Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 16:22:
> Cindy Helms schreef op zaterdag 16 januari 2010, 15:09:
>
>> Ellen2 schreef op zaterdag 16 januari 2010, 14:45:

> ontdekt heb dat er meer kan zijn tussen man en paard. Ik
> vertaal dat als een soort wederzijds begrip
> wat soms zelfs -voor de mens, voor het paard geloof ik niks
> van- emotioneel kan zijn.
Als wij mensen aan emoties denken , denken we meteen aan de grote emotie. Maar een emotie is niets anders dan e-motie: gevoel in beweging. De boel komt in beweging. Paarden zijn bewegingsspecialisten. Ze drukken zich uit door te bewegen, zo drukken ze gemoedstoestanden uit, door te bewegen, of door juist niet te bewegen, of door de bewegingen ineens te bevriezen.
Paarden zijn ook erg zintuiglijk, wij mensen hebben dat afgeleerd. Doordat paarden via hun zintuigen communiceren, moeten wij die vaardigheid weer ontwikkelen.
Tenzij je als mens liever dwingt, dat lukt zolang het paard het pikt. Het ene paard is natuurlijk meegaander dan het ander. Maar van de minst inschikkelijke paarden, leer je eigenlijk het meest