Florus schreef op vrijdag, 3 december 2004, 15:53:


Hmm.. misschien was je er nog niet aan toe maar lees alsjeblieft de desbetreffende berichten in reaktie op de post van Coralie. Wormmiddelen verdunnen is NIET SLIM!
Marianne

Coralie schreef op Fri, 3 Dec 2004 22:26:46:


Hmmmm.... ik zal je geen muts noemen hoor.. nou vooruit, een klein ijs-mutsje dan.. :) maar ik denk echt dat je een aantal zaken aardig door elkaar haalt. Ik geloof niet dat je op basis van een gifstof, zoals bv Ivermectine of Pyrantel, nou maar opeens vergelijkingen kunt trekken naar homeopatische potenties/verdunningen etc. omdat dat wellicht daar in bepaalde middelen wél gedaan wordt. Het is appels met peren vergelijken naar mijn idee.

De argumenten die je gebruikt zijn ook niet juist: langzaam kauwen op je voedsel geeft eerder een gevoel van bevrediging en daarom eet je wellicht minder. Maar iets naar binnen schrokken: och, dat wordt door het maagzuur net zo goed gefermenteerd hoor. En zeker zulke 'zachte'stoffen als een gel of een zalfachtig middeltje als de draagstoffen van een wormkuur! Je argument gaat dan hooguit op voor harde voedingsmiddelen, zoals in het geval van een paard: granen. Ik wil met je wedden dat een kilo graan, als deze niet goed gekauwd wordt, er NIET als een kilo graan uitkomt.
Een 'prop' wormspuitmiddel komt niet als een prop in de maag - het spul lost al grotendeels op ( en 'verwaterd' in de mond) voordat het via de slokdarm in de maag arriveert. Een 'steen' op de maag kent het paard in dit geval niet.

Ik blijf erbij dat ik vind dat je erg onverstandig bezig bent - verschillende wormsoorten kennen rustfases, die ook door een normale wormkuur dan niet bereikt worden. Komen die opeens in een zet los ( zoals bv bij bloedwormen het geval is) dan kun je maar beter ervoor zorgen dat alles echt zoveel mogelijk uitgeroeid wordt met een sterk werkend middel. Zelfs eitjes tellen geeft niet altijd een juiste indicatie van de hoeveelheid wormen... zoals die al lang uit het verteringssysteem vertrokken zijn, en elders in de organen van je paard grote schade aanrichten.

En wat Isabel schrijft is terecht - de kans dat uiteindelijk wormen resistent worden is niet ondenkbaar. De oorzaken van resistentie zijn bijna altijd te herleiden naar onderdosering en gewenning aan de stof. En daar zitten we echt net op te wachten - die verantwoordelijkheid heb je niet alleen tegenover jezelf en je eigen paard maar ook voor de hele paardengemeenschap.En dat zal je misschien een zorg zijn maar bedenk dat kleine dingen soms grote gevolgen hebben!

Marianne

Over wormkuren gesproken..... :)

Ik kreeg vandaag bij mijn paardenblaadjes een folder van Agri-winkel meegestuurd: ze hebben op dit moment een aktie voor paardenbezitters: diverse soorten wormkuren voor zeer lage prijzen!!
Alle bekende merken voor de helft van de prijs!
Voorbeeldje: Eqvalan normaal zo'n € 13,- nu bij hen voor zo'n € 6,-

Dus voor wie een voorraadje wil kopen, dan is het de moeite waard om even op de site www.agriwinkel.nl te kijken!

Ons bent zuunig!

Marianne

E Hanse schreef op zaterdag, 4 december 2004, 8:45:


Agri-winkel:

Noromectine € 6,- ps
Hippomec € 6,49 ps ( 12 halen, 11 betalen)
Equest € 12,95
Eqvalan € 10,22 (20 halen, 18 betalen)

Paardendrogist: Hippomec € 6,95 ps ( bij meer spuiten,lagere prijs)

Noromectine en Hippomec bevatten evenals de standaard merken als Eqvalan 120 mg Ivermectine en werken tegen alle wormen, incl. horzellarven. Alleen Equest werkt ook nog tegen lintworm.

Hippomec is ook verkrijgbaar voor paarden zwaarder dan 600 g; het heet Hippomec 800 - circa € 9,-

Groet, Marianne

Arme Coralie! :), door je waarschijnlijk goedbedoelde opmerking over het verdunnen van wormkuren, krijg je heel wat met ons te stellen! Nich heeft er zijn nachtrust voor opgeofferd, ook mij heeft het bezig gehouden!!

Er viel mij nog een gedachte in, die min of meer aansluit op Nick's verhaal: stel je nu eens voor een prachtige rozenstruik in je tuin. Op een dag constateer je dat die mooie plant werkelijk ónder de luis zit.
Laat je ze zitten die luizen, dan zuigen die beestjes de blaadjes van de roos leeg, veroorzaken gele en bruine plekken, rollen blaadjes op om nóg meer luizen te creëren.. einde mooie rozenstruik
Bovendien trek je ook nog een legertje mieren aan die de zoete afscheiding van die luizen lekker vinden.. krijgt je ook nog eens de kriebels en als het er veel zijn, ondergraven ze met grote nesten ook nog eens je straatje.. jij zakt weg, zwikt door je enkel, breekt je been.. fijn!!
Overdreven zeg je? Klein voorbeeldje: véél wormen in de darmen migreren, gaan dóór de darmwand heen. Resultaat: irritatie, ontstekingen, schade, koliek.. kan de DOOD van je paard veroorzaken. En dan nog niet te spreken van de wormen die in de lever, long en andere organen terecht komen.

Okay, terug naar de roos.....Wat doe je? Je pakt een spuitfles en vult deze met water of zeepsop.. en spuit in de hoop de luizen te verwijderen. Okay, een paar zullen er verzuipen, een paar luizen wassen de handjes in het zeepsop en de meeste vluchten weg naar een plek waar het water niet komt. Het zonnetje schijnt, het water droogt op. en de luizen zijn in volle glorie terug om je struik verder te ruïneren.
Effectiever is dus - als je tenminste je rozenstruik gezond wilt houden (oftewel lees: je paard) - de échte gifspuit er maar even bij te halen en de luizen te doden. Resultaat: mooie rozenstruik die mooie blommen geeft waar je van kunt genieten.

Marianne

Peter Donck schreef op zaterdag, 4 december 2004, 10:45:


Ik weet er niet zo veel van want ik hou de paarden liever bij huis en heb wel wat twijfel over jonge paarden laten socialiseren in een grote groep die niet door mensen begeleid worden. Maar, voor wat het waard is: er zijn talloze mensen die paarden in de gelegenheid ( of liever hun bazen) stellen in de 'opfok' te gaan ( adressen vind je meestal in de professonele paardenliteratuur, Paardenkrant bv), misschien vind je met Google onder 'opfok' ook wel adressen. Daarnaast weet ik dat Stal Mansour in Arnhem de manegepaarden altijd een tijdje zomervakantie gunt en die zetten hun paarden voor zover ik weet, in een natuurgebied.
Bij ons in de buurt is iemand die polopaarden winterland geeft ( paarden worden alleen in de zomer gereden).

Groet, Marianne
*spreek niet, leer luisteren*

Peter Donck schreef op zaterdag, 4 december 2004, 12:11:


Ik was niet van plan om een plantkundige discussie te starten met mijn rozenverhaaltje - was slechts bedoeld om duidelijk te maken dat je aan luizen (= wormen) bestrijding effectief iets moet doen om je plant (= paard) te beschermen. En, ik beweer niet dat de luizen niet terugkomen. Die komen terug, nét als de wormen!! :)

Lezen.. fantasie gebruiken en geen dingen zien die er niet staan! :)
Marianne

Peter Donck schreef op zaterdag, 4 december 2004, 12:14:


Ja, die zijn er; Staatsbosbeheer, natuurbehoudverenigingen ( zoals bij ons 'Het Gelders Landschap' ) ..en privé personen, zoals hierboven vermeld.
Groet, M.

Annemarie lambij schreef op zaterdag, 4 december 2004, 19:37:


Joh, wat beroerd..!
Dit lijkt inderdaad op een acute vergiftiging maar zonder de uitslag van het bloedbeeld te kennen, kan ik er ok niks zinnigs over zeggen.
Atypische myopathie ..? Ligt niet voor de hand maar zou kunnen, ook al heb ik begrepen dat er na de aantasting door de ziekte, dit meestal binnen 24 uur fataal is en geen 'lever-verschijnselen' geeft: deze ziekte is gerelateerd aan spierafspraak ( hart, longen, bewegingsapparaat etc) - dat is in het bloed of na autopsie terug te vinden. Je zou het de DA kunnen suggeren en vragen of hij kontakt kan opnemen met Dr Votion in Luik (Universiteit) - als nodig moet je me maar even privé mailen dan kan ik je aan haar contactadres helpen. Vergiftiging dmv Jakobskruiskruid lijkt me onwaarschijnlijk - de leverafbraak daardoor is niet acuut - dan zouden er toch al een heel poosje allerlei klachten geweest zijn.

Ik ben idd erg benieuwd wat uiteindelijk de bevindingen zijn..

Marianne

HannahFroukje schreef op zaterdag, 4 december 2004, 21:36:


Och.. de Homeopatische Materia Medica en de Repertoria bieden wel uitkomst.. de fantasie is grenzeloos. Wij wachten allemaal op het bewijs dat water geheugen heeft.
Gewoon arts wordt je overigens ook niet op een regenachtige zondagmiddag :)

Marianne