joop schreef op woensdag 9 december 2009, 18:29:
>> Ze zijn onverwoestbaar, ijzersterk, worden doorgaans stokoud,
>> met melanomen en al. Daarom! Liever een immer inzetbare
>> camargue die op zijn 30ste afgemaakt moet worden wegens
>> melanomen dan een lompe warmbloed met artrose op zijn 15e wat
>> je nog jaren kunt/moet rekken.
>
> melanomen kunnen een paard aardig wat last bezorgen. Interne
> melanomen worden vaak lang over het hoofd gezien. Paarden laten
> niet gauw zien dat ze ergens last van hebben. Dat "warmbloed"
> paarden vaak op hun 15 al op zijn ligt toch niet aan het feit
> dat het warmbloeden zijn.
Nee dat weet ik. Maar ik ken ook een aantal werkelijk stokoude camargues die nog steeds functioneren. Een vriendin heeft er een van 28, met wie ze 3x per week door de bossen scheurt, hij kan nog steeds bloedstollend hard.
Wijlen Solinsky bezat o.a. een 34- en een 35-jarige camargue met wie hij lessen gaf, ik heb er een illegale video van gezien, wat mager, maar energiek en voor hun taak geschikt.
Op een dressuurclinic maakte ik kennis met een 32-jarige camargue, die gewoon in vorm was.
Warmbloeden boven de 20 ken ik eerlijk gezegd niet en als ze boven de 15 zijn, hebben ze artrose en moeten ze kalm aan doen of zijn ze kreupel. Of dat komt doordat ze warmbloeden zijn weet ik niet, feit is dat ze eerder, vaker harde beengebreken oplopen dan camargues.
Ras maakt m.i. wel degelijk uit, hoewel ik denk dat formaat in deze vergelijking ook meespeelt.
Lipizzaners eigenlijk hetzelfde verhaal, iberico's min of meer ook. En dat allemaal ondanks dat het schimmels zijn...!
Warboel
