Coulash schreef op vrijdag 15 januari 2010, 21:18:


Ik rijd ook met losse teugels, geen leren, maar in touw.
Handig is dat je je paard dan altijd en overal ergens kunt vastzetten. En inderdaad, je kan ermee zwiepen . Daarom moet je niet op je paard zwiepen natuurlijk. Je kunt op je laars kletsen, op je chaps of op je eigen rug (als je een jas aanhebt). Dat "geluidje" helpt gewoonlijk wel.

Marianne

Ellen2 schreef op zondag 17 januari 2010, 18:50:



Zoals jij het neerschrijft, klinkt het allemaal héél logisch. En als wij "onze" hond niet hadden, dat zou ik zeggen: JA! Zo zit het in elkaar....

Alleen, wij vinden het véél moeilijker om onze hond in goed banen te leiden dan onze paarden

Vroeger, bij mij thuis, waren er altijd honden, soms drie tegelijkertijd. Die honden, die waren er gewoon. Er waren er ""brave" bij en "andere". De "ergste" waren eigenlijk de teckels, die namen "wraak" wanneer ze niet met de baasjes mee uit mochten. Die klommen dan op de tafel en plasten in de fruitschaal...
We hebben dus die teckels gehad, Spaanse straathonden, een Russische windhond, een Cocker Spaniel en een Bouvier kruising. Die honden mochten in huis eigenlijk "alles", op de zetel... op bed...
Mijn ouders vonden al hun honden "fantastisch"! Ze waren allemaal heel lief en vooral super vriendelijk voor ons, de kinderen. Wij mochten zo mee in hun "nest" kruipen, nooit heeft er eentje gegromd.
Voor de rest luisterden die honden eigenlijk niet zo bijzonder.
Ze trokken erop uit, trokken kippen aan flarden enz...

Toen ik getrouwd ben, woonden we ergens waar we moeilijk een hond konden houden.
We hadden toen altijd katten.
Zeven jaar geleden zijn we naar hier verhuisd en en jaar later kwam er een hond, Basan, een Duitse staander... 't Is dat we hem zo graag zien maar dit wil ik nooit meer... echt waar niet.

Onze paarden zijn véél gemakkelijker dan die hond. En wij waren échte beginners met die paarden. Maar Basan, heeft volgens ons ADHD, heeft dan ook nog eens epileptische aanvallen, is héél dominant, gromt naar ons terwijl hij kwispelt en EIST steeds. Die moet je elke dag opnieuw twintig keer "afremmen". Voor de rest is't een lieveke

Maar een "will to please" zie ik bij hem toch niet echt. Of voel ik het zo verkeerd aan?
Clickeren of voedselbeloningen in de tuin, dat gaat prima, maar één keer buiten???

En een hond niet sterk? Basan heeft Gerd al meer dan één keer over het stuur van zijn fiets getrokken. En die energie, waar die vandaan blijft komen, dat weet ik ook niet.
We letten heel erg op zijn voeding, hij krijgt alleen brokken van Biofood en verder diepgevroren pens van "Duck".

Weet je wat Apache vroeger met Basan deed?
Apache deed zijn hoofd omlaag terwijl Basan rond zijn oren sprong. Basan kwam dan snuffelen. Apache nam Basan dan met zijn tanden bij zijn nekvel en hield hem zo tegen de grond. En dan was er rust. Apache wist precies hoe het moest

Marianne

Michiel schreef op zondag 17 januari 2010, 21:21:


Dat grommen van hem is dominantie. Buiten met hem, kan alleen wanneer je 200% op hem geconcentreerd bent anders is hij weg. We hebben er al eens iemand bijgehaald voor advies omdat zijn gedrag toen nogal zwaar doorwoog op ons gezin.
Die persoon stelde het nogal cru: Als je kiest voor je gezin, doe je die hond weg.
Verkoop hem niet aan "normale" mensen want dan belandt die hond zowiezo in een asiel. Verkoop hem aan een jager, dan kan hij zijn jachtinstinct uitleven. Maar... daar zal hij wel in een hok belanden..

't Zal natuurlijk voor een groot deel aan ons liggen al ben ik ervan overtuigd dat Basan overfokt is.
'' Is ook niet dat hij opgesloten zit hé. Hij loopt de hele dag in een tuin van 2000m2.
Vroeger werd er dan ook nog elke dag 2 uur met hem buiten gefietst zodat hij zich kon "moemaken". Maar Basan werd een atleet, het was nooit genoeg, nooit moe...
En een hond met een sterk jachtinstinct kopen terwijl je in een bos woont, dat is er natuurlijk ook om vragen hé.

Marianne

Michiel schreef op maandag 18 januari 2010, 10:55:


Bedankt Michiel!
We hebben al met hem geclickerd. In de tuin gaat dat super. Buiten de tuin....
interesseert het hem geen bal, zelfs niet wanneer hij aangelijnd is. "Buiten" dat is voor hem een andere planeet.

Marianne

Els Kleverlaan schreef op maandag 18 januari 2010, 15:51:


oei!
Marianne

Christel Provaas schreef op maandag 18 januari 2010, 17:34:


Jij hebt helemaal gelijk met je uitleg Christel maar Basan heeft er wel degelijk epileptie bovenop.
Dat jachtinstinct, OK, dat weten we. We kunnen ook wel buiten met hem maar alleen als we dan 200% met hém bezig zijn, stokken gooien enzovoort. Dat zijn dus géén ontspannen wandelingen. Voor mij héél moeilijk omdat ik een "dromer" ben en dan opeens merk dat de hond er niet meer is.
Hij blijft trouwens gefrustreerd, ook als we twee uur per dag met hem wandelen. Hij wil altijd méér.
En dat grommen van hem is dominantie.

Marianne

Marianne

amar schreef op maandag 18 januari 2010, 20:27:


Ja, een "samenlevingsverband" tussen hond en kat! Dat hebben we hier ook gehad.
Wij hadden twee poezen voor dat Basan kwam. Met de komst van Basan, is Molly verhuisd naar de achterburen, daar was het rustiger . Molly zag Basan helemaal niet zitten.
Maar Flitsy, die pakte het anders aan... Die kon Basan sarren... zij maakte hem helemaal gek. Dan zat ze boven op de "mezanine" onbeweeglijk naar hem te kijken terwijl hij bijna tegen het plafond sprong om haar te pakken. Of ze lag languit beneden te rollen en zich demonstratief uit te rekken. Als Basan zich dan niet kon inhouden: tsjak, tsjak in zijn gezicht . Mannekes dat was een feeks. Zij viel hem ook aan als hij een epilepsie aanval had. Zij wist haarfijn dat hij dan zwakker was.
Binnen de tuin was zij ook superieur maar een keer buiten... dan veranderde alles en moest Flitsy verschillende keren in de bomen vluchten, anders had Basan haar in stukken getrokken. Vriendjes waren het niet, ze hadden een soort van "bestand".

Marianne

Alegria schreef op maandag 18 januari 2010, 21:22:


Oef! Ik ben dus niet alleen...
Eerst tennisellebogen en dan komen de golfellebogen er ook nog gratis bij!
Wat is dat voor iets, die "Gark"?

Marianne

Karen Koomans schreef op maandag 18 januari 2010, 22:03:


Nee, dat denken wij ook niet Karen. Volgens ons is er wél een verband tussen zijn zenuwachtig zijn en zijn aanvallen.
In het bos, zijn wij niet interessant genoeg. Hij krijgt daar zoveel prikkels...
En, hij komt uit een nest dat puur op jagen was gefokt.
Wél gesocialiseerd, in huis geboren en met katten, jawel, en met mensen opgegroeid.

Wij hebben contact opgenomen met de fokker en die kent nog gevallen van Duitse staanders met epileptie (en daar wordt zelfs nog met gekweekt), maar niet de ouders van Basan.

Marianne

Peter Donck schreef op donderdag 21 januari 2010, 7:51:


Haha! Vandaag heeft onze "slome Sela" Gerd er afgebokt!

Marianne

Ik ben dus ook een "warboel-lezer" maar... ik krijg telkens wanneer ik op "chronologisch lezen" klik een hele rits van de voorgaande berichten mee. Berichten die ik dan moet doorscrollen?????

Marianne

Frans Veldman schreef op donderdag 4 februari 2010, 11:01:


Een collega van mij, Sofie Goos, heeft bij de dames de iron man in Florida gewonnen. Zij was meer dan 9 uur "onderweg". Zij is vegetariër

Marianne

Frans Veldman schreef op donderdag 4 februari 2010, 11:13:


Frans, stel dat wij allemaal de koolhydraten laten vallen en op vlees, vis etc. beginnen te leven... dan gaat onze wereld helemaal kapot

Marianne

Frans Veldman schreef op donderdag 4 februari 2010, 14:35:


In België hebben wij heel veel héél lekker brood, van de warme bakker!
Geen kleffe sponzen in een plastic zakje, dat scheelt!

Marianne

Coralie schreef op donderdag 4 februari 2010, 20:25:


Coralie, volgens mij volgt Frans een heel ander dieet dan Michiel!
Ik heb vroeger ook veel geëxperimenteerd met voeding. Ik at voor 80% groenten. Maar ik had het altijd koud, kon me niet verwarmen. Misschien te weinig noten?

Marianne