om eerlijk te zijn: ik zou niet kunnen kiezen tussen honden en paarden

waarom deze beide diersoorten me nu meer aanspreken dan andere: ik denk door de mate waarin je ermee kan communiceren, hen dingen kan leren, contact kan maken

voor mezelf ivm paarden:
moeilijk... is aangeboren denk ik, niet van thuis uit meegekregen maar als kleuter al: al paard wat de klok sloeg
op 18 jaar paarden op achtergrond geraakt, studeren en hart verloren aan honden
honden, honden, honden... tot 2j geleden, éénmaal terug op een paard en weer verloren

waarom paarden?

voor mij persoonlijk:
hun geur, hun schoonheid, hun grootte, de interactie die je kan opbouwen....
en niet te verwaarlozen: inderdaad het feit dat je kan op zitten en paardrijden
ik geniet van dat fysieke gevoel, kan het alleen vergelijken met dansen, ook daar geniet ik van het gevoel bewegen...
terwijl ik totaaaaaaaal niet sportief ben al waar je moe van wordt doe ik niet graag
tenzij het op muziek is, ik kan dansen tot mijn tong op mijn tenen hangt
wandelen... neeeeeee.... tenzij er een paard of hond mee loopt, kilomeeeeeters als je wil

maar je vraag is dubbel hé denk ik, was artikel voor congress van eagala vermoed ik
hoe motiveren ze mensen, waarom willen mensen werken voor een paard?(aan zichzelf, aan hun techniek met paarden, aan het onderhoud ervan, wathever...)

dat zijn de antwoorden die hier komen

maar waarom paarden in therapie en niet muizen?
of niet honden?

het is anders denk ik, muizen (of een cavia, heb je meer pak aan) of honden kunnen ook, maar dan ben je met iets heel anders bezig, geef je het dier een heel andere rol

heb tijd met mijn honden in rusthuis gewerkt, dit is al wat moeilijker met paarden hé
honden zijn mooi, zacht, hebben meer knuffelgehalte, meer will to please, ... ben je met iets heel anders bezig, transitioneel object, breekt het ijs, levert net zoals paard metaforen, enz

maar grote verschil is toch denk ik will to please?
paarden in therapie: leunt denk ik aan bij wat eddy schrijft, juist omdat een paard net zo lief op de wei staat en aan zijn contact met een mens wel degelijk voorwaarden stelt (reacties van een hond veel onvoorwaardelijker door grotere will to please), is het contact met een paard veel confronterender, je wordt geconfronteerd met jezelf en je eigen gedrag, misschien keert het paard je wel de rug toe
maar toch wil je contact
dus ben je gemotiveerd om je gedrag te veranderen en ga je er over nadenken, aan sleutelen
het geeft je ook een uitdaging
en een goed gevoel als het lukt een dier van die omvang toch iets te laten doen

koen, wat is jouw eigen antwoord?
als dit jouw stokpaardje is, ben ik er nu wel benieuwd naar

Koen Theys schreef op zaterdag 16 januari 2010, 18:13:


"het" antwoord op deze vraag bestaat denk ik niet, is voor iedereen anders, maar denk wel dat er een aantal gemeenschappelijke of vaak voorkomende elementen kunnen teruggevonden worden


inderdaad,
was benieuwd naar de jouwe

grtjs
ellen

Karen Koomans schreef op zaterdag 16 januari 2010, 22:44:


interessante vraag om effe bij stil te staan

ik ben kort door te bocht gegaan door te veralgemenen dat alle honden een grotere will to please zouden hebben dan alle paarden
natuurlijk zijn er aan beide kanten uitzonderingen
en ik volg je als je zegt dat er misschien in principe geen verschil is als de baasjes maar genoeg kennis hebben en juist weten te motiveren
en dat ze het niet voor onze schoon ogen doen, maar voor waarmee we hen (honden of paarden) weten te motiveren, lijkt ook klaar

wat bedoel ik met will to please?
moeilijk om te verwoorden....
"ze zijn makkelijker bereid te werken voor AANDACHT van hun baasjes"

paarden confronteren je meer dan honden met hoe je in je schoenen staat, wat je uitstraalt en hoe je je gedraagt
onduidelijkheid, twijfel, incongruent zijn, inconsequentie worden veel meer uitvergroot

wolven zijn jagers, voedsel is waarvoor ze werken, daarvoor moeten ze jagen en dus met mekaar in interactie gaan, samenwerken
honden zijn te motiveren door: eten (prooi) en spel (jacht) en aandacht (interactie)

wilde paarden eten gras, daarvoor hebben ze nodig: rust en veiligheid
paarden zijn te motiveren door: eten, rust, veiligheid

dus
ik denk dat een mens die zou vertrekken van nul, niets kent, makkelijker kan leren een hond te motiveren dan een paard
aandacht, een spelletje, een snoepje...
een hond is klein dus trainingsfouten worden minder uitvergroot dan bij paarden

paard: ook te motiveren voor eten maar is veel meer een voorwaarde aan verbonden: je moet eerst zelf stevig in je schoenen staan, congruent zijn, duidelijk en consequent zijn, veiligheid uitstralen
bij honden ook nodig, maar trainingsfouten bij paarden worden veel meer uitvergroot

vergelijk: een opdringerig, bedelend paard tgr een bedelende hond, als wafke trekt aan de lits, hou je hem gewoon tegen, paard sleept je mee

zoiets...?

nog meningen?

is interessant om over te brainstormen

eddy DRUPPEL schreef op zondag 17 januari 2010, 20:15:


je hebt een punt


Ik blijf vinden dat paarden je meer confronteren met jezelf omdat het groter en duidelijker is wat er gebeurt (hond die aan lits trekt, versus paard dat je meesleurt), je wordt er veel duidelijker met je neus op geduwd.

maar zou inderdaad kunnen stellen dat dat verschil tussen de oren van de mensen zit
nu waar het verschil zit maakt IN THERAPIE minder uit, want het gaat hier om het effect wat je creert bij de mens, en als je sneller therapeutisch effect bereikt door te werken met een paard, is het dat wat telt
maar het is de cliênt die dat bepaalt, en misschien mag ik ook hierin niet te snel veralgemenen

daarnaast:
kan ik me toch moeilijk ontdoen van de indruk dat honden toch gemakkelijker contact leggen en meer willen doen voor AANDACHT alleen dan een paard, dat ze iets toegankelijker zijn?
maar ik besef dat het niet helemaal goed lukt om het uit te drukken en ik hier weer moet oppassen niet te veralgemenen

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 januari 2010, 14:57:


en indy in galop afgelopen komen om u te overkwispelen en lekskes te geven als je 's avonds thuiskomt ...

jennet schreef op zaterdag 13 februari 2010, 8:46:


als ik dat allemaal lees, ben ik content dat ik vrij snel bij eddy ben terechtgekomen
dat heb ik aan Pien te danken
ik heb een paar western ranches afgeschuimd omdat ik eerst dacht dat western paardvriendelijker was, niet dus!!! ze hadden daar cowboys met alles erop en eraan, moustache tot aan hun knieën, maar paardvriendelijker noppes
toen vond ik spirithorses: dat was precies wat ik zocht!
we zijn toen bij pien gaan rijden en via Pien bij eddy terecht gekomen (maastricht is niet naast de deur voor ons)

ik ga nooit de eerste keer vergeten dat mijn man en ik les hadden, en ik eddy bezig zag met een 21 jarig ex manegepaard dat een probleem had met zadelen
zacht en rustig maar zeer consequent
ik wist direct dat dit OK was
en dat vind ik nog steeds!

en geld is zeker niet zijn eerste bekommernis

en daarnaast ben ik toch ook wel zeer content met mijn DA!! (cindy)

ik vind het ook een heel goed idee!!!
beginnen aan de basis!!

mijn dochter is 6 en opgegroeid met idee dat 24/7 buiten, bit en ijzerloos de norm is
wat daarvan afwijkt stelt ze in vraag

leuke anecdote: van sinterklaas kreeg ze een speelgoed paard, ze pakt het uit, bekijkt het zorgvuldig en zegt: mama, heeft dat paard een bit?
nee suske dat heeft geen bit
draait het om, bekijkt voeten
en ijzers mama?
nee ook geen ijzers
roept: dat is lief hé van sinterklaas!!!!
en ik dacht bij mezelf :
maar ik dacht erachter: oei, morgen komt sinterklaas op school, ik hoop dat hij zijn paard heeft thuis gelaten, want anders zou die goed heilig man wel eens de wind van voren kunnen krijgen...
kon een glimlach niet onderdrukken

Dag Carlien
eddy druppel (je vind gegevens op forum hier) woont niet zo heel ver van jou
vanuit holsbeek via de E 313, afrit aarschot en dan naar herselt, blauberg: outback riding is op grens blauberg, averbode, is half uurtje rijden
misschien dat dat jou helpt?

groetjes
en veel succes met je paardje
Ellen