Nick Altena schreef op maandag, 6 december 2004, 11:54:


Toch even aparte lijn van gemaakt als het mag (en ook als het niet mag hihi).

Ik denk echt uit legio voorbeelden thuis met mijn ponieke dat een paard echt wel kan uitmaken of iets leuk is of niet.

Maar misschien komt het omdat ik dit dus denk, dat het ook zo lijkt.
Maw als iemand denkt dat het echt niet kan, dat een paard zo slim niet is of dat het echt mensengedachte is; die zal ook nooit zien dat zijn paard wel meedenkt. Dat valt dan gewoon niet op, want ach een paard kan zo niet beredeneren.

Als ik met het tuig aankom, en Isabella loopt weg dan is er in mijn ogen iets niet de haak. Ze vind het op dat moment kennelijk niet leuk wat ik wil gaan doen. Dan is het aan mij om uit te maken of haar reden goed genoeg is om niet te gaan rijden (ziek), of dat ik toch ga als blijkt dat ze gewoon geen zin heeft. In het laatste geval heb ik overigens ook geen leuke rit hihi.

Ik heb overigens hele extreme voorbeelden waarbij ik gewoon ZEKER WEET dat een paard kan denken, weet wat er van hem verlangd wordt en weet hoe hij of zij onze (mensen)aandacht moet trekken. En dan niet omdat ze wat eten wil, maar mooi voorbeeld is wel dat ze mij kwam halen toen ons konijn was losgebroken, dat ik aan haar gedrag kon merken dat er iets niet in de haak was in haar stal en toen bleek er een kip in te zitten (die daar niet hoort). Of dat ze me waarschuwde dat ik met spoed naar haar vroegere buurpaard moest gaan kijken en inderdaad bleek dat deze gewond op de wei stond. Dankzij snel optreden (koelen) is erger voorkomen bij dat paard. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Onzin ? Toeval ? Nee echt niet.

En dat heeft er niets mee te maken dat ze alleen staat. Of ja eigenlijk wel. We zijn daardoor wel wat meer op elkaar ingespeeld. Ik leer wat paardentaal, maar zij leert de "mensen"taal (maar dan met gebaren overigens, met woorden gaat het paard slecht af ).

Groeten,
Ingrid

Maar zou ik deze voorbeelden dan "bedenken", dus zou het gedrag van mijn pony iets geheel anders betekenen dan dat ik er van maak? Of zou het gedrag zo ontstaan doordat ik denk dat zij denkt?

Hmm niet echt duidelijk geformuleerd. Anders gevraagd. Jij denkt dat een paard niet kan vinden of iets leuk is of niet

Spirithorses schreef op maandag, 6 december 2004, 13:02:

Ja dat is de vraag ... Ik weet alleen dat ik ze nu aandoe uit angst voor de terugkerende gevoeligheid. Dus dit besluit ligt geheel bij mij.

Ik ga ze pas uitdoen als ik die angst kwijt ben, maar die ben ik nog niet kwijt.
Zie stuk terug toen ik schreef over het niet goed mee willen lopen buiten en dat ik dan dacht dat ze wat aan haar hoeven had en dus maar weer of schoenen aan deed of haar in de berm liet lopen. Het was toen inderdaad mijn angst die haar belette "normaal" te lopen. Ik ben er toen mede door Inge's antwoord niet meer op gaan letten. Nam een appeltje mee, net wat dan ook, om mezelf maar te dwingen NIET op Isabella te letten. Kennelijk voelde dat voor haar als een bevrijding want vanaf die tijd is ze weer zo maf als een deur. Weer beetje extreem de andere kant uit geschoten, maar daardoor weet ik ook wel dat ze geen last meer heeft van haar hoeven. Ze loopt ook weer goed mee over de grind. En een grotere kiezel of een stuk steen in het pad doet haar niets meer. Afgelopen keer op een pad uitgekomen waar ik al met moeite normaal overheen kon lopen, en zij klost daar redelijk normaal overheen. Soms hoorde je gewoon de hoef van een stuk steen "afklappen". Maar omdat ik dan daarna weer een dag in de stress zit of ze daar geen nadelige gevolgen van heeft gehad, doe ik de schoenen aan. Voor mijn gemoedsrust dus. Maar alleen nog maar tijdens een rit.

Overigens heeft ze achter altijd zonder ijzers gelopen en die hoeven bleven altijd keuring in orde. Wat achter kan, zou voor ook moeten kunnen. Lijkt me logisch en op den duur komt dat ook wel, maar alleen als ik het zelf aandurf.

Maar aan de andere kant zijn die schoenen ook wel erg handig. Want je hoef totaal niet op te letten waar je rijdt. Ik ga wel eens heel illegaal via de berm, over het voetpad zo het voetbalveldje op om daar even wat rondjes tussen de doelpalen te crossen (zit geen net in). Dan hoef ik niet te kijken hoe de bodem is bij het oversteken van dat wat oenige voetpad, want ze voelt het toch niet.

Overigens die man met zijn zoveelspan reed pas ook eens zonder schoenen, we zouden maar eventjes gaan en veelal in het bos. Nou we hebben dus 2x kunnen afstappen om bij een van de pony's wat uit de hoeven te halen. Dan een denneappel, dan een stuk steen. Op het laatst op een wat grover grindpad ging er weer eentje kreupelen. Nee hij besloot ook om nooit meer zonder schoenen aan te gaan mennen toen.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op maandag, 6 december 2004, 13:17:

Ik zeg ook niet dat ik er trots op ben, want zou het zelf nooit in mijn hoofd halen het zo te doen. Maar het is een voorbeeld dat een paardje dat vrijwel nooit op de weg komt toch goed kan lopen.


???. Nee toen had ze geen ijzers. Ik schrijf "zonder bescherming". We hebben haar in het begin 2 jaar gehad zonder ijzers. Pas het derde menjaar sleten haar hoeven veel harder dan dat ze aangroeiden en vond de hoefsmid het nodig er voor 2 ijzers onder te meppen. En toen zijn de problemen begonnen en is het van kwaad tot erger geworden. En ik heb heus wel in die 5 jaar heel vaak van alles geprobeerd, andere hoefsmeden, zonder ijzers, zelfs slofjes gemaakt, maar het ging maar niet meer lukken. Ze heeft maanden stil gestaan tot ons aller verdriet. Als ik de wagen eens ging schoonmaken dan stond ze heel zielig te hinniken; ze wilde zo graag mee, maar het kon gewoon niet. Nee dat waren geen tijden toen.


Ik ook. Ben zelf dan net zo ziek. Maar kennelijk was dat niet duidelijk in wat ik schreef.


En pfff zeg ik moest maar weer eens stoppen met hier schrijven, want ik kan mijn gedachtengang nu nooit eens duidelijk op papier zetten. Heel jammer vind ik dat, want ik vind het wel altijd leuk om na te denken over paardengebruik en een discussie te starten, maar op de een of andere manier ben ik nooit duidelijk. Zag net ook bij mijn vorige antwoord dat ik wat tekst die ik geschreven had en later herschreven zelfs weer had laten staan. Hahaha niet handig.
Sorry, de bedoeling was goed.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op maandag, 6 december 2004, 13:46:

Yep, is en blijft een vreemd "iets" .


Oh maar die mening deel ik wel. Maar op het paard is het toch wat makkelijker dingen te omzeilen als achter het paard. Ten eerste zie ik bijvoorbeeld gebroken glas pas liggen als Isabella er al met haar voorvoeten op staat (ook handig van schoenen) en je kunt soms bepaalde bodems niet omzeilen omdat we met de kar nu eenmaal beperkt kunnen rijden. Sommige menpaden gaan nu eenmaal over belachelijk hobbelige bodems hier, en over een normaal ruiterpad kunnen we niet vanwege de smalle doorgangen. Over dat oenige voetpad waar ik het over had, ga ik in draf, niet in volle galop. Ik let altijd wel goed op kuilen, dat is ook de reden dat ik niet meer op eigen terrein kan rijden (het hooiveld) vanwege de vele konijnegaten en holen. De kans dat ze daarin terecht komt is zo groot dat het gewoon echt gevaarlijk is om te rijden (en ik zie ze niet in het lange gras).


Niet dezelfde vergelijking. Die man traint ook voor wedstrijden. Marathons, gaan ook door het bos. Je mag in de wedstrijd niet afstappen zonder strafpunten of zelfs gediskwalificeerd te worden. Maar oke dat is een ander verhaal. Toch kun je alleen niet zomaar even afstappen en onder de voeten van een van je paarden kijken van je 2 span, want de kans dat de andere dan denk, ach ik kuier aan, is wel heel erg groot.

Hierin heb je gelijk, maar zo simpel is het niet altijd op te lossen.

Het enige wat Isabella nog wel heeft nu en wat ik wel heel vervelend vind en geen oplossing voor weet, is dat er steentjes in de witte lijn dringen. Deze is en blijft zacht, maar zal ongetwijfeld met eerdere bevangenheid te maken hebben. Hier gaan dus steentjes in zitten die echt muurvast zitten. Ze heeft er geen last van overigens, maar het lijkt mij wel voor problemen te kunnen zorgen als ik ze er niet uit haal.

Groeten,
Ingrid

Spirithorses schreef op maandag, 6 december 2004, 13:57:

Ach dit kwam omdat ik eigenlijk een hele andere vraag stelde en die dan weer ga verduidelijken met voorbeelden. Jammer genoeg wordt er dan alleen op die, kennelijk door mij verkeerd gekozen, voorbeelden ingesprongen. En dat vind ik wel eens jammer. Dan denk ik bij mezelf; doe het dan ook niet meer. Reageer alleen als je een antwoord weet en verder niet.

Maar zoals nu ... ik heb al diverse malen gelezen, van jou en Nick, dat je door rijden met hoefschoenen aan in een cirkeltje komt omdat de hoeven niet kunnen harden en nooit zonder schoenen zullen kunnen. Ik vraag me dus gewoon werkelijk nog steeds af of dit zo is en waar jullie dit vandaan halen.

Ik ben hier echt benieuwd naar. Want als het WEL zo is, dan zal ik dus nooit met Isabella zonder schoenen kunnen gaan rijden omdat ik geen optimale leefomstandigheden heb met diverse bodems. Als het NIET zo is, wat ik zelf echt vermoed, dan moet het mij gaan lukken om ooit zonder schoenen te kunnen gaan rijden.

Ik gaf vorige keer voorbeelden van die onbeslagen pony die maar enkele keer voor de kar gaat, maar dat was dus geen goed voorbeeld.

Ik handel nu uit angst zoals ik zei dat ik de schoenen nog aandoe, maar ik vraag me inmiddels dus wel af of het wel zo verstandig is om uberhaupt zonder schoenen aan te gaan rijden als ik mijn paardje gewoon op gras laat lopen de hele dag (zonder beton onder de voetjes).

Groeten,
Ingrid

Ik heb de titel even veranderd.

De vraag is dus eigenlijk of een hoef achterblijft met herstellen met hoefschoenen tov het herstel zonder hoefschoenen.

Dat zal een moeilijk onderzoek zijn omdat je dan 2 exact gelijke paarden moet nemen met dezelfde problemen het liefst en dan eentje met en eentje zonder schoenen, gelijke bodems laten lopen, gelijk voer geven, gelijke manier van bekappen.

Maw dit onderzoek is niet haalbaar.

Wat ik zelf uit eigen ervaring kan vertellen bij mijn pony is dat ze met het dragen van schoenen, toch in staat is geweest om harde hoeven te krijgen. Dus ja een hoef hersteld ook met hoefschoenen. Maar of dit langer heeft geduurd dan wanneer ik het zonder zou hebben gedaan?? Ik denk zelf van niet. Want mij kennende had ik haar zonder schoenen niet durven te gebruiken de eerste maanden na afname van de ijzers. Dan hadden haar hoeven al een achterstand opgelopen met het genezen want geen tot weinig beweging is ook niet goed. Nu met de schoenen heb ik haar kunnen laten bewegen. Daarbij had ze juist het probleem van te dunne zolen, daarvoor stond ze ook op ijzers en zou ze volgens de DA blijvend bescherming moeten dragen aan de hoeven. Zou ik blootvoets zijn gaan rijden, dan had die zool nooit dikker kunnen worden omdat deze steeds wat was blijven afslijten. Nu heeft de hele hoef kunnen herstellen.

Achterhoeven waren goed, maar het ik wel voorzien van schoenen tijdens het rijden. Wat me in het begin wel opviel bij de achterhoeven was dat juist deze wat minder goed tegen harde bodem gingen kunnen als ik eens zonder schoenen ging lopen, maar pijnlijk nooit geweest. Echter ook nu na een jaar kan ik zeggen dat ze ook achter veel betere hoeven heeft gekregen, vooral qua vorm, maar dat komt meer door het bekappen dan door de hoeven.

Maar nogmaals dit is geen echt onderzoek, maar een praktijkgeval. Wel zie ik gewoon dat haar hoeven ondanks niet vaak op het harde lopen, wel degelijk een betere vorm hebben gekregen. Zool is opgetrokken nu, was eerst plat en vooral ook dikker want nogmaals over het grind loopt ze goed.

Maar ik zal van de winter vast wel zonder schoenen gaan rijden. Deed dat vroeger ook voordat ze hoefproblemen kreeg overigens. En ook toen hield ik geen rekening met dagelijks lopen op harde ondergrond. Moet ook eerlijk zijn dat die pony van mij van nature gewoon hele keiharde hoeven heeft. Daar heeft mening hoefsmid zich voorheen ook erg in vergist .

Groeten,
Ingrid

Nick Altena schreef op maandag, 6 december 2004, 15:35:

Tsja, dat bedoelde ik net met mijn onderzoekje. Als dit paardje ander voer krijgt als het andere paard dat maar eventjes op de weg loopt, of anders wordt bekapt zegt het niet veel.

Onze 3/4-hackneypony van het huifbed (ook met die beenactie) is natuurlijk bekapt, maar kan dus niet zonder schoenen aan voor de wagen (hij blijft gevoelig). Zijn spanmaat kan dit wel aan (zelfde manier van bekapping, maar is een welsh; dat maakt volgens mij niet veel uit).

Deze pony's lopen dagelijks minimaal een uur op de harde weg en een uur door het bos voor de wagen.

Enige verschil tussen die 2 pony's. De ene die zonder kan heeft nooit op ijzers gestaan en de andere die niet zonder kan heeft minimaal 10 jaar op ijzers gestaan en is er nu ongeveer 7 maanden vanaf, dus zit nog in de herstelfase.

Wat moet je dan doen in zo'n geval? Gewoon schoenen aan zou ik zeggen.

Groeten,
Ingrid

freewheels schreef op dinsdag, 7 december 2004, 10:25:

Zou kunnen. Mijn pony is weer aan de diarree (af en toe een natte "flats") vanwege het zand. Inderdaad het zand vliegt eraf. Als ik het dus al reiniging zie is er weinig aan de hand. Kan ik het zo ook zien?

Ik vermoed zelf van wel eigenlijk, want ze schijnt er zelf weinig last van te hebben. Ik geef haar wel om de 2 dagen lijnzaad met zemelen vanwege al dat zand. Maar ook mijn DA vertelde me dat zolang het zand er zo afkomt, dat het niet zoveel kwaad kan. Daar vertrouw ik dan maar een beetje op .

Groeten,
Ingrid

edward larkens schreef op dinsdag, 7 december 2004, 11:07:

Doe dit niet met water maar met koffie dan. Zeker weten dat het dan effect heeft .

Groeten,
Ingrid

Hoi Esther,

Hoever ben je inmiddels met je likstenen onderzoek?

Zag net in een blad van Divoza dat er ook een liksteen is met honingsmaak, speciaal voor goede hoeven en vacht. Deze kost maar liefst 32 euro, dus dat zal wel een hele bijzondere zijn. Heb je die er ook bij zitten?

Ik zit me nl. de laatste tijd toch steeds meer af te vragen (vanwege toch al dat zand in de buik) of ze wel genoeg heeft aan die witte (koeien) zoutblok van 10 kg. Ik heb ooit zo'n rode rockie neergelegd, maar daar kwam ze helemaal niet aan.

Vandaar dat ik benieuwd was hoever je was met je onderzoek.

Groeten,
Ingrid

freewheels schreef op dinsdag, 7 december 2004, 14:24:


Door het zand zelf.
Ze kan haar staart niet best optillen en de mest gaat dan de staart in (ja wordt lekker verhaaltje dit hihi). Heb hem net weer gewassen maar een keertje, maar het is dan vnl. zand dat in de staart zit gekoekt met wat mest erbij. Daarbij zie je in de mest ook het zand zitten, hoef ik echt niet die mestballen-zandtest voor te doen.
Maar kan ook zijn dat het zand er wat makkelijker afkomt door die lijnzaadprut. Dat weet ik dus niet zeker of de darmen zelf dat zand eruit werken of de prut dus. Maar de dunne mest komt door het zand, dat weet ik wel zeker. Volgens onze DA kan een darm gevuld met zand nl. geen water meer aan de brei in de darmen onttrekken (juiste term?) dus blijft het water in de darm en komt dan met de mest mee naar buiten ook.

Groeten,
Ingrid

Marianne schreef op dinsdag, 7 december 2004, 15:17:


Haha ik ook niet. Ik sla altijd alle engelse teksten maar over. Heb het al druk genoeg en geen tijd om te gaan zitten vertalen met en woordenboekje. Heb nu wel een vertaal programma op de computer gekregen. Misschien moest ik er die dan maar eens op loslaten

Groeten,
Ingrid