Frans Veldman schreef op dinsdag 12 januari 2010, 16:10:


Ha, nou moest ik toch even reageren om naar dat drop-down menu te kijken

Lijkt mij een goed en weldoordacht plan! Ik probeer wel altijd alles te lezen, maar vaak is het zó veel, dat er geen doorkomen aan is. En daardoor mis je wel eens iets en kom je daar later pas achter.

En ook het idee van de rubrieken lijkt me erg handig.

Els.

Frans Veldman schreef op dinsdag 12 januari 2010, 17:05:


Ik vind de rubriek ¨nieuws¨ wel apart. Want dat wordt dan toch al snel ¨oud nieuws¨.

Els.

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 12 januari 2010, 17:07:


Hoi Tineke, als je op ¨lijst¨ klikt en dan met de pijlen schuift kom je al je berichten weer tegen!

Els.

Okay, nu we toch zo´n gezellige kroeg hebben;

Ik heb een probleem met het Nederlands, heb het al aan heel veel mensen gevraagd, maar niemand schijnt het écht te weten.

Ik heb in een ver verleden geleerd dat werkwoorden in combinatie met ¨u¨ vervoegd worden in de tweede persoon enkelvoud. Nu schijnt het tegenwoordig gebruikelijk te zijn om ¨u¨ te vervoegen in de derde persoon enkelvoud, hoewel de tweede persoon ook wordt goedgekeurd. (Zo staat het ten minste op Wikipedia).

Weet iemand hoe dat nu precies zit, heeft het met de zoveelste nieuwe spelling te maken en waarom hoort ¨u¨ dan nu bij de derde persoon? ¨U¨ is immers een aanspreekwoord, net als jij, je, gij en ge. En helemaal niet gelijk aan hij of zij?

Voorbeeld: Is het nu ¨u is¨ of ¨u bent¨ ?

Het heeft wel helemaal niets met paarden te maken, maar dat mag, geloof ik, in de kroeg.

Groetjes, Els.

clarissa ruijgrok schreef op woensdag 13 januari 2010, 17:20:


Jaja, allemaal heel grappig!
Maar schijnbaar heeft niemand hier een serieuze oplossing voor. Misschien is het allemaal wel begonnen met van Oekel en zit ik hier nu met de gebakken peren.

Hou me maar aan de oude versie; jij, je, u, gij, ge. En verder maar zo weinig mogelijk beleefd zijn tegen iedereen, ´t is hier in West-Friesland toch al gebruikelijk iedereen met jij aan te spreken.

Els.

4bozzza schreef op woensdag 13 januari 2010, 22:52:


Met dank! Dit is een heel duidelijke!

Els.

Dani62 schreef op woensdag 13 januari 2010, 19:42:


Sorry! Had hem wel gelezen, maar vergeten mee te nemen in mijn reactie. Bedankt!

Els.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 13 januari 2010, 22:11:


Ja, ik weet het! Maar er wordt van mij verwacht dat ik in tentamens en scripties correct Nederlands gebruik. Tegenwoordig wordt in reclames, kranten, e.d. ook vaak ¨u is¨ gebruikt. Voor mij klinkt dat dus absoluut niet. De link van 4bozza geeft opheldering (en is zowiezo nuttig als ik tegen andere taalproblemen aanloop).

Els.

Maria Delavega schreef op donderdag 14 januari 2010, 10:05:


Nee, hoor, wees niet bevreesd Het is iets wat mij al een hele tijd bezig houd. Ik had het al aan een aantal mensen gevraagd, op ons ¨familieforum¨ gegooid, maar niemand had er een antwoord op.
Omdat er vrij veel Vlamingen op dit forum huizen en die vaak beter in Nederlands zijn dan de Nederlanders, dacht ik: ¨ Laat ik het er maar op wagen.¨ En stelde dus deze vraag.
Het is nu gelukkig opgelost...

Els.

Ilona Kooistra schreef op donderdag 14 januari 2010, 11:58:


Dank je, Ilona. Ik vond dat rode streepje al zo irritant!



Els.

sandratien2 schreef op donderdag 14 januari 2010, 13:19:


Ik voel me ook altijd behoorlijk opgelaten als mensen me aanspreken met ¨u¨.
Zit nu in een klas waar de jongste student 21 en de oudste 57 is. Zou ook wel heel verwarrend worden als de één u gebruikte en de ander jij.
Zoals ik al eerder vertelde is het hier in de omgeving ook niet gebruikelijk om u te zeggen. Gaat altijd nog het verhaal van een man van hier die bij de rechter voor zichzelf het woord voerde en de rechter ook aansprak met jij. Dat gaf een hoop problemen, terwijl de man zelf zich van geen kwaad bewust was.
We hebben onze zoon nog wel bijgebracht dat hij ouderen en gezagsdragers met u hoort aan te spreken. Toen hij nog heel klein was, vond hij dat heel moeilijk, vooral bij oma en opa. De enige waar hij het wel tegen zei was Sinterklaas Nu doet hij het heel goed, voelt wel aan wat wel en niet kan.
Als kind heb ik ook nog geleerd mijn ouders met u aan te spreken. Dat is nu wel vervaagd. Maar blijft toch soms nog lastig, hoor.

Els.