dan sla ik helemaal toe. Daarom is het ook zo leuk om met dieren om te gaan, ze zijn open en eerlijk.

Heeft iemand een idee waar ik ergens hulp zou kunnen vinden voor mijn paarden? Mijn vriend en z'n papa doen heel veel, maar die beestjes schijten zich te pletter. Ik had gedacht aan zo'n vriendelijke tuinman op pensioen, maar waar in godsnaam zou ik zo iemand kunnen vinden?
Ik heb meer pijn van de operatie dan ik verwacht had en denk dat ik nog een eindje niet veel zal kunnen doen.
Ik dacht aan dienstencheques, maar denk niet dat daar veel mensen tussen zullen zitten die stront willen rapen...

Maria Delavega schreef op donderdag 21 januari 2010, 9:16:


vreemd...nu komt m'n bericht in een oud topic te staan...

Koen Theys schreef op dinsdag 19 januari 2010, 21:40:


Wat zei ik ook alweer , niemand gaf me toen gelijk Is dus echt wel zo é?

Kynshiri schreef op donderdag 21 januari 2010, 9:08:


Ik ben ook gebeten gewwest door een hond die er uit zag als een labrador (zal wellicht geen zuivere geweest zijn). Hij zat normaal altijd in een kennel. Toen ik aanbelde bij de boer om hooi te halen kwam hij op me af en ik zag tot m'n ontzetting dat hij me zou aanvallen. De hond beet hard in m'n pols en ook al zag ik het bloed er uit stromen, ik hield me slap en roerde niet want had het gevoel dat hij dan nog harder te keer zou gaan. Diene boer zei... niets. Toen ik bevend vroeg of hij dat nog gedaan had ontkende hij het en keek me aan alsof ik de slechte was. Sindsdien ben ik toch argwanend geworden. Ben blij voor't beestje dat hij uit dat kot kan, maar ik blijf mooi in de auto als ik nog ergens honden op't hof zie