Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 16:22:
> Het is pas sinds mijn kruidje-roer-me-niet Shiny dat ik
> ontdekt heb dat er meer kan zijn tussen man en paard. Ik
> vertaal dat als een soort wederzijds begrip
> wat soms zelfs -voor de mens, voor het paard geloof ik niks
> van- emotioneel kan zijn.
Ik ben nooit erg van de emo-dinges he? Heb hier het OC geïntroduceerd enzo, allemaal heel ratio.
Toch zitten er 2 kanten aan want voor mij zijn mijn dieren zeer emotioneel verbonden. Dat vind ik eigenlijk helemaal niet prettig want het maakt enorm kwetsbaar. Kwetsbaar bedoel ik niet ten opzichte van mijn dieren maar vooral bang ze te verliezen, en de kans is nu eenmaal vrij groot dat dat wel gebeurt.
Voor mij neemt emo toe met niveau van ratio, oftewel de communicatieve band die ik met mijn dieren heb. Effectieve 2weg communicatie kan nmm niet zonder bewustwording en toepassen van OC en nog het 1 en ander. Ik heb dat niet met allen, "paarden" of wat dan ook zijn voor mij geen totem. Beperkt dus tot enkele, voor mij speciale, individuen en soms duurt het opbouwen, of ontstaan er van, jaren en ben ik niet eens de initiatiefnemer.
Ik ben er redelijk zeker van dat de band wederzijds is. Dat denk ik, omdat mijn helaas onlangs overleden geit die ik haar hele leven nooit gevoerd heb, die geheel zelfstandig en in volledige vrijheid bij mij gewoond heeft, desalniettemin óók "stapelgek op mij" (niet mijn bewoording!) was. Blij als een hondje met mij, om het zo maar te zeggen. Op dit punt vind ik mijn 24 jaar ervaring, successievelijk met 2 geiten, sluitender bewijs opleveren dan al mijn ponies.