Ellen2 schreef op donderdag 24 december 2009, 21:22:

Nou niet dus, want vanwege het beslagen-zijn gaan er juist lessen niet door.

Inconsequentie viert weer hoogtij. Of dat nu door geldgewin of iets anders ingegeven wordt. Het eigen straatje wordt het hardst schoongeschreeuwd.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 25 december 2009, 17:05:


Weet je heel, heel zeker dat ze niet permanent mild bevangen is?
www.safergrass.org/articles/laminitissigns.html

Maria Delavega schreef op vrijdag 25 december 2009, 22:13:

A;s we dan toch vergelijkingen met karakterfiguren gaan maken, komt Kabouter Wesley wat mij betreft 100% in aanmerking.

Trudy schreef op zaterdag 26 december 2009, 1:16:


Je maakte bewust de keuze voor het risico. Dan is zo'n uitkomst te verwachten.
Ik begrijp je beweegredenen, ze waren absoluut oprecht, ook al leiden ze haast onherroepelijk tot deze afloop. Een verscheurende spagaat, Trudy.
Ik wens je sterkte om door te gaan.

Jasmijn Wauters schreef op zondag 27 december 2009, 10:20:


In het Nederlands heet zoiets een kiephals. Het komt vaak voor bij spaanse paarden en wordt gezien als een schoonheidsfout. Ik ken twee spaanse paarden, die het hebben. Eén paard is extreem rechtsgebogen en zijn hals valt zwaar om naar links. Het effect is zodanig erg dat het paard er last van heeft, van zo'n bungelende last. Rechtrichten blijft moeilijk maar juist bij hem heel belangrijk.
Wanneer het paard in aanspanning met gewelfde hals loopt, is de kiephals niet te zien, omdat dan het slappe halsdeel bovenop zit en in de lengte opgerekt wordt. Zodra de hals meer op lengte en ontspanning gereden wordt, schommelt de manenkam weer naar links. Een osteopaat vertelde dat dit ook niet met spiertraining is te verhelpen: er is sprake van een band over de lengte van de hals, die bij een kiephals gewoon stuk is.

Jasmijn Wauters schreef op zondag 27 december 2009, 13:39:


Wat bedoel je met "deze"?

ElkeW schreef op zondag 27 december 2009, 21:06:

Niet origineel van HC, maar eind 20ste eeuw gebruikt in de architectuur- en designwereld. Beroemd geworden uitspraak van de Amerikaanse architect Louis Sullivan van de Chicago School.

Christel Provaas schreef op zondag 27 december 2009, 22:24:

Eind 19e eeuw trouwens.

Wil schreef op maandag 28 december 2009, 1:12:

Kijk uit met zo'n extreem grote hond. Alle grote honden die ik ken kregen gewrichts- of hartproblemen. Elke extremiteit in fokkerij brengt wel een nadeel met zich mee.
Daarbij zul je er ook rekening mee moeten houden dat jouw hond 'hittebestendig' moet zijn.

Justine cools schreef op dinsdag 29 december 2009, 10:48:

Dat is helemaal niet zo'n erge afwijking. Bij echte spierbevangenheid kunnen de waarden oplopen tot wel 10.000. CK of CPK kunnen al verhoogd zijn door bv stress bij bloedafname en dan is 300 niet alarmerend.
Kan het zijn dat het veulen het gewoon koud heeft door onvoldoende toegang tot hooi en beschutting?

Justine cools schreef op dinsdag 29 december 2009, 11:29:


Kun je met een draadje oid de ene schuilstal zodanig afscheiden dat het magere veulen er met een ander, niet bedreigend paard apart in kan? Desnoods tijdelijk, of slechts een dagdeel? Dan weet je zeker dat ze genoeg hooi binnenkrijgt, zonder stress omdat ze weggejaagd wordt.

Ik heb een paard dat snel eet en van de lucht dik wordt en een paard dat moeilijk dik te houden is en langzamer eet. Die laatste zet ik regelmatig een paar uur alleen in de stal met onbeperkt hooi.

Hoe worden ringen op de hoeven precies veroorzaakt? Is de witte lijn daar ook plaatselijk verbreed? Of juist versmald?
Of is de oorzaak de hoefwanduitgroei vanuit de kroonrand die tijdelijk een extra impuls door metabole oorzaak krijgt?
Zijn ringen altijd een signaal van metabole schommelingen? Gaan ze ALTIJD gepaard met een slechtere witte lijn?

Piet schreef op dinsdag 29 december 2009, 12:21:

Dan spreek je over vorm. Iemands taalgebruik kan je aanspreken of niet. Recht voor zijn raap, of indirect, of tenentrappend, of pamperend, of alles ertussenin. Toon is slechts een kleur.

Inhoud (en dus argumenten) zijn naar mijn mening wél maatgevend. Dat geldt zowel voor de vragen als de antwoorden. Als het aan inhoudelijkheid en argumentatie schort, heeft een bericht niet zoveel waarde. Dan is het op zijn hoogst grappig, of aanstootgevend. Maar het voegt niets toe, hoogstens wat kleur.